Zwanger en alleen

Hi iedereen,
Ik dacht eerst ik hoef niet met andere te praten over mijn zwangerschap maar heb nu echt wel door dat ik de steun kan gebruiken. Ik heb goeie ouders die mij steunen maar heb toch steun nodig van vrouwen die weten precies weten wat ik voel om zwanger te zijn en alleen.
Ik zal een beetje vertellen wat mijn verhaal is maar zal erbij zeggen is geen leuk verhaal. Ik ben 25 jaar en zwanger van mijn eerste kindje waar ik onzettend blij mee ben en ben uitgerekend begin mei. De vader is niet in zicht omdat ik werd mishandeld door hem en heb het hem ook nog niet vertelt. Ik woonde in engeland en daar had ik relatie. Na een tijdje ben ik terug verhuisd omdat ik niet meer zo wou leven en in Nederland achter gekomen dat ik zwanger ben. 
Op dit moment weet ik niet zo goed wat ik moet doen het hem wel vertellen of niet. Want ik wil niet dat mijn kindje in die gevaarlijke situatie terecht komt. Ik sta er een beetje dubbel in en wat is het beste voor mijn kind.
Wat ik al zei ben echt super blij om een kindje te krijgen, ik vind het ook super spannend, want er zijn paar dingen waar ik tegenaan loop, zoals wat zet ik op het geboorte kaartje. maar ik weet wel dat ik de beste mama zal zijn voor mijn kind. Ik ben uitgerekend begin mei en kijk er nu al naar uit mijn kindje te ontmoeten.
X marjan

Hoi marjan, een heftige periode achter de rug én dan ook nog es al die hormonen.. Ik heb respect voor je! 
Ik weet niet wat handig is, wel of niet vertellen. Kan me voorstellen dat je hem nu even uit beeld wilt houden om je veilig te voelen en helemaal als het om je kind gaat, dan wordt de zachtste vrouw een beer geloof ik  
Als je het leuk vind, we hebben een forum mei 2018 om gezellig te kletsen. Gaat overal over, klachten, geslacht wel niet weten enz! 
Heb je familie of zo om je heen? 
Fijne zwangerschap ondanks de omstandigheden. Ps met dat geboortekaartje komt dat echt goed. Tegenwoordig is er geen standaard meer dus valt het veel minder op dat bv alleen jouw naam er op staat!