Emotioneel

Hoi allemaal
Ik ben op 22/8 bevallen van mijn 2de parel van een dochtertje en had mij voorgenomen om 3 maanden bv te geven en nadien af te bouwen. Ik start binnenkort terug met werken en daar kan ik niet kolven en ook vonden mijn man en ik persoonlijk dat 3 maanden een goede basis is. Onze 1ste dochter kreeg dit ook.
Nu ben ik al sedert vorige week aan het afbouwen en heb ik nog maar 1 voeding overgeslagen. Dit weekend was ik ook heel emotioneel precies en mijn man begreep niet goed waarom ik het nu opeens zo moeilijk kreeg.
Ik voel mij precies 'schuldig' naar mijn dochter toe dat ik afbouw en het voelt ook stilletjes aan als een soort 'einde' van die eerste baby periode. 
Al dagen stel ik ook de 2e afbouwbeurt over maar ik zal het toch moeten doen want mijn startdatum komt in zicht.
Wie herkent deze gevoelens? 
Ik had dit met mijn eerste dochter ook, maar heb het gevoel dat het nu erger is...het is ook mijn laatste baby...kan ook meespelen?
Zo zot wat een moeder allemaal meemaakt...ik ben zo een zacht ei geworden! Djeez...
Oh voor alle duidelijkheid : neen ik wil niet verder bv geven, ik wil enkel weten hoe andere vrouwen zich voelden bij het afbouwen 

Zijn allemaal hormonen, die kunnen je behoorlijk gek maken.  

Gevoelens van rouw horen erbij en zijn heel normaal. Herken het. Probeer voor jezelf iets te maken als herinnering zoals een foto als je aan het voeden bent. Dst is dan later een mooie herinnering aan een prachtige tijd

Lijkt mij een normaal gevoel, bv is zoiets moois en intiems met je kindje. Je kan nog wel een tijdje proberen voor je werk en na je werk bv te geven. Hoef je op het werk niet te kolven enzo. Ik heb dat ook gedaan bij mijn oudste. Kon niet kolven op mn werk en toen alleen de ochtenden en avonden gevoed. De rest kv. Daarna liep mn bv vanzelf wel terug hoor. 

Ik vond het ook lastig om af te bouwen, want die momentjes zo samen, zijn daarna nooit meer zoals bij bv geven. Daardoor bleef ik het afbouwen ook steeds uitstellen...