Niets kunnen verdragen van schoonmoeder

Ik heb er dus voor gekozen om moeder te worden. Om mijn zoontje op de wereld te zetten.
Maar ik heb er NIET voor gekozen dat mijn schoonmoeder grootmoeder is geworden. Ik HAAT het dat zij mijn zoontje (8 maanden)wilt zien. Ik HAAT het als zij mijn zoontje wilt oppakken, knuffelen, als zij er voor zingt. Ik heb het eigenlijk bij niemand graag van de schoonfamilie. Maar de schoonmoeder dringt zich dus op en wilt regelmatig langskomen, wat ik dus stikvervelend vind.  Enkel bij mijn eigen familie kan ik alles verdragen en hebben. Zijn er hier nog mensen die dit hebben ervaren? Hoe gaan jullie ermee om? Betert dit naarmate hij ouder wordt? Ik hoor het graag!

Waarom haat je het?

Ik wou dat ik mijn schoonfamilie hier had.. ze wonen in het buitenland, mijn moeder is overleden.. ik gun onze kleine echt een leuke familie en opa en oma, maar helaas. Zeker hebben wij zelf voor kindjes gekozen, maar ik gun haar echt een opa en oma. 
Je zal er vast je redenen voor hebben, maar haat vind ik wel erg ver gaan. 

Grow up zeg. 
Zet je eigen gevoel aan de kant voor je kind. 
En bekijk dingen wat positiever 

Ik heb liever ook niet dat mijn schoonmoeder de kleine vast heeft. Mijn partner heeft dit zelf liever ook niet. Maar mijn schoonmoeder is heel manipulerend. Ook als zij haar zin niet krijgt gaat ze op het gevoel spelen. Zo had ik het een keer dat de kleine haar inenting had gehad. Maar als ze haar inenting heeft gehad slaapt ze daarna de hele dag. Dus mijn schoonmoeder wou komen dus ik gaf al aan dat ze haar niet vast kon houden omdat ik haar gewoon wil laten slapen. 
Werd ze helemaal boos en zei ze: maar ik ben haar oma. 
Ik heb toen gezegd dat ik haar moeder ben en dat zij oma is het niet gelijk betekend dat ze rechten heeft met betrekking op de kleine. 
Sindsdien nergens meer last van gehad haha 

Hey meid ik heb dat ook zo behalf dat ik ze niet haat maar hier ook zwanger van 14weken en ik moet het als ik weer ga werken bij hun zetten ik wil absoluut niet maar het zijn de ouders van mijn man dus geen keuze hij wilt niet voor opvang betalen als we het aan zij kunnen geven. Maar wat ik niet tegen kan ze denken dat het hun kind is en geven dan alle aandacht of geven eten niet op tijd en dan hebben wij s'avonds problemen met de baby (ervaring met mijn 2 dochters) en als ze iets groter waren op 1jaar gaven ze al cola en snoep enz... wat wij tegen zijn en proberen gezond en bio te eten. Maar hoe meer ik het zeg hoe meer ze het doen . Ik zit hier al vol stress gewoon als ik denk dat ik mijn kind aan hun binnenkort ga moeten geven. Ik heb zelf al mijn uren vermindert naar 20uren per week na de bevalling om het minder te geven aan hun maar het blijft 5uren bij hun. Succes meid. 

Ik krijg ook de kriebels van mijn schoonmoeder.. kan dr helemaal niks mee. de kindjes vinden haar ook niet geweldig. Ze hebben hier een ‘oma’ (mijn moeder) en ‘de andere oma’ (schoonmoeder)  
Ze past een middagje per week op en ze is op haar eigen gestoorde manier dol op de kinderen maar man o man wat irriteer ik me aan haar.. het type mens dat totaal geen moeite doet voor de kinderen, geen aandacht geeft in de zin van knuffel/kus of lekker samen spelen maar wel grote kadoos koopt en alleen maar extreem veel snoep geeft, alsof het daarmee allemaal klaar is.

Maar ze is ook niet helemaal in orde, dus kan het haar niet kwalijk nemen eigenlijk. Dat middagje in de week oppassen doe ik eigenlijk alleen voor mijn vriend. 

Ons dochtertje is 8,5 maand en helaas krijg ik soms ook de kriebels van mijn schoonmoeder. Dit is ontstaan door al het goed bedoelde advies wat meer weg had van commentaar. Zo vroeg ze zich af waarom ik mijn toen 6 weken oude dochtertje geen water gaf als ze de hik had. En waarom ik haar geen pap gaf savonds.  Waarom ik haar zoveel vast hield. Dat ik billen zalf moest gebruiken,dit terwijl ze geen uitslag had.  Waarom ik geen oorbellen laat zetten (wat ik absoluut niet wil )zo maar door. Ik heb al een paar keer aangegeven dat wij het op onze eigen manier doen. Maar helaas stopt het niet. Dit zorgt ervoor dat ik daar niet graag kom. En haar ook liever niet hiet heb. 

Ik vind het ook verschrikkelijk. Mijn schoonmoeder ‘leeft’ voor mijn kinderen, op een opdringerige wanhopige manier. Rukt nog net niet mijn kind uit de armen als we daar zijn. Geeft haar ook niet terug als ze huilt, dan moet ik er echt voor gaan staan en tot 2/3 keer aan toe zeggen: mag ik haar NU terug?  Bemoeit zich met iedere scheet. Echt gek word ik van dat mens.