Hongerige baby

Hoi allemaal, 
Mijn zoontje van 2 maanden is een ontzettend hongerige baby. Hij krijgt flesvoeding en ik gaf hem gewoon de standaard 1 van jumbo. Hij weegt al bijna 6 kilo en dus mag hij volgens de richtlijnen 180cc voeding. Aangezien hij steeds sneller kwam voor de volgende fles mocht hij in overleg met het consultatiebureau over op forte, babyvoeding speciaal voor hongerige baby's. Ze zouden hier wat langer verzadigd van moeten zijn. Mijn zoontje echter niet, die lijkt nu zelfs nog sneller te komen! Als hij honger heeft gilt hij de hele keet aan elkaar, het doet gewoon zeer aan je oren en ik krijg er serieus soms hoofdpijn van. Ik wil hem natuurlijk geen honger laten lijden en dus geef ik hem soms al eerder een fles.
Jammer genoeg is hij nog maar 2 maand dus een extra groente of fruit hapje tussendoor zit er nog niet in, en ik mag ook nog geen rijstebloem door zijn melk mengen.
Zijn er mama's met net zo'n hongerige baby? Hoe doen jullie dat? 

Ons zoontje was ook zo'n gootsteenputje????. Hij dronk veel en vaak ( 2/2,5 uur tot de volgende voeding). En groeide hard. 

Wij zijn bewust nooit overgegaan op forte omdat ik persoonlijk vind dat hij zelf aangaf wat hij nodig had ; meer kcal om ye groeien. Een dieetvoeding voldoet daar niet aan. 
We hebben op een gegeven moment zon 1200ml per daf gegeven in overleg met het cb. 
Hij is nu nog steeds een grote eter, maar wel slank en sterk. 

Misschien huilt ie wel om kraampjes oid en verwar je het met honger? 

Hoi Carola,
Ik lees net je bericht. Kan het zijn dat je tijdens je zwangerschap erg misselijk bent geweest? Of af bent gevallen? Jouw baby heeft wrs echt wat munder voeding door de navelstreng gekregen. Daardoor vraagt hij zoveel voeding. In de buik kon  gij niet meer vragen  nu wel en dat doet hij. Geef hem dit! De consultatiebureau zal dit advies niet geven. Maar hij mag gaan leren dat hij verzadigd raakt dat hij niet bang hoeft te zijn om te kort te komen. Dus beantwoord zijn behoefte. Hij vraagt eteb geef gem dat en praar tegeb hem van ach jongen was het te weinig soms in de buik? ( kom jij niets aan doen!) Geef gem het praay yegen hem en je gaat  zien dat het stopt! Dat hij verzadigd raakt en nu went dat  er altijd eten is. Hij gaat dus ook vol raken en tevreden worden. 
Ik heb hier veel ervaring mee en dit is ook wetenschappelijk onderzocht dat dit de reden is van hongerige baby's.  Ze willigen een beleving van  tekort in de buik in. 
Geef je dit dab stioy het. Geef je die niet zullen ze het blijven vragen. Je doet het harstikke goed en je ziet en hoort je kindje heel goed! Laat je niet gek maken lieve Carola! 

Liefs Romelia 

Ben zeer benieuwd naar de links met het wetenschappelijk onderzoek wat dit onderbouwd Romelia. 
In tegenstelling met borstvoeding wat je in principe zo vaak en zoveel kunt geven aan een baby als nodig is, geld dat niet voor kunstvoeding. Daarvan zou ik alleen meer geven in overleg met een arts of het consultatiebureau. De maximale hoeveelheden staan niet voor niets op de verpakking. 


Tucky hoeveel eerder geef je hem de fles? En zijn er ook momenten tussen de flessen waarop hij wat later is? In dat geval is het niet zo erg om de fles wat eerder te geven omdat hij dan over 24 uur gewoon krijgt wat hij moet hebben. 
Is hij gulzig met drinken waardoor hij misschien veel lucht mee zuigt? Dan kunnen het ook krampjes zijn, zijn buik masseren kan helpen. Zie link voor meer tips https://www.dekraamvogel.nl/info-advies/darmkrampjes-kenmerken-tips
Met 2 maanden zit hij wel zo rond de periode dat dit het ergst kan zijn en wisselen van voeding kan dit ook veroorzaken. 

Dag Gast/ anoniem, 



Dank voor je reactie en vragen.  Logische vragen ook! Ik baseer dit op de perinatale ( Geboorte) en prenatale ( zwangerschap) psychologie. Je hebt gelijk over kunstvoeding wat je schreef. Het is vaak te veel aan zouten als je meer kunstvoeding geeft. Dit zou je met meer water kunnen verdunnen.
Maar waar het omgaat is dat een baby die om meer voeding vraagt dat ook met een reden vraagt. Dat kan een medische reden of ook een psychische reden zijn. Dit laatste is iets wat nog vrij onbekend is voor vele. Over het algemeen word er gedacht,  heb ik ook lang gedacht, dat een baby pas vanaf een/twee jaar echt dingen beseft en pas aan kan geven.  Van ik moet plassen of ik heb dorst, ik heb honger, ik ben bang. Een kind herhaald dit totdat het geholpen hierin word. Dat doen wij volwassenen ook nog steeds zo.
Ons lijf geeft ons seintjes en wij vullen dat in. Een baby is vanaf  de bevruchting volkomen afhankelijk van zijn moeder in de buik. Dus komt er niet genoeg voeding door de navelstreng, dit kan verschillende redenen hebben waar een moeder ook vaak niets aan kan doen, dan heeft de baby daar last van. Een baby heeft een besef/belevingsvermogen al vanaf 33 dagen na de bevruchting. Alleen een baby kan het  nog niet aangeven. Niet in de buik, niet tijdens en na de geboorte. Maar dat geven ze wel aan door hun lichaamstaal dat is het enige wat ze in kunnen zetten.  Dus dat laten zien dat ze veel honger hebben door sabbel geluiden te maken, of veel huilen terwijl er eigenlijk in onze volwassen beleving geen aanleiding kan zijn.
Deze moeder zei ook dat haar baby van 8 weken zo'n honger heeft. Dus hij gaf het goed aan en deze moeder begreep haar baby ook! En inderdaad kunstvoedings fabrikanten schrijven niet voor niets hun advies betreft hoeveelheden op de verpakking.  Maar dit gaat ovet iets anders.  Hij vraagt meer voeding omdat om een reden. Willig je dat in dan gaat het echt stoppen. Als jij paar dagen ergens bent geweest waar weinig voeding was dan geeft jouw lichaam ook aan ik wil voeding. Het stopt  pas als het lijf echt tot rust is gekomen en heeft ervaren dat er weer eten is. Daarom proppen op zulke momenten mensen zichzelf zo vol. Puur behoefte van het lichaam inwilligen.
Maar het  belangrijkste is om bij een baby de periode van dat hij of zij in de buik zat en de geboorte in kaart  te brengen. Dat kan! Door de info die ouders hebben en door de info/gedrag die het  kind  laat zien,  koppel ik dat  aan de wetenschappelijke informatie over de geboorte en zwangerschap psychologie en komen we er achter wat de baby heeft ervaren. Weet je dat dan ga je het gedrag begrijpen en kan je de behoeftes in willigen.
Dus het gaat erom om je te beseffen dat de baby ook alles heeft mee gemaakt. Dus een erg zieke moeder tijdens de zwangerschap door misselijkheid en als zij erg heeft geleden kan je er van uit gaan dat de baby dat ook heeft gedaan en dus bkijft vragen om voeding als het geboren is.
De geboorte in kaart brengen doe ik via de methode "je geboorte in kaart". Dat is nog vrij nieuw en onbekend.  Gemaakt door twee nederlandse dames. Ik heb bij hen de studie gedaan.
Het geboorte verhaal ook wel start  verhaal in kaart brengen is heel belangrijk.  Het geeft zoveel informatie over het kind.  En het is zo belangrijk omdat de eerste en vroegste ervaringen van een mens de grootste impact heeft op ons gedrag. De geboorte is het stressvolste moment wat een baby/ mens meemaakt in zijn leven. Dus als je weet hoe dat voor de baby was ga je pas zijn of  haar gedrag begrijpen.  Ook de driftbuien van een dreumes komt hier uit  voort. Een kind die nog steeds de angst heeft te weinig voeding te krijgen en moeder zegt nee dan gaat die dreumes echt uit zijn plaat. Logisch eigenlijk, alleen de moeder weet niet dat het kind het zo heeft beleefd en het kind kan het niet anders dan op deze manieren qua gedrag vertellen.
Willig je de behoefte van het  kind niet in blijft hij erom vragen jaren en  jaren lang. Hier  ontstaan ook echt gedragsproblemen uit en vaak ook stempels en diagnoses uit. Terwijl als je het weet, je zelf als ouder je kind kan helpen. Dan reageer je anders erop als je weet dat het komt door een ervaring van tekort  aan voeding  gehad te hebben in de buik. Dan geef je het  en praat  je met je kind, troost je het en vertel je het keer op keer dat er nu genoeg is.
Als je kind daarin zo geholpen word, word zijn of haar behoeftes vervuld en dan stopt het. Het is verder kijken naar gedrag.
Zo'n geboorte in kaart brengen duurt maar 1 sessie. Ik geef het  online. Heeft iemand vragen app of bel mij 0657250929 of ga naar www.coachinghetgoudenhart.nl
Romelia@coachinghetgoudenhart.nl
Mijn naam is Romelia Simon, ik ben coach,  hulpverlener,  oud verpleegkundige.
Ik wil dat elke ouders weet dat het gedrag van kinderen echt een logische verklaring heeft zodat de machteloosheid van ouders verdwijnt en ze weer weten wat hun kind  nodig heeft en ze hun kind  zelf kunnen helpen.
Vragen beantwoord ik ook graag hier. Je kan je ook aanmelden  voor  mijn nieuwsbrief door mij je email adres te sturen. Dan stuur ik je geregeld gratis informatie over deze interssante en wetenschappelijke materie.
Lieve groetjes Romelia 

Begrijp me niet verkeerd. Je reactie kwam in eerste instantie een beetje zweverig over op me. Maar ik ben de termen die je gebruik even gaan opzoeken en ik heb je website ook gelezen, nu snap ik wat beter wat je bedoeld en klinkt het best logisch dat wat er tijdens de zwangerschap plaats vind meer invloed op de psyche van een baby kan hebben dan wat tot nu toe gedacht werd. 
Dankjewel voor je uitleg. 

Hoi anoniem, 
Thx nog voor je reactie terug! 
Bij mij kwam het toen ik er voor het eerst hoorde ook zwevetig over. Dus hele normale reactie juist! We zijn niet  gewend zo naar baby's te kijken hoewel het wel realistisch is en wetenschappelijk . Ik heb mijn site zojuist aangepast. 

Groetjes Romelia Simon 
Coaching Het Gouden Hart