Artikel 'Wij Jonge Ouders'

Wie heeft dit artikel ook gelezen?

Ik zat me dood te ergeren aan het artikel over je kind leren doorslapen. Vooral het stukje waarin een moeder zei; het was vanaf dag 1 al zo, ons kindje lag te huilen en wilde alleen maar bij mama zijn en ik gaf daar aan toe. NATUURLIJK GEEF JE DAAR AAN TOE!!!
Ik word doodmoe van die artikelen waar wordt beweerd dat laten huilen de enige manier is. Onze oudste hebben we tot 10 maanden in slaap gewiegd, bij ons laten slapen etc en van de een op de andere dag viel hij heerlijk zelf in slaap in zijn eigen bedje. Omdat hij daar klaar voor was en zich veilig genoeg voelde, zo moet dat gaan. Niet je kind laten huilen totdat het 'zelf' (lees door uitputting) in slaap valt.
Ik heb laatst een onderzoek gelezen waar ze baby chimpansees bij hun moeder weghaalden en hun stressniveau meette. Eerst huilen de baby's nog om hun moeder maar na een tijdje stoppen ze hiermee terwijl het stressniveau net zo hoog blijft, ze hebben alleen het idee dat roepen om hun mama niet meer helpt.
Zo dat is eruit.. kan gelijk gecopy paste worden naar de boze brief naar Wij Jonge Ouders.

Misschien kunnen ze volgende keer een artikel schrijven over hoe je je kind gelijk op kamers kunt laten gaan zodra ze geboren zijn...je zult er maar energie in moeten steken....

Buiten dit om, ik geloof zeker dat er babytjes zijn die even moeten mopperen voordat ze in slaap kunnen vallen, wijzelf vallen ook niet direct in slaap wanneer we gaan liggen maar ik vind het laten huilen geen klakkeloze techniek die je zomaar op ieder kind kunt toepassen. Je moet kijken naar je kind en vooral je gevoel volgen!! Wat anderen, een boek of een tijdschrift ook zeggen. Jij bent verantwoordelijk voor je kind en niemand anders.
__________________

Hoi Kate,

Ik ben er van ovetuigd dat je moet doen wat goed voelt. Ons kindje moest altijd eerst even mopperen. Maar als hij echt tot echt huilen over ging gingen we toch even kijken. Een kindje uit zich door te huilen en wij als moeders/vaders doen dit op gevoel.

Wel ben ik er van overtuigd dat sommige ouders echt te beschermend zijn en meteen naar boven rennen als hun kindje een kick geeft. Een vriendin van me doet dat...en loopt wel 100x naar boven. Terwijl als ik op haar kindje pas en hem even laten huilen/mopperen valt hij daarna heerlijk in slaap....

Maar het blijft op gevoel gaan en goed kijken en vooral luisteren naar je kindje.

Groetjes, Nicole

Ik kan begrijpen dat je je aan dit artikel stoorde Kate, zou ik ook doen. Heb je ondertussen al nieuws gehad van 'Wij jonge ouders' ?

Ik moest meteen denken aan een ervaring van een collega.
Hun eerste kindje had ook heel veel moeite om in slaap te geraken, huilde steeds.
Dit brak hun hart dus gingen ze voor advies bij een kinderarts. Deze beweerde dat je het kindje inderdaad best laat huilen. Omdat het hun eerste was, dachten ze ook te beschermend te zijn en volgden ze de raad enkele maanden op.
Uiteindelijk heeft het opvolgen van dit advies (wat ze zich nu nog steeds beklagen en iedereen afraden) ervoor gezorgd dat hun kindje telkens bij het slapen enorm begon te bonken met het hoofd - met hoofdwondes tot gevolg!

Toen ze hun verhaal deden bij een andere kinderarts schrok die en zei die meteen deze 'wijsheid' nooit toe te passen.
Als het kindje het echt zo moeilijk heeft, moet er iets meer aan de hand zijn. (Het voelt zich niet veilig, het voelt zich iet goed, heeft iets nodig, stoort zich aan iets in de kamer, heeft problemen eventueel bij dagmoeder, crèche, ...noem maar  op )
Ondertussen was dit bonken voor het kind routine geworden. Was zeer moeilijk om dit af te 'leren'.
Om zichzelf en het kindje de nodige rust te gunnen, namen ze hem toen maar mee in bed. Sommige verklaarden hen gek (Dat doe je toch niet! :blink
Voor hen was dit echt de beste oplossing. Starten in bed van mama en papa en uiteindelijk toen het sliep naar de eigen kamer brengen.

Als ouders denk ik dat je nog het beste weet wat goed is voor je kindje, hoe je kleintje in elkaar zit.
Maar als je zo 'advies' leest uit artikels en hoort van anderen, kinderartsen begrijp ik wel dat je zou beginnen twijfelen. Zeker als een beginnende mama.
Kritisch zijn en vertrouwen op je moedergevoel, is dus echt de boodschap.
Hoop dat ik dit alvast zal kunnen doen bij ons kleintje en niet te veel zal twijfelen ...

Inderdaad ook dingen waar ik mij aan zou ergeren ik bedoel je kindje heeft het erg hard nodig het contact met zijn moeder zeker de eerste paar maanden
Als het net uit de baarmoeder komt moet het al zo erg wennen dan heeft het juist behoefte aan Veel contact met jou als moeder.
Ik ben ook van mening dat je beter altijd meteen kunt kijken en knuffelen als je kindje huilt dat is ook beter voor de ontwikkeling.
En een baby verwennen is grote onzin een baby kun je niet verwennen
Dat is pas met 5 6 jaar
Maar heel herkenbaar ik erger mij ook altijd aan zulk soort artikelen
En daarbij niet alle kinderen zijn het zelfde daar is niet 1 richtlijn voor
Super Kate dat je dit deelt met ons
Groetjes madelene