babykamer? of bij ons slapen?

Zoveel tegenstrijdige verhalen!

De ene pasgeboren beeb slaapt in een ledikantje op zijn/haar eigen kamer… de andere pasgeboren beeb slaapt in een wiegje bij papa en mama op de kamer..

En ik kom er niet uit.

nu 30 weken zwanger, en nog níks af, maar wel alles al in huis voor de babykamer (lees kleerkast, commode, ledikant, en een ontzéttend gave kinderwagen met loshaalbare bak welke een gewéldige wieg zou zijn.) en door alle verhalen zie ik door de bomen het bos niet meer.

wat hebben jullie gedaan, en waarom? 

Hi dame,
Onze dochter heeft 16 weken in een wiegje bij ons geslapen en daarna in haar kamertje. Toen sliep ze Door. (Wat heel vroeg is hoor haha) zolang ze snachts veel gevoed worden is het voor mama en papa handig als ze dichtbij is. En voor de kleine is het vaak ook fijn om jullie te horen. In de buik hoort ze jouw hartslag en darmen bijv ook. Sommige kindjes vinden het juist fijn op hun kamer daar kom je pas achter als jullie kindje er is en jullie hem/haar leren kennen . Er is geen goed en fout kies wat goed voelt en wees flexibel als jullie kindje straks liever bij jullie is of juist rustig in een eigen kamertje slaapt. Komt goed !
Groetjes Floydi 

Als je de ruimte hebt in huis zou ik zeker van te voren een babykamer maken, en dan nog zonder bedje of daar het ledikantje vast. Kleine lekker in het wiegje bij jullie op de kamer, tijdens kraamweek ook fijn omdat je dan niet veel kan. Nachtvoedingen fijner en inderdaad kunnen veel baby's niet gelijk alleen. Voor onze dochter was het wiegje al een te grote stap, sliep alleen tegen mij aan. Ik legde haar dan over of oefende met steeds iets meer afstand. Uiteindelijk sliep ze in het wiegje aangesloten aan mijn bed en daarna los. Bij 4 maanden overgegaan naar haar eigen kamertje omdat ze wakker werd van ons als we omdraaide oid. Het word ook wel geadviseerd voor de baby de eerste tijd, je hebt toch meer zicht erop (en ik kon ook niet zonder de baby dichtbij slapen). Je merkt het vanzelf, als je merkt dat het voor de baby beter is als die op zijn eigen kamer gaat dan zou ik daarmee beginnen of als jullie niet meer slapen. Je merkt het vanzelf en je baby verteld het je wel  
Enige wat ik wel heel fijn vond is dat onze dochter nog klein was toen ze over ging naar haar kamer. Ze was er duidelijk aan toe, maar ik vind het ook belangrijk dat ze op een gegeven moment zonder je kunnen slapen en in een eigen bed. Mijn dochter heeft wel even bij ons geslapen toen het nodig was maar daarna ook weer afgebouwd. Zie wel eens dat oudere kindjes echt moeite hebben terwijl het bij onze dochter toen echt makkelijk ging. Nachtrust voor ouders is op een gegeven moment ook weer belangrijk, en voor de baby ook voor het ritme. Punt van het hele verhaal is dat je niet echt fout kan doen, volg je gevoel en volg je baby. Hij/zij laat wel zien wanneer er behoefte is aan een eigen kamer

O en die tegenstrijdige adviezen, die blijven haha. Straks gaat het om hoeveel flesjes, wel of niet laten huilen voor slapen, fruithapjes. Doen waar jij je goed bij voelt meeste mensen bedoelen het goed maar vanuit oudere adviezen of gewoontes o.i.d

Wat voor jullie goed voelt!

Mijn advies, baby kamer maken. Bedje bij jullie op de kamer. De eerste dagen, kijk zelf hoe lang je dat wilt. 

Hier 4 kinderen. De oudste er met 6 weken uitgedaan. Sliep niet, werd wakker van elk geluidje. 2e zelfde verhaal. 3e wat langer volgehouden. 4/5 maand denk ik. 4e wat langer. Die kreeg als enige lang borstvoeding. Toen ze steeds wakker werd als wij gingen slapen was het klaar. Ze was toen bijna 2. 

Alle kinderen hebben bij ons in bed geslapen vanaf het moment dat ze last kregen van verlatingsangst. De jongste, inmiddels 2,5 jaar ligt nog heerlijk soms bij ons in bed .krijgt nog steeds bv, niet meer in de nacht.

Doe wat jullie willen, je kan altijd nog anders beslissen. Zou zeker niet een extra bedje kopen. Kijk eerst maar eens hoe het gaat als de kleine er is. 

Wij hadden alles klaargemaakt zodat de baby meteen in haar eigen kamertje kon... en al meteen de eerste uren na de bevalling hebben we beslist haar bedje toch naast het onze te zetten. Uiteindelijk heeft ze bijna 6 maanden naast mij geslapen. Heel handig als je borstvoeding geeft, zo moet je er niet telkens uit. Met zes maanden werden we steeds wakker van elkaar, dus hebben we beslist haar in haar eigen kamer te laten slapen. Tijdens moeilijke nachten (ziek, tandjes...) of als ze veel te vroeg wakker is, belandt ze wel eens tussen ons in. Vinden we met z'n drieën prima zo!

Bij mij de 1e 2 nachten op mijn kamer en daarna op de eigen kamer. Ook omdat ik anders niet genoeg kon rusten om de voedingen vol te houden. Heftige bevalling. Ik ervaar het ook zeker niet als slecht om in de eigen kamer te slapen en zou het bij een volgende zo weer doen. Zelden nog problemen gehad met in eigen kamer slapen. 

Ik vind het echt totaal geen moeite om die paar meter meer uit bed te komen als ik toch moet voeden. In bed voeden is ook niet altijd optimaal in houding en het moet toch dus dan maar op de babykamer.  
Wel heb ik m na de kraamweek af en toe in de nacht bij mij op bed gehad. Gewoon omdat ik nog niet voldoende hersteld was om te blijven lopen en hij ook soms rustiger werd bij sprongetjes of regeldagen. Ik ben in het begin wel vaak gaan kijken of hij nog wel ademde. Maar aan de andere kant werd ik opeens ook van ieder geluidje wakker. Nog steeds trouwens een jaar verder.