Babyblues

Hier lig ik dan, in het ziekenhuisbed met een baby van 5 dagen oud naast mij. Mijn dochter heeft verhoogde bilirubine waarden en moet dus vaak op de lamp (fototherapie) waardoor we dus telkens langer moeten blijven in het ziekenhuis. 
Ondertussen voel ik al enkele dagen de muren op mij afkomen. Ik krijg geen geluksgevoel, wat ze ook zeggen of doen niets helpt. Ik voel dat ik in een uitzichtloze positie zit en ik word stilletjes aan gek. Letterlijk voel ik me vastgezet. 
Door de slechte waarden weten we dus ook niet wanneer we naar huis mogen en het onwetende geeft me nog meer verdriet. IK WIL NAAR HUIS. 
Iemand ervaring met deze gevoelens? Zo ja wat kan ik doen? Ik voel me steeds dieper en dieper zakken en zie bijna geen lichtje meer aan het einde van de tunnel. 

Hulp inschakelen meid. Je erkent het zelf al, dus ik zou het meteen doen. Zijn jullie wel al thuis geweest of nog helemaal niet sinds de bevalling?  Gefeliciteerd met je dochter en sterkte met de situatie 

We zijn nog niet thuis geweest. Ben in afwachting van de nieuwe bloedresultaten. 

Wat vervelend meid. Rond deze tijd na de bevalling is het ook wel een beetje normaal om wat tranen te hebben, maar je zegt helemaal nog geen geluksgevoel te hebben... heb je dit al geuit bij de verpleging of bij wie dan ook? 

Stef ik heb dat gevoel 2 maal meegemaakt ik ben te vroeg bevallen en moest mijn baby's achter laten voor 1 maand in kliniek ging wel 2x per dag naar klieniek maar als je thuis alleen zonder baby zit dan laat je wel heel veel tranen vallen.

Nou wat verdrietig. Het zijn ook wel veel zorgen die je dan hebt met zo’n kleintje. Maak aub bespreekbaar hoe je je voelt. Ik heb het ook meegemaakt in mijn eerste kraamweek, was echt verschrikkelijk hoe ik me voelde, maar ik wilde er niet over praten, omdat ik me een ondankbare rot moeder voelde. Dus dat was nog ingewikkelder, want zodra je je uitspreekt kan er pas wat veranderen. En echt: het wordt beter en dan ga je het gelukkige gevoel wel krijgen. Dus dat lichtje aan het eind van de tunnel zal er zijn. 

Hoe gaat het nu met je?