dringend advies nodig gedrag baby

Onze 12 weken oude dochter vertoont niet het gedrag wat ze moet hebben, en ik heb dringend advies nodig want ik zit met mijn handen in het haar.

Het is een ontzettend lang verhaal (sorry daarvoor) maar ik wil een zo duidelijk mogelijk beeld schetsen van hoe het er bij ons aan toe gaat. Ik hoop echt dat iemand mij kan helpen, want ik kan de situatie niet lang meer aan.

Na een zwangerschap van 41 weken is onze dochter met een heftige bevalling ter wereld gekomen. De bedoeling was om thuis te bevallen, maar nadat de verloskundige mijn vliezen brak, bleek dat ze in het vruchtwater had gepoept. We moesten dus naar het ziekenhuis.

Na 24 uur heftige weeen te hebben mocht ik eindelijk bevallen. De verloskundige kwam er tijdens de bevalling achter dat ze een sterrenkijker was, en daarnaast nog eens schuin met haar hoofd lag waardoor er nog een extra cm boven de 10cm ontsluiting kwam. Tijdens het persen schoot ze steeds een stukje terug waardoor ze in het geboortekanaal vast zat. De gynaceoloog heeft toen de vacuumpomp gebruikt, en na 3x persen was ze er eindelijk. Wel zat de navelstreng om haar nekje waardoor ze het benauwd heeft gehad. Na de bevalling werd ze op mijn buik gelegd. Na ongeveer 10 seconden werd ze met spoed naar de kinderarts gebracht omdat ze een erg grijze kleur had, ook huilde ze niet. Om een lang verhaal kort te maken: onze dochter had bij de bevalling 1/3e van haar bloes verloren en moest ze 3 dagen in het ziekenhuis blijven in de couveuse. Na 3 dagen mocht ze eindelijk mee naar huis.

De eerste 10 weken liepen soepeltjes. Ze sliep overdag, en al vanaf de tweede week sliep ze ook 's nachts door. Alleen nu doen er problemen voor.
Mijn man is overdag aan het werk waardoor ik thuis blijf om voor onze dochter te zorgen. Zodra ze wakker is 's morgens geef ik haar een schone luier en een flesje. Na ongeveer een half uur zet ze het op een huilen. En niet zomaar huilen maar echt krijsen. Wat ik ook doe ze wordt niet rustig. Ze huilt dan zo erg dat ze helemaal rood en paars aanloopt en geen geluid meer maakt omdat ze geen lucht meer krijgt. Ook is het me opgevallen dat ze erg vaak schrikt. Ze schrikt dan zo 5x achterelkaar en kijkt ze mij met paniek in de ogen aan. Ik moet dan altijd even in haar gezicht blazen om haar weer te laten ademen. Ook is ze soms erg stijf, het is dan alsof haar lichaam helemaal verstijft voor een paar seconden. Vlak daarna zet ze het weer op een huilen tot haar volgende voeding.

Nu heeft ze dit alleen bij mij. Zodra ik alleen met haar ben gaat ze huilen en schreeuwen, niets helpt om haar te kalmeren. Maar zodra er visite komt of mijn man komt thuis dan is er niks aan de hand en is ze weer rustig. Ook als ze gaat logeren bij haar opa en oma is er niets aan de hand. Het huil-gedrag vertoond ze alleen bij mij. Bij andere mensen is ze sociaal als maar kan, maar zodra ik alleen met haar ben is het mis. Ik ben dan ook doodop en kijk elke keer weer tegen de volgende dag aan omdat ik weet dat ze weer gaat huilen.

Nu heb ik wel eens gelezen dat ze een geboorte trauma kan hebben. Wat kan ik hier aan doen? En hoe moet ik met de situatie omgaan? Het is alsof ze zich aan iedereen hecht behalve aan mij. Alles wat ik met haar doe begint en eindigt in krijsen. Ik kan niet eens bezig met de afwas of uberhaupt met het huishouden omdat onze dochter dan blijft krijsen. Haar op bed leggen heeft ook geen zin, want zolang ik wegblijf blijft ze krijsen en wordt ze niet meer stil.

Ik weet op dit punt echt niet meer wat ik moet doen en ik hoop dat iemand mij hier kan helpen. Het consultatiebureau raadt aan om haar overdag gewoon in haar bed te leggen, of ze nou huilt of niet. Maar ik kan haar daar niet uren laten liggen terwijl ze haar longen uit haar lijf schreeuwt.

Ik heb zo niet direct advies voor je wat in deze situatie kan doen. Ik heb dr zelf geen ervaring mee maar als ik je verhaal zo lees is mijn eerste reactie maak een afspraak bij je huisarts!
Niet alleen voor je baby maar ook voor jou. Want ik lees tussen de regels door iemand die er totaal doorheen zit. Je huisarts zou je moeten kunnen helpen met evt doorverwijzen voor jou en voor je baby. Als jij hier aan onderdoor gaat dan ben je nog verder van huis.
Iig heel veel succes en sterkte.

Broccoli, hoe is het nu met jou en je dochter huilt ze nog steeds zo veel? En deet ze dat ook als je haar vast hield?

Ik heb dit ook even gehad met mijn zoontje vanaf dat manlief weer was begonnen met werken.
Mijn zoontje sliep werkelijk overal in de meest flinke herrie, op/met visite, bij het voetbal, met kei harde muziek. Maar niet rustig thuis toen manlief weer werken was. Het was voor hem gewoon ineens zo stil in huis. Wat werkte was vaak de muziek of tv aan hebben, zelf veel praten en zingen en veel bezig zijn met dingen die hij kon horen. Wanneer manlief of andere mensen dan kwamen was het weer goed ondat er dan vol op gepraat werd.
Verder ben ik dan ook gaan oefenen met slapen in de stilte inplaats van harde geluiden want daar kan hij dus wel goed tegen.
Tegen de schrikreflexen leg ik hem smiddags (wanneer ik hem in de gate kan houden) op zijn zij waardoor deze bijna niet meer voorkomen.
En op de momenten dat het echt even niet gaat accepteer ik dat en gaan we samen een stukje wandelen in de draagdoek zodat er voor ons beiden even wat rust komt. Hierna kan ik hem meestal rustig in de box of in bed leggen.