Mijn schoonmoeder

Wel ik heb problemen met mijn schoonmoeder. Ik en mijn man zijn nu twee jaar samen - In begin had ik geen enkel probleem met mijn schoonmoeder en kwamen wij zelfs zeer goed 'overeen'. De problemen begonnen toen ik en mijn vriend besloten te trouwen na een jaar ... Het was te snel, ze was er compleet tegen, ze wou er geen deel van uitmaken .... enz ... toen ik uiteindelijk ook onverwacht zwanger bleek te zijn besloten we toch enkel met ons twee voor de gemeente te trouwen ... Ik had tevens een zeer moeilijke zwangerschap vanaf in het begin: te hoge bloeddruk, moest rusten enz .... toen begonnen de problemen ... Met kerstmis begon ze voor heel de familie te roepen op mij dat ik niet normaal was en of ik het wel normaal vond dat we zonder haar zouden trouwen enzo .... de volgende dag ben ik nog harder door de stress beginnen sukkelen met mijn bloeddruk.... de baby kon haar helemaal niets schelen ...uiteindelijk heb ik haar toch uitgenodigt voor de trouw waar ze een hele dag commentaar op alles heeft gehad ... we vroegen haar ook of ze het kleintje één dag per week vrijblijvend wou hebben ... nee zei ze tenzij we haar ervoor gingen betalen... achteraf wou ze het weer wel enzoo .... vanaf toen was ze wel kalm mits de nodige roddels altijd over mij, maar daar kan ik mee leven ... Nu het grootste probleem ... sinds onze kleine meid geboren is moeit ze haar met alles... Niets wat ik doe is goed genoeg en ze denkt het steeds beter te weten ... ze gaat ook tegen mijn wensen in en doet dingen met mijn kind die'k toch vraag niet te doen ... klein vb zij vind dat mijn kleine meid moet slapen ik zeg haar duidelijk dat het niet het geval is ( hebben ook al een opmerking gekregen van kind en gezin dat ze bij de oma teveel slaapt ) , nam ze mijn klein uit mijn armen en ging ze ze toch in slaap wiegen  of ik ben tegen looprekjes , heeft ze er nu toch één en gaat ze het nog gebruiken ook terwijl ik er tegen mij daar ik een prematuurtje heb en ik ervan overtuigt ben dat een looprekje een ontwikkelingsachterstand ontwikkelt ...  het ergste is mijn man steunt haar compleet en zegt dat'k overdrijf ... en dat ik het maar moet accepteren omdat ze het goed bedoelt en hij maar één moeder heeft ... dit zorgt constant voor ruzies tussen ons ... nu ben ik zwanger van mijn tweede kindje en ik zie het echt niet meer zitten ... iemand ervaring hiermee ?

@mama 26 jaar,
Jammer dat je partner je niet steunt. Je schoonmoeder heeft naar mijn mening tekort aandacht en jou man haar zoon leunt teveel op zijn moeder en steunt jou bijna niet. 
Ik zou als ik jou was toch een maatschappelijk werker o.i.d. inschakelen iemand die jou steunt of waar je mee kan praten..

Maar ook je partner toch heel duidelijk maken wat de consequenties zijn van het gedrag van zijn moeder en de weinige steun die je van hem krijgt,
hoe zit het met eigen familie vrienden en of kennissen
Ik heb er zelf geen ervaring mee 
wel met familie leden van mijn partner maar dat heeft zich momenteel opgelost 
maar dat loert continu om de hoek en dus kan me wel dat bemoeierige voorstellen,,

ex schoonmoeder bemoeide zich met alles maar daar heb ik nu geen last meer van was toen zelf nog te afhankelijk dus toen lag het ook voor een deel aan mij, nou meid ik hoop dat je er wat mee kan,

Sterkte met alles gr Ju

Hey bedankt voor de reactie ... ikzelf heb een goed contact met mijn mama en twee zussen ... wij wonen ook zelf momenteel in bij mijn moeder ... maar ik heb tot het grote geluk een mama die steeds toestemming vraagt of ze wel iets mag doen, enzo ...
Ik denk da'k idd is ga praten hiervoor met iemand ... dat'k het toch opgelost krijg voor mijn tweede kindje er is ...

Ja schoonmoeders en hun zonen....blijft een lastig verhaal. Het is wel echt heel naar dat je man totaal niet inziet waar jij mee zit waardoor je constant tegen een muur aan loopt. Als moeder weet je zelf wat het beste is voor je kind en is het ontzettend vervelend wanneer iemand anders niet naar je luistert en ook nog eens dingen doet die jij helemaal niet wilt. 
Misschien moet je toch duidelijker tegen haar zijn of tegen je man, ik denk dat je gelijk op het moment dat iets gebeurt je het aan moet geven en door moet zetten. Dus wil ze je kind in slaap wiegen terwijl jij dat niet wilt dan niet je kind afgeven en duidelijk zeggen dat jij haar moeder bent en dus de baas. Ik zou het anders ook niet weten....
Succes!!!

Hey bedankt voor je reactie ...
Ik heb nu duidelijk gezegt dat ik de moeder ben en dat ze mijn beslissing moeten respecteren en dat ik anders mijn kindje niet meer alleen achterlaat bij hen ... maar nu heb ik dan natuurlijk weer als antw gekregen dat'k gewoon moeilijk doe en overdrijf en ik haar grootouders wil afnemen ....
Ik word er helemaal hopeloos van ...

@Mama26j,
Ik snap dat je t moeilijk hebt hoor ik vind het eigenlijk best lastig om goed advies te geven in dit geval. Ik vind het jammer dat je man zo duidelijk partij kiest voor zijn moeder. Idd wat lexie zegt dat is zo jij bent de baas en jij bent moeder en weet zelf heel goed wat goed is voor je kind(eren).
Anders toch is maatschappelijk werker bezoeken..
Succes en ik hoop dat je een oplossing vind voor die storende schoonmoeder..


Gr Ju

Mama26j
wauw ik leef met je mee.
zelf kan ik je hand schudden over een verschrikkelijke schoonmoeder.

Mijn vriend probeert het zo goed mogelijk op te lossen tussen ons 2 wat totaal niet gaat lukken.
ben er helemaal klaar mee en ja ook hier ligt het aan mij en doe ik moeilijk volgens mijn vriend.

Ik ben alleen heel duidelijk geweest en misschien wel een verschrikkelijke vrouw op dat moment.
maar ik heb me punt kunnen bereiken dat zij niet op de kleine past, ze ziet hem ook amper.

Als we keer langs gaan en ze heeft me kleine vast gaan me haren al overeind staan.
Maar goed hoe ik je zou kunnen helpen is moeilijk, iedereen is anders en ik ben wat heftiger op dat gebied dan een ander zou zijn.
Hopelijk kan hij het een keer inzien.
Want ik kan snappen dat dit extra druk op je relatie zet.
enorm veel sterkte