Peuter Slechter slapen

Onze dochter slaapt steeds slechter. Ze heeft 2weken geleden groeipijnen gehad maar sindsdien zijn de nachten verschrikkelijk. Elk uur gaat ze huilen en roept om mama of papa. Ze roept dat ze pijn heeft maar ik ben er zeker van dat dat niet ff geval is.
Ik heb haar al periodes laten huilen, heb op matras bij haar in de kamer geslapen (dan slaapt ze wel...).... Maar weet niet hoe ik dit gedrag kan stoppen.
Heeft iemand ervaring of tips? 

Hallo Emma,
Hoe oud is ze? En kan het zijn dat ze gewoon bang is? Ik ben zelf als kind heel bang geweest en sliep altijd slecht in. Best zwaar voor mijn ouders. En ik verzon van alles om duidelijk te maken dat ik niet alleen wilde slapen. Pijntjes, niet lekker, ga zo maar door.
Mijn moeder sliep ook wel eens bij mij en dat hielp. Verder hebben mijn ouders geprobeerd met me te praten, de deur op een kiertje gelaten, een nachtlampje, ze kwamen na een half uur altijd even kijken...
De echte oplossing heb ik niet, maar dit heeft me wel altijd een soort van gerust gesteld. Het heeft bij mij heel lang geduurd, zonder aanwijsbare reden (geen trauma ofzo). 
Anders kun je eens op zoek naar literatuur over ' het angstige kind'.
Veel sterkte en succes! En luister naar je moeder-instinct.

Ze is net 2

Ik ben juf, orthopedagoog en heb dus ook zelf die ervaring, zoals ik al beschreef. Daarom triggers je berichtje me en ben ik nog eens gaan zoeken.
Het komt wel meer voor bij peuters van die leeftijd. Het Is denk ik nu de kunst om te zoeken naar de manier die bij jouw kleintje werkt.
Allereerst zou je nog eens naar de dag kunnen kijken. Hoe intensief is de dag en krijgt ze veel prikkels binnen? Dat kan ook de verwerking 's nachts lastig maken. Net als baby's die overdag te veel indrukken krijgen. Die slapen onrustig of raken overstuur.
Ook las ik, en dat herken ik wel, dat je kind blijkbaar iets mist als'ie wakker wordt. De speen, de knuffel of mamma. En ze wennen eraan als jij ze altijd gaat troosten. 
Zelf had ik op een gegeven moment (ik was al wat ouder, de slaapproblemen duurde jaren) een klein, plat kussentje. Daar hadden ik zelf iets op genaaid. En dat kussentje lag altijd in bed tegen mijn buik. Een soort troost. Ik lag regelmatig lang wakker maar ging niet huilen. Ik kon wel met mijn knuffel en kussentje alleen in bed liggen.
Misschien kun je met haar iets maken dat ze altijd in bed kan hebben als troost. En haar elke avond rustig in bed stoppen, zeggen dat als ze wakker wordt, dat ze even mag huilen en haar kussentje kan pakken. En dat jij heus in huis bent maar niet meteen naar haar toe komt. Laat eventueel horen dat je er bent door even te gaan plassen.
Misschien kun je zo kleine stapjes maken. En vaak gaat het gewoon over! Geen paniek....Ik heb het lang zelf gehad en met mij Is het best goed gekomen !

Bedankt voor je reactie. Ik ben al best veel met haar in gesprek om dat ze naar mijn gevoel heeel  Veel begrijpt. Daarom denk ik soms ook dat ze mij voor de gek houdt. Vandaag echter opvallend veel vingers in de mond en kwijlen. Ik vermoed kiezen, dus zich niet lekker voelen of pijn hebben kan dan dus wel kloppen. Ik hoop dus over een week weer wat meer te kunnen slapen. 

Goed bezig! Blijf vooral rustig.
Ik geloof nooit dat zulke jonge kinderen je voor de gek houden. Dat lijkt wel soms zo, maar er zit eigenlijk altijd iets achter. En als je wakker wordt in je slaap en je voelt pijn of je bent bang...dat is ook niet fijn! 
Veel succes....en hopelijk slapen jullie allemaal gauw weer lekker door.