Extreme eenkennigheid /verlatingsangst

Beste mama's, 
Ik heb een tweeling die in september twee hopen te worden. Sinds ze vijf maanden waren begonnen ze eenkennig te worden. Dit is tot op heden nog steeds het geval. Zo erg dat we amper ergens naar toe kunnen! Als we op een verjaardag oid zijn zitten ze muurvast tegen ons aan. Na een tijdje komen ze ook niet los. Maar gaan ze huilen totdat we weer thuis zijn. Mijn sociale wereld wordt zo klein op deze manier en zelfs een uitje naar mijn ouders is al een drama. Ik begin de hoop te verliezen dat het ooit beter wordt. Vind het erg zwaar zo.. En ook jammer dat onze kids overal te boek staan als mega huilers. Zou zo graag willen dat ze lekker spelen of hun ding doen als we ergens zijn. Herkent iemand dit? Zo ja, heb je een tip hoe we hier een einde aan kunnen krijgen? Alvast ontzettend bedankt!

Geen ervaring mee, maar ik zou het consultatiebureau als eerste om advies vragen...

Je omschrijft precies onze dochter. Ze is nu 3. Heeft zeker nog 4tal uur nodig maar komt nadien wel beetje los. Ze mogen haar wel niet aanraken of sleuren ofzo van die dingen. En het is nog altijd een huiler maar elk jaar merk ik beetje verbetering.
Hier hielp elke week naar het speelplein gaan. In de drukte. In de winter is dit een binnenspeeltuin en de zomer buiten natuurlijk. Maar echt waar veel kindjes zitten. Ik begin was dit de hel.. Na paar weken wou ze al wat doen met mij erbij. En na na 1.5j mag ik al op een bankje zitten (ze moet me nog kunnen zien).
Veel succes! Ik weet hoe benauwd je nu voelt    maar het betert geleidelijk.. 

@Emmy, die zijn er al mee bezig geweest omdat ze tijdens de controles ook ontroostbaar wareb. Heb een maatschappelijk werker hier gehad maar heeft niet geholpen.
@Anoniem, ik vind het heel fijn te lezen dat we niet de enige zijn! Maar als jou dochter nu drie is hebben we nog wel even te gaan. Wordt echt niet goed bij die gedachte.. Zo klaar met deze situatie. Erg he! Over twee weken gaan we met mijn familie op vakantie, 30 man. Zie er als een berg tegenop. Gaan dat soort dingen bij jullie wel beter? Wij wonen allen ver uit elkaar dus ze kennen ze ook niet echt nog..