Je kunt reageren op dit onderwerp 'Weer ruzie na opvoedkwestie' in het Babyforum

Je reageert direct op de reactie van Elize

• Reageren !
• Naam
• [quote=Elize]Nou daar gaan we weer en nu moet ik echt even ventileren hier. Momenteel zijn we op vakantie en kwamen we terug van een hele leuke dag.Ons meisje slaapt tijdens de vakantie tussen de middag bijna niet meer wat nu na 5 dagen vakantie haar op begint te breken. Al langere tijd trekt mijn dochter meer naar papa toe omdat ik erg consequent bent en door pak met dingen. Al vaker heb ik geuit dat ik het moeilijk vind dat ik me op een zijspoor gezet voel omdat hij veel makkelijker is met opvoeding en ik voor mijn gevoel de boel weer recht moet 'breien. Vanavond een voorbeeld die uit is gelopen op een vreselijke ruzie en ik met giga moeder schuld gevoelens hier achter blijf tegenover mijn dochter.Ze was iets langer opgebleven omdat het vakantie is maar was dood moe.Ik heb haar in bed gelegd en heb gezegd dat ze lekker moest gaan slapen en we morgen weer leuke dingen gaan doen. Ik ben gaan douchen en toen ik in de badkamer stond hoorde ik haar wel wat kletsen, ik laat dat altijd en dan valt ze vanzelf in slaap.Ik hoor daarop mijn man naar boven gaan en merk al dat dit foute boel gaat worden want ze krijgt aandacht en toen flipte ze compleet de pan uit toen mijn man naar beneden zou gaan.Ik raak al wat geïrriteerd en vraag hem waarom hij haar niet even liet begaan . En ja hoor een paar tellen later zit ze beneden met mijn man, ik zei: je gaat wel weer op bed want morgen weer een dag en je bent hartstikke moe.Helaas was het hek van de dam, ze kwam in bed en gilde alles  bij mekaar, nu ben ik wel streng en heb gezegd dat ze moet gaan slapen omdat we anders morgen niet verder kunnen met vakantie vieren omdat we te moe zijn.Ze raakt compleet in de verdediging en vliegt compleet het hysterische in waarop ik na beneden ga en mijn man een uitbrander geef dat ik het weeeeer op sta te lossen en het ook niet zo gek is dat ik de boeman word en zij meer en meer naar hem toe trekt.Ondertussen probeer ik haar rustig te krijgen maar zegt mijn man alleen maar dat ik niet zo moeilijk moet doen tegen haar, dit is bij mij olie op het vuur en ja hoor, ik ga naar boven  en gil mijn peuter echt tot orde en dat het helemaal afgelopen is en ik er compleet klaar mee ben( oh ik heb weer tranen nu ik dit er neerzet hier) Mijn man komt de kamer in en zegt dat ik weg moet gaan en wel gelijk. Ik voel me zo op een zijspoor gezet en ben na het tanden poetsen met haar samen op ons bed gaan liggen en heb gezegd dat mijn man naar beneden moet gaan omdat ik het zat ben en onze ruzie wel heel vervelend gaat worden als we nu niet stoppen en ik geen ruzie wil bij haar in de kamer. Hij antwoord daarop dat als ik ooit nog zo doe tegen ons dochtertje dat ik op kan hoepelen, het raakt me enorm en ik barst in tranen uit naast mijn dochter en zeg wel 100x sorry tegen haar waarop de lieverd zegt: mama het is niet erg en ze aait me over mn hoofd.Ik voel me daardoor nog rotter en zit er even doorheen. Ik probeer het goed te doen maar heb het idee dat ik altijd maar moet optreden voor 2 man en ze alleen maar meer bij me vandaan glijd. Ik heb dit vaker aangegeven maar we zitten niet op 1 lijn, ik voel nu de behoefte even niet om het uit te praten met mijn man maar ben wel heel verdrietig. Ik had natuurlijk nooit zo fel mogen reageren tegen mijn dochtertje, laat staan om zo te schreeuwen en haar bij haar armpje te pakken. Ik weet nu ook dat zo reageren geen zin heeft en het niet werkt om boos te worden als ze zo hysterisch is. Wat doe ik fout, hoe kan ik dit goedmaken bij mijn dochtertje?Zal ze nu niet bang voor me worden na zo'n uitbarsting? Ik voel me zo rot en dat tijdens onze vakantie die zo gezellig was tot nu toe. :-( Lieve groet van Elize [/quote]