Onzeker

hallo allemaal, ik heb nog nooit een forum geschreven maar zit zo vol met onzekerheid en emoties dat ik het toch een keer wil proberen. Misschien helpt het me.
Toen ik zwanger was van mijn eerste kindje had ik nergens last van en was ik helemaal verliefd en gelukkig. Ik was dan ook al na 2 maanden te zijn gestopt met de pil al zwanger. Hele fijne zwangerschap gehad en een super lief en makkelijk kindje gekregen. Hij heet tommy is nu inmiddels al 13 maanden. Eind vorig jaar zijn we weer gestopt met de pil en mijn wens om een 2e kindje te krijgen was nog groter dan bij de 1e. Ik mis nog steeds dat heerlijke zwangere gevoel en die dikke baby buik. Toen is tommy heel ziek geworden, plotseling  geheel verlamd. Toen meteen weer aan de pil gegaan omdat we niet wisten of en hoe hij zoi herstellen. Toen het goed bleek te gaan met tommy, besloten om toch weer te stoppen met de pil. In de 2e maand bleef mijn menstruatie uit en ik had allerlei zwangerschap kwalen maar de testen bleven negatief. Dus bloed laten prikken en het bleek dat mijn lichaam bij 5 weken het kindje af had gestoten. Dit viel erg zwaar. Nu weer 2 maanden later is het zover. Ik ben 5,5 week zwanger. Het gene wat ik zo graag wilde was gebeurd maar ik ben niet gelukkig. Ik voel me niet zwanger maar heb wel symtomen. Ik doe om de paar dagen een test omdat ik zeker wil weten of het er nog zit. Heb ook gevraagd om een vroege echo dus die krijg ik met 7,5 week. Ik wil het aan iedereen vertellen in de hoop dat mijn omgeving positief gaat reageren en ik me daardoor gelukkiger ga voelen maar ik twijfel of dag wel verstandig is.

Heeft er iemand tips of goede raad voor me?

een miskraam neemt helaas je onbevangenheid weg. Tips en trucs bestaan er niet echt denk ik om hier mee om te gaan. tenminste ik heb 2 miskramen meegemaakt en er werd heel positief op mij ingepraat maar toch bleef er een stemmetje in mijn hoofd zitten die de hele tijd zei: ja maar wat als... gek kun je er van worden, want je wilt juist genieten van het wonder wat er in je lijf groeit.  Het is ook een soort zelfbescherming denk ik. Een miskraam is zo verdrietig en mentaal zwaar. daar wil je jezelf voor behoeden. je gaat toch dromen zodra je een positieve test in je handen hebt. Ik hoop voor je dat als je over 2 weekjes je echo krijgt en je ziet een sterk kloppend hartje dat je wat geruster bent en er wel gelukkig van word  gefeliciteerd met je zwangerschap, probeer er van te genieten.

De echo was inderdaad helemaal goed ???? Het hartje klopte goed en alles zag er heel goed uit. Nog steeds wel onzeker maar woensdag alweer de 2e echo. Mijn buik groeit al flink en dat maakt mijn onzekerheid ook wel iets minder. Ben nu 10 weken dus het echte kritieke is er gelukkig af. Bedankt voor je reactie

Vandaag was de echo weer helemaal goed! Hij of zij was al heel beweeglijk.

Mijn zoontje was van de een op de andere vanaf zijn oksels tot en met zijn teentjes verlamd. Na een scan zagen ze dat er een onsteking van 7 cm op zijn ruggenmerg zat. We hadden helemaal niet in de gaten dat er iets aan de hand was, hij was alleen de dag voordat hij niet meer kon bewegen een beetje jengelig. Hij moest toen met spoed naar het ziekenhuis in nijmegen en daar zijn ze begonnen met een stoot kuur pretnison. Hij kon ook niet poepen en plassen en kreeg dus ook een katheter. Na 1 week was de onsteking weg en kon hij gaan herstellen. Voordat hij ziek werd kon hij al goed zelf rechtop zitten hij was toen 5 maanden, nu is hij 15 maanden en hij is nog herstellende. Er zit nog een veel te hoge spanning in zijn benenen ook wel spasme genoemt. Hij kruipt momenteel en hij gaat zelf staan, rondjes om te tafel begint hij ook te stappen. In het begin was het heel onduidelijk of en hoe hij zou gaan herstellen, en of hij ooit zou kunnen lopen was een vraag. Wij zien het nu wel positief want hij is al van heel ver terug gekomen. Gelukkig zat de ontsteking net niet hoog genoeg om zijn hersenen aan te tasten maar dat scheelde echt niet veel. Misschien heeft hij straks hulpmiddelen nodig om echt goed te kunnen lopen, maar lopen gaat hem wel
Lukken. Het is een vechtertje. De uiteindelijke prognose is dat hij een auto imuum reactie heeft gehad op een buikgriepvirus, dus eigenlijk iets heel onschuldigs. Zijn lichaampje was zo hard tegen dat virus aan het vechten dat hij zichzelf ziek heeft gemaakt. Ze verwachten dat dit eenmalig was maar we zullen het in de loop van zijn leventje pas echt zeker weten, maar we zijn positief en hopen dat niet nog eens terug komt

jeetje zeg, wat een paniek moet dat geven. Moet er niet aan denken dat er wat gebeurt met mijn kleine maar verlamd is gelijk wel heel erg eng. Gelukkig dat alles goed gekomen is. En al met al is hij ondanks zijn spasme zeker niet traag met zijn ontwikkeling als ik dit zo lees dus wat dat aangaat is het inderdaad echt een vechtertje trekt die spasme nog weg dat je weet? komt helemaal goed met die lieve jongen van jullie. Wat fijn dat de echo ook goed was probeer er nu een beetje van te genieten maar dat komt nu vast wel goed