Ruzie/stress

Dag lieve zwangere medemensen,
Ik ben voor het eerst in verwachting en ga met aankomende kerst het tweedde trimester in. Daar ben ik ongelofelijk blij en dankbaar om maar nu dus het volgende. Ik en mijn vriend hebben eigenlijk bijna elke dag schreeuwende onuitstaanbare ruzies. Waarna ik uiteindelijk uren lig te janken en gek word van de stress en zorgen. Hij voelt zich er natuurlijk ook heel rot om. Maar ik maak me gewoon zorgen om het wondertje in mijn buik. En weet ook gewoon niet hoe ik hiermee om moet gaan. We willen allebei dat het stopt en beloven dit elkaar ook iedere dag. Maar iedere dag is het weer raak! Juist omdat we allebei ook helemaal op en kapot ervan zijn schieten we heel snel uit onze slof denk ik. Is er iemand die hier ook last van heeft? Of heeft iemand tips om kalm te blijven en niet te stressen tijdens deze van zichzelf al overweldigende periode? 

Liefs 

Waarom maken jullie ruzie? Om wat maken jullie ruzie? Tmoet zoiezo stoppen... tis niet goed voor je zwangerschap echt niet. En wat als jullie baby geboren wordt? Moet hij/zij er dan tussen zitten ... tussen jullie geschreeuw? Het klinkt niet gezond. Wij maken ook ruzie... dat hoort nu eenmaal bij ... maar alle dagen? Rustig praten... en kijken waar het probleem ligt en samen oplossen. Heel veel succes en proficiat met je zwangerschap. 
Liefst xxx

hi Stef,
Bedankt voor je reactie. We krijgen telkens ruzie omdat ik emotioneel ben en hij er gek van word. Ik denk bijvoorbeeld telkens dat hij boos op me is terwijl er niks aan de hand is. Of ik doe chagerijnig en daar kan hij dan niet tegen.. Dus het gaat nergens over eigenlijks. Ik ben sowieso al erg emotioneel en nu met de zwangerschap keer 10000.. Ja inderdaad wij maken ons ook zorgen over de verdere relatie. Voor de zwangerschap hadden we bijna nooit ruzie.. Praten lukt op zo’n moment niet meer. Gister wel veel uitgepraat. Nu hopen dat het een tijdje goed blijft tussen ons. Dankjewel xxx 

En de baby natuurlijk daar maken we ons zorgen om...

Dan zijn dat puur je hormonen  het komt wel goed... ben zelf al temperament vol en nu met mijn zwangerschap ben ik ook nog eens arrogant en brutaal  hahaha maar het komt goed 

Inderdaad zijn vast de hormonen, zeg gewoon tegen je man dat hij even negen maanden op eieren moet lopen en daarna wordt alles wel weer wat rustiger.