Neva88

Mijn vriend en ik waren helemaal in de wolken toen we een positieve zwangerschapstest in onze handen hadden, de eerste keer en meteen raak. Op 7,5 halve week hadden we onze eerste echo. We konden niet wachten om ons kindje te zien, helaas kregen we te horen dat het niet goed zat. We zagen enkel een vruchtzakje met een vaag wit streepje erin. Het was wachten op een miskraam. Na een aantal dagen besloten dat we graag voor medicatie wilde gaan, omdat we een week later op reis zouden gaan. Vervolgens doorverwezen naar het ziekenhuis, waar er nog een nieuwe echo werd gemaakt en 8 pillen werden voorgeschreven.  Rond 23.00 nam ik de vier pillen in, en de volgende dag kon ik nogmaals vier nemen. Er kon wat bloedverlies op gang komen, met wat krampen en hopelijk de vruchtzak, werd gezegd. Om 01.30 begonnen de krampen, ik kon niet meer liggen, ik ben gaan lopen. Kort daarna moest ik overgeven en kreeg ik diarree. De krampen werden steeds heftiger en heftiger, ik bleef maar overgeven en hield zelf geen water binnen. Ook diarree bleef aanhouden, ik leek bijna flauw te vallen. Mn vriend heeft de verloskundige gebeld, ze hadden dit nog niet eerder meegemaakt, waren erg lief en steunend. Ik wist niet of ik moest liggen, lopen, overgeven of wat dan ook. Tegen de ochtend 05.00 kwam er een heel klein beetje bloed op gang, wat met de ochtend steeds meer werd. Het waren weeën die steeds heftiger waren. Toen we het ziekenhuis belde gaven ze aan dat dit wel vaker voor kwam, en we het maar moesten afwachten en nogmaals vier pillen moesten nemen. Ik kon dit gevoel niet nog een keer aan, en wist niet wat te doen. Uiteindelijk besloten even te wachten, en toen kwam best onverwachts rond 14.00 de vruchtzak eruit. Ik heb het opgevangen in een kannetje, waardoor we echt konden zien dat het een zakje was. Ik was opgelucht, maar vond het ook heftig om zo te zien.
Ik post dit vooral dat medicatie per persoon echt verschillend valt, en dat het echt beter is om niet meteen de tweede ronde vier pillen te nemen. Ik ben heel benieuwd wanneer er weer een eisprong op gang komt? En naar ervaringen van andere, en het opnieuw zwanger worden na een miskraam. Liefs