Vriendin zet je aan de kant

Hallo iedereen. Ik wil jullie vrouwen iets vragen, wel vanuit een mannelijk standpunt. Ik en mijn vriendin zijn nog maar 4 maanden samen en hadden samen bewust gekozen na een eerdere onverwachte miskraam om een kind te nemen. Nu is mijn vriendin 7 weken zwanger en alles was goed, het hartje klopte en was nu ongeveer 1 centimeter. Echter op de dag van echo reageerde ze anders dan voorheen. Leek wel of ze niet blij was. Ze ging de avond ook opeens weg, omdat een vriendin haar nodig had. Beetje vreemd, maar oke het kan. Heb er ook geen probleem verder van gemaakt. Echter diezelfde avond hebben we ruzie gekregen en heeft ze me de deur uitgezet. De twee dagen erna hebben we gewoon nog met elkaar gesproken, en beide zeide we dat het contact raar zo was en we elkaar miste. Maar zij wilt even wat ruimte. We hebben nog twee avonden bij elkaar geslapen, geknuffeld, seks gehad en gewoon op een normale manier met elkaar om gegaan. Alleen de twee dagen erna is ze totaal het tegenovergestelde. Ze is kortaf, geen schat of dergelijke meer en lijkt wel of ze me vaker negeert, daarnaast schuift ze alle schuld op mij af. Ze zegt dat alles er even te veel is geworden en haar gevoel blokkeert, wilt niet zeggen dat ze me haat en ik niet ineens niks meer ben. 
Heeft iemand ervaring hier mee? We horen samen te genieten van deze tijd en niet uit elkaar te zijn en ruzie maken... Ik weet dat ze de laatste tijd veel last heeft van misselijkheid en krampen en nu kan ik er niet voor haar zijn wat ik heel erg moeilijk vind. Wat is er toch aan de hand?
Alvast bedankt voor jullie reacties. 

Hoi White, allereerst gefeliciteerd met jullie zwangerschap en hopelijk mag hij voorspoedig verlopen. Maar wat een vervelende situatie zeg. Het is natuurlijk voor de vrouw even wennen, al die hormonen in je lijf. De eerste weken was ik ook niet te genieten en kon om het minste gering enorm boos worden op mijn man. Wat mij enorm hielp is dat mijn man bleef praten met mij, en dat ik de simpelste dingen op prijs stelde. Vraag haar hoe het met haar gaat, of je haar kan helpen. Of een ontbijtje op bed, of een lunch alleen voor jullie twee. Maar in deze situatie is praten het belangrijkst, het is jullie kindje, jullie hebben er samen bewust voor gekozen dus ik neem aan dat ze jou wel in haar leven betrokken wilt houden, en straks in dat van jullie kindje.
Ik hoop dat je iets aan mijn tips hebt, en mocht je nog verdere vragen hebben, stel ze gerust! Enorm veel succes.