Help

Ik heb raad nodig.
Ik ben 5 maanden geleden bevallen en ben opnieuw zwanger. Op zich niet zó vreemd. (Alhoewel)
Maar de situatie vraagt wat meer context.
Ons kindje kwam er door…toeval. Mijn partner is bijna niet vruchtbaar, ja bijna, want blijkbaar zwemt er toch nog iets. (En ik vergat geregeld die stomme pil) De dokter vond ons 1e kindje al een echt mirakel. Daarom zag ik de must niet om direct een voorbehoedsmiddel te gebruiken. Ik twijfelde ook nog over wát en gaf ook nog borstvoeding.
Maar uiteindelijk toch besloten (na te stoppen met bv) om de pil te halen. Die moet je nemen op de eerste dag van je menstruatie en ik was net te laat. Ik dacht, dan is het voor volgende maand. 
Die dag is er dus niet gekomen. En na 4 dagen over tijd vond ik het wel tijd om een testje te doen. Meer met het idee van, dan ben ik gerust dat ik niet zwanger ben.
Onze huidige situatie is als volgt: ik heb 2 kinderen van 6,5 en 4,5 uit een vorige relatie.
Dat gaat niet zo heel goed in combinatie met mijn nieuwe vriend. Of het vormt een uitdaging...
Het gaat ook niet zo spetterend tussen ons. We hebben makkelijk 1 keer per week ruzie (en die kan dan tellen).
Onze familie en vrienden waren al wat tegen ons 1e kindje, door dat het zo moeizaam gaat. Wat wel jammer is. Want we beseffen het alle twee. We zien elkaar echt doodgraag en we zeggen dit vaak tegen elkaar als het goed gaat: waarom lukt het ons niet?
Ik ben echt doodgraag mama.
Ik zie mijn kinderen ongelooflijk graag. Ik vind mama zijn, het beste in de wereld. Mijn gevoel, ik wil er wel 10(niet echt he).
Ik zie mijn 2 oudsten maar week om week en heb een jaar lang vaak gehuild omdat ik ze zo miste.
Mijn kleinste was dus meer dan welkom.
Ik voel me op zich goed bij mijn gezin. Het kan beter, dat wel.
Ik heb net nieuw werk gevonden. Waar ik best onmisbaar ben. Ik denk dat die ook niet zullen lachen. Erger nog, misschien vervangen ze mij wel, omdat ze mij niet kunnen missen tijdens de bevallingsrust. (Ik denk dan niet aan ontslag, maar eerder degradatie, wat daar wel vaker gedaan wordt)
Dus dan abortus? Ik weet het niet. Ik kon het met de vorige 2 ook niet. Middelste kwam er, terwijl ik nuva-ring gebruikte! (Ook ineens de reden van de breuk geweest)
Mijn vriend wil het wel, maar hij vind het ook veel te snel. We willen zo graag eerst wat stabiliteit tussen ons…

Niemand kan je hierin helpen, die keuze ligt bij jullie. Ik wens je veel succes met deze keuze want dit is echt niet simpel. Ik ben een beetje anti abortus zonder medische reden dus ik zou het in jouw plaats gewoon houden... misschien erna wel eens denken aan anticonceptie die je niet kan vergeten zoals een spiraal of een staafje...
 veel succes!!

Ja daar heb je gelijk in. Daarom wringt abortus ook bij mij. Mijn eigen domme fout. En er zijn zovelen die niet zomaar zwanger geraken en ik zou er zo nonchalant mee omgaan. Het wordt een hevige tijd alleszins.

Veel succes!