Onbedoeld zwanger, help!!!

ONBEDOELD ZWANGER, HELP!
Hi ladies,
Aller eerst stel ik het erg op prijs als er andere meiden, met gelijke ervaringen, mij hierin kunnen 'helpen'.
Ik ben dus ZWANGER. Nu 5 weken en het is dus nog erg pril. Ik ben niet samen met de vader, die overigens al een dochtertje heeft. Wij kenden elkaar kort en het leek ook niet ergens serieus naartoe te gaan. Nou veilige seks werd niet meer zo veilig en uit voorzorg een morning after pil genomen. Deze heeft dus niet gewerkt en ik heb met trillende handen een plusje zien verschijnen op de zwangerschapstest. Mijn wereld stortte in. Het is mijn allergrootste wens om moeder te worden, maar niet op deze manier, niet met hem en ik wil geen abortus omdat ik het altijd pijnlijk ga vinden, ik denk spijt te krijgen en het tegen mijn principes ingaat. 2 x kon het voorkomen worden en dan denk je gewoon dit moet zo zijn.  Anyway ik wil het niet houden en ik wil het niet afbreken. Ik vind het zo ontzettend erg dat ik de keuze in handen heb. Die heb ik nooit, maar dan ook nooit willen maken.
De vader wilt het absoluut niet en hij heeft liever dat ik 'het' weg laat halen. Ik denk er met de dag anders over en heb mezelf een deadline gegeven tot aanstaande zondag. Ik denk niet met mezelf te kunnen leven om een abortus uit te voeren en tegelijkertijd gun ik mezelf en een kindje meer dan dit.  Ik ben echt ten einde raad... Ik heb zo een grote kinderwens en ik zie het als een wonder en tegelijkertijd ervaar ik het als een nachtmerrie want ik ga dit helemaal alleen moeten doen en mn kind groeit al meteen op met ouders uit elkaar en met een vader die ik niet had gekozen.
Ik heb al diverse gesprekken gehad met vriendinnen, een maatschappelijk werker en de GGD. En ik kom er niet verder mee. Gaan voor een vroegtijdige abortus (hartje klopt nog niet) met uitzicht op een eventuele andere toekomst met een gezin bij elkaar. Of kiezen voor mn toekomstige kind en er alles aan doen de situatie zo aangenaam mogelijk te maken?

Dit is heel erg lastig. 
Maaaar dit is wat ik denk:
1.dit kindje heeft er niet voor gekozen om te leven. Het is er gekomen. Het is een wonder dat hij of zij dr morning aftepil heeft overleefd.
2. Ben jee niet bang als je het weg laat halen dat je dan misschien nooit meer zwanger kunt raken? Wonderen zijn de wereld nog niet uit.
3. Tuurlijk wil je je kind een goede basis geven met een mama en papa maar dir zekerheid heb je nooit. Wel heeft t kindje een mama die heel veel van hem of haar gaat houden. 
Heel veel succes met het maken van je keus. Niks is goed of fout. Volg je gevoel maar denk goed na. 
Je kunt nog altijd ervoor kiezen dit kindje ter adoptie te geven als je na de bevalling zeker weet het niet te willen houden.

Jeetje Louise wat naar dat je met zo veel vragen en gedachtes zit.. Ik snap heel goed dat je het liefst het perfecte plaatje had gezien papa en mama samen en gepland. Dit is bij jou wat anders gelopen. Zoals ik lees heb je een grote kinderwens maar had je het gewoon graag anders gezien.
Wat ik goed vind van je dat je je zelf tot zondag hebt gegeven. En dat er dan een keuze gemaakt moet worden.  
Wens je het beste welke keuze je ook maakt.
Liefs Starz

Hoezo onbedoeld? Je weet dat je van onveilige seks zwanger wordt. Je zegt dat het al 2 x eerder wel goed ging. Ik vind jou erg onverantwoordelijk er mee omgaan. 

Je moet nu niet naar jezelf kijken maar naar je kind. Kan jij het bieden wat een kind nodig heeft? Ben je stabiel? Genoeg inkomen? Eigen huis? Liefde? Mensen om je heen die je kunnen steunen en willen helpen? Kan jij alleen een kind op voeden? 

Spijt achteraf van een abortus is beter dan spijt krijgen van jou kind. Ik vind zondag wel heel erg snel. Je bent 5 weken zwanger, geef jezelf wat langer de tijd. Laat de eerste ergste schrik eerst even bekomen. Dan kun je beter nadenken en voelen wat jij wilt en kunt. 

Wat je ook kiest neem erna een spiraal. 

Sta volledig achter de woorden van Anoniem..! Succes met alles

Ik heb ooit een beetje in dezelfde situatie gezeten (op de onveilige seks na dan).
Ik vond dat een kindje het niet verdiende om op te moeten groeien met het gevoel ongewenst te zijn door 1 van de ouders.
Ik had het wel heel graag gehouden en had ook een enorme kinderwens, was ook al eind 20. Toch door verschillende afwegingen gekozen voor de abortuspil. Want dat is immers naar de operatieve ingreep in de eerste 7 weken ook mogelijk.
Waarom...omdat ik dacht een abortus kan ik echt niet. Bij de pil gaat het dan tenminste nog op een natuurlijke manier eruit. (Opgewekte miskraam eigenlijk). En in mijn ogen heb ik het zelf verwekt en de enige manier is dan ook het op de meest natuurlijke manier te verliezen.
De overwegingen zijn niet makkelijk, worden ook nooit makkelijker. Zelfs niet als je het met alle liefde voor je kindje doet. Want ja ook mensen die de keuze moeten maken doen dat soms juist uit liefde voor het kindje ipv. Te hopen dat een kindje toch wel  zonder alles wat je het niet kan geven ook gelukkig zal zijn.

Ik ga niet zeggen dat het geen pijn zal doen, dat je er geen spijt van gaat hebben. Want dat ga je toch wel ondanks dat je vindt dat je keuze juist is. Ik ben het eens met anoniem dat het nog veel erger is om spijt te hebben als je eenmaal een kind hebt. En er zullen mensen zat zijn die zeggen ach ik ted het ook als alleenstaande moeder. Nou ik kan je vertellen...het is heus niet altijd een pretje alleen moeder te zijn en als jij je niet zeker voelt dat je het redden kan alleen moet je je keuze zeer goed afwegen. Ondanks dat moeder zijn ook heel leuk is hoor.
Laat het vooral niet leiden door teveel meningen en probeer voor jezelf de mogelijkheden en voors en tegens op een rijtje te zetten. 

Bij mij speelden er overigens veel meer waardoor deze keuze niet af te wenden was mochten er mensen negatief willen reageren op mijn keuze.

Beste Louise
Via www.erishulp.nl kun jij de hulp krijgen waar jij hier om vraagt.  Kijk maar eens op hun website
Laat je nog eens weten  hoe het met je gaat?