Bang dat het misgaat

Hoi dames, 
Ondertussen ben ik zo'n 5 weken zwanger van ons eerste kindje, heel pril dus, maar ik kwam er bij 3.5 week al achter. 
Nog 3 weken wachten tot de eerste echo en ik heb zo veel moeite met het geduld dat ik moet hebben. Ik wil het ook pas vertellen aan mijn (schoon)ouders na de eerste echo. Je leest overal op internet horrorverhalen van miskramen en ik word gek van die percentages. Ik weet zeker dat als ik de eerste echo heb gehad en ik zie een hartslag, dat ik dan mijn rust weer kan vinden. 
Ik ben zo blij en dankbaar dat ik zwanger ben, maar ik durf niet al te enthousiast te zijn. Dit uit zelfbescherming. 
Zijn er dames die nu ook op het wachtbankje zitten voor de eerste echo? Hoe gingen jullie daarmee om? 

Liefs 
Olivia 

Denk dat veel vrouwen daar wel last van hadden/hebben. Je voelt verder nog niks dus kan je daar ook je zekerheid nog niet uithalen. Je zou rond de 7 weken zelf een echo kunnen betalen. Dan kan je iig het hartje zien kloppen.

Dat was hier ook hoor. En ik dacht dan dat het wel beter zou gaan na de echo, maar niets was minder waar. 
Na elke echo was ik eventjes gerustgesteld, maar niet lang daarna was ik weer bang dat het mis zou gaan. 
Pas toen de bevalling er was en ik zag dat ons kindje gezond was, was ik opgelucht. 
Als je zo graag een kindje wil, lijkt het me wel logisch dat je ongerust bent dat er iets mis gaat. Ook al ben je 'maar' 5 weken zwanger, het is jouw kindje dat in je buik zit hè! 
Ik hoop dat je het toch een beetje van je af kan zetten en ik wens je een fijne zwangerschap toe!

Deze week net de eerste echo gehad, +7 weken zwanger. Onze beide ouders zijn op de hoogte. Zou het liefst het iedereen willen vertellen maar ergens zit ook de schrik dat het nog kan misgaan. 
Al hoop ik echt van niet, 2 jaar over dit wondertje gedaan

Ik ben 9 maanden bang geweest om mijn kleine te verliezen. Ik had zwangerschapsvergiftiging. Was pas over toen ik hem in man handen had. 
Ondertussen een eigenwijze, lieve kleuter van 5

Oh wat een verhalen allemaal! Het is zeker waar dat het voor elke vrouw onzekerheid mee brengt. Ik heb rond de 7+3 mijn vitaliteitsecho. Wacht nu al 2 weken en nu nog bijna 2 weken te gaan. Onze ouders zijn er ondertussen van op de hoogte en zo ook mijn beste vriendin en werkgever. Voelt wel goed om het er met mensen in je nauwe cirkel over te hebben. 
We hopen dat het goed gaat en dat we binnenkort het hartje zien kloppen en zo niet, dan was het kindje niet gezond. Super verdrietig, maar moeder natuur. 
Pffff spannend!!