zo erg onzeker na vroeggeboorte

17 antwoorden en 45863368x bekeken

Kim 10-06 om 23:57

Hallo lieve mensen, 

Ik ben kim , 23 jaar en ben vorig jaar oktober bevallen van een eeneiigetweeling elif en esma 
Helaas veel te vroeg met 20 weken waardoor ze het niet hebben gehaald.
Ik ben nu opnieuw zwanger ronde de 21 weken maar ben zo onzeker ondanks ik vorige week me 20 weken echo hebt gehad en alles goed was.
Ben verder in het VU in Amsterdam onder controle waar ze erg goed helpen.
Alleen ben elke keer gewoon toch zo bang , natuurijk door wat ik heb meegmaakt.
Al me vrienden en familie zeggen steeds het komt goed , je bent goed onder controle , je moet niet zo veel stressen is niet goed voor de baby.
En dat weet ik ook wel allemaal , maar kan gewoon niet van me zwangerschap genieten.
Ik was benieuwd of meer mensen zoiets als mij hebben meegemaakt of tips voor mij hebben.
Alvast bedankt ! 

Groetjes,

kim

reageer

Anoniem (Gast) 12-02 om 00:07

Hallo , ik kan me eigen helemaal inleven in je verhaal ik heb zelf 2 keer een miskraam gehad bij 7 maanden nu weer zwanger 30 weken en nog steeds angsten maar je moet echt proberen te genieten ik zelf loop ook onder controle bij het dijkzicht in rotterdam maar altijd weer die angst is het goed en blijf het goed gaan ik hoop echt dat je kan gaan genieten

Natalie 11-06 om 07:57

Hey Kim,

ik heb niet meegemaakt wat jij doormaakt maar wil je wel veel sterkte toewensen. Dat je zo bezorgd bent is in mijn ogen niet meer dan normaal. Eens je 24 weken bent kan je misschien net dat ietsje meer gerust zijn, mijn zus werd namelijk geboren op 24 weken en dat 25 jaar geleden! Er waren wel wat complicaties in het begin maar intussen is ze een fantastische en kerngezonde vrouw!!!
Succes en Sterkte!!!

Liefs

Kim 11-06 om 09:12

hey nathalie,

bedankt voor je berichtje! 
Ja inderdaad rond de 24 weken is het levensvatbaar , ik was net een maand daarvoor waardoor mijn meisjes het niet konden halen .
Fijn dat je zus het natuurlijk wel hebt gered zeg met 24 weken.
Ik leef ook beetje gewoon van echo tot echo. en inderdaad zal blij zijn als ik rond de 24, 26 , 28 en dan de 30 weken zal zijn.
Hoe verloopt jou zwangerschap ? allemaal oke? 

Groetjes

Natalie 11-06 om 10:15

Hey Kim,

Goh dat verhaal raakt me wel zenne. Zo'n dingen gebeuren in het leven maar het laat me toch niet onberoerd, dus als je dan zoiets moet meemaken... pfff... Ik kan me best voorstellen dat je nu voorzichtig blij bent, en dat je leeft naar elke echo. Nog enkele weekjes en je bent 24 weken!
Ik hoop echt zo erg voor je dat alles goed verloopt hoor!!!

Ik mag over mijn zwangerschap niet klagen. Het is mijn 2e kindje, we hebben al een zoontje van 2,5jaar. Ik ben vooral erg moe de laatste tijd en heb veel last van onderrug. Maar dat zijn de gewone kwaaltjes denk ik wel hé. Dus ik mag niks zeggen, ik heb een mooie zwangerschap wel. Als ik af en toe toch eens kan zagen lukt het prima ;o)

Hoe gaat jouw zwangerschap, behalve de onzekerheid? Heb je veel last van kwaaltjes?

Liefs

Natalie 12-06 om 08:29

Goeiemorgen Kim,

ik ben eind deze week 27 jaar se. Bij mijn eerste zoontje was ik dus 24jaar. Er zal ook net 3 jaar tussen zitten, ons zoontje is van 20 november en nu ben ik uitgerekend van ons meisje op17 oktober.
Ik kan me wel goed voorstellen dat je pas echt 100% gerust zal zijn wanneer je je kindje in je armen kan sluiten hoor, dat heeft iedere mama wel en dan al zeker als je meemaakte wat jij moest doorgaan, daar heb ik veel begrip voor.
Toch hoop ik dat je hier en daar wat van je zwangerschap kan genieten, dat je kleine schopjes kan voelen waarmee je kleintje zegt dat het er prima zit!
Het is alvast fijn dat je niet te veel kwaaltjes hebt ook hé, als dat er ook nog eens bijkwam...

Ah jij werkt ook nog, hoe lang ga jij werken en voor wanneer ben je precies uitgerekend?
Ik werk ook nog hoor, maar ik werk wel als bediende dus geen fysiek zwaar beroep. Enkel de 'op en af' naar huis is er wat veel aan maar ja, çava wel. Ik ga tevens zo lang mogelijk werken, namelijk tot en met eind september. Deed dat bij mijn eerste ook, dan kan ik erna langer thuisblijven hé. Maar das uiteraard nog af te wachten of het haalbaar is natuurlijk.

Hoe was de controle vandaag?

Liefs

Kim 14-06 om 19:50

Heey Nathalie ,  sorry voor me late reactie , zag je berichtje nu pas . Leuk dat je al een zoontje hebt hoor en nu een dochtertje krijgt en het leeftijdsverschil is ook leuk. Me zusje en ik schelen ook 2 jaar ongeveer en dat is toch wel erg leuk.  Ah 17 oktober ben je uitgerekend ik 3 dagen later. Sinds 2 weken voel ik inderdaad kleine schopjes en dat ineen fijn gevoel.  Ik werk nu nog inderdaad en wil wel 6 weken van te voren stoppen . Ik werk met een gehandicapt meisjes en is toch best zwaar werk ik ga 6 september met verlof. Als bediende lijkt me ook best pittig toch ? Je bent dan toch vaak aan het een en weer aanzet vliegen denk ik.  Wel fijn inderdaad dat je an langer thuis kan blijven. Me controle was weer allemaal goed baarmoeder nog mooi lang en de kleine bewoog lekker veel. Ik blijf wekelijks komen tot ik 26 weken ben dat vind ik wel fijn moet volgende week dond weer . Wanneer heb jij weer een echo?  Liefs Kim

Nicole (Gast) 11-06 om 12:03

Hoi Kim,
Ik begrijp je verhaal erg goed. Zelf in een later stadium nog een miskraam gehad en ik kon niet eerder echt genieten na 24 weken. Nu gaat alles goed en zitten we inmiddels in de fase van levensvatbaarheid.
Ik kan wel zeggen probeer zo min mogelijk te stressen maar het is oh zo normaal. Ik hoop voor je dat je straks wel kunt genieten van je zwangerschaps. En dat er een heel mooi gezond kindje te wereld mag komen.
Veel sterkte!

Nicole

Kim 11-06 om 17:28

Hoi Nicole,
Bedankt voor je berichtje! wat naar om te horen dat je ook een miskraam hebt meegemaakt in latere stadium, wel fijn dat je eindelijk na 24 weken toch kon gaan genieten van jullie kindje. En dat jullie nu in het termijn zitten van levensvatbaar , echt heel fijn ! Hoe ver ben je nu? Ik probeer zo min mogelijk te stressen maar is o zo moeilijk voor me. Bedankt voor je lieve woorden.
Liefs , kim

liena 11-06 om 16:21

hey kim.
ik herken je verhaal ook heel goed. het duurde bij mij 5 jaar voordat ik de eerste keer zwanger werd. we hebben geen vruchtbaarheidsbehandelingen ondergaan omdat we het gewoon over ons heen lieten komen. na een tijd heb ik de moed opgegeven en was ineens zwanger. zo blij dat we waren. maar op 24 weken was de blijheid vergaan naar groot verdriet. mijn placenta was los gekomen en had een baarmoederhals infectie. ons meisje heeft het niet gehaald. na 1 jaar zijn we met vruchtbaarheidsbehandeling begonnen en in dat 2de jaar werd ik opnieuw spontaan zwanger (moesten stoppen voor behandeling door vakantie) na 8 weken had ik een miskraam. :s direct na de miskraam was ik opnieuw zwanger en ben heel onzeker geweest tot aan de 24 weken. het kindje kan dan mss al levensvatbaar zijn maar het wil toch niet altijd zeggen dat dat ook effectief is. ik ben ook zo onzeker geweest. vooral ook omdat ik in het begin van de zwangerschap bloedingen heb gehad, ik deed niks anders dan googlen om mijn symptomen te kunnen herkennen. bellen met de gyn en noem maar op. maar doordat we dat allemaal hebben meegemaakt kregen we ook een goede opvolging. maar ja wat is een goede opvolging?  ze hebben wel wat extra gekeken naar bepaalde zaken maar moest ze er wel op wijzen. vooral ook omdat bij ons in het ziekenhuis heel vaak een andere gyn hebben.  nu ondertussen ben ik 34 weken zwanger en het gaat nog steeds goed. maar ik ben pas gaan genieten van mijn zwangerschap toen ik 27 weken was.
veel sterkte
liena

Kim 11-06 om 17:37

Heey Liena,
Wat erg zeg om te horen dat jij hetzelfde hebt meegemaakt en toch ook met 24 weken , is dan net levensvatbaar, natuurlijk nog heel klein maar je hebt denk ik stiekem wel die hoop dat ze het gaat halen.
En dan weer daarna metteen een miskraam , heftig hoor.. Ik begrijp heel goed dat het voor jou ook heel moeilijk moet zijn geweest om inderdaad te kunnnen gaan genieten van je kindje en dan ook nog is te geloven dat het dit keer wel allemaal goed gaat. En dan nog is bloedingen erbij dat maakt het niet makkelijk .
Ik moet zeggen dat ze bij het VU in Amsterdam wel me echt goed controlen , kom wekelijks op controlen en meten elke keer inwendig me baarmoeder om te kijken dat de bevalling niet al op gang gaat komen .
Vorige keer had ik bij me afspraak toen onverwachts al ontsluiting en na lang in het ziekenhuis gelegen te hebben en er alles aan gedaan te hebben zijn helaas toch me vliezen toen gebroken. Ik wist toen dat het over was dat er niks meer aan gedaan kon gaan worden en dat ik zou moeten gaan bevallen van me twee mooie meisjes. oh zo moeilijk allemaal!
Daarom ben ik ook gewoon zo bang ! maar goed ik ben inderdaad goed onder controle en is nu een eenling dus natuurlijk een hele andere zwangerschap dan een tweelingzwangerschap.
Wat fijn zeg dat je al 34 weken zwanger bent!!!   en ik snap heel goed dat je pas rond de 27 weken kon gaan genieten. Ik hoop dat ik dat ook nog echt kan gaan doen!!
Weet je al of je een dochtertje of zoontje krijgt? En verder veel last van kwaaltjes nu je zover bent?
liefs. kim

Nicole (Gast) 11-06 om 19:33

Hoi Kim,

Inmiddels ben ik 30 weken zwanger en kunnen wij een dame verwachten.

Liefs, Nicole

Kim 11-06 om 21:10

Hoi Nicole , wat leuk zeg gefeliciteerd ! 
Geniet er lekker van .  Groetjes

liena 11-06 om 22:59

ik heb zwangerschapdiabetes dat is eigenlijk het enigste wat ik heb deze zwangerschap. bij de eerste zwangerschap was ik heel moe en vaak last van duizeligheid. nu totaal niet. misselijk ben ik ook niet geweest. dus opzich heb ik niks te klagen gehad op de bloedingen na dan.
wij verwachten dit keer een zoontje

groetjes liena

Anoniem (Gast) 21-03 om 14:03

Hallo allemaal, Ik lees hier jullie verhalen en wordt er erg verdrietig van. Ik heb het zelf niet megemaakt maar mijn dochter wel. Ik weet dus dat ik hier niet op mijn plek ben maar kan geen enkel forum vinden voor oma"s die dit hebben meegemaakt. Ik ben er al bijna 15 maanden mee aan het worstelen, met het verdriet om het kindje en het verdriet om mijn dochter. 
Ze is nu een paar weekjes zwanger na nog 2 miskramen te hebben gehad. Dus die onzekerheid maar ook angst herken ik heel goed.
Nu is mijn vraag, hoe hebben jullie moeders dat ervaren?
Ik wens jullie allemaal een heel voorspoedige zwangerschap toe met als resultaat een prachtige gezonde baby.
Oma N.

Jolanda (Gast) 24-05 om 14:44

Ha Kim,

ook wij hebben vorig jaar ons dochtertje verloren met 24 weken zwangerschap. Zo iets verschrikkelijks wens je niemand toe.
inmiddels ben ik nu ruim 20 weken zwanger en zag alles ee goed uit. Maar ik herken je zenuwen heel goed. Ik mag ook iedere week komen en praat met een psycholoog van het ziekenhuis. Naar mate ik richting de 24 weken ga merk ik dat ik erg gespannen raak.

Ik wens je een goede zw.schap toe en hoop dat je ook momenten hebt dat je er van kan genieten. Want er groeit echt een wondertje in onze buiken .

groetjes Jolanda

Sylvie 21-06 om 20:41

Hey Kim,

wat je verteld klinkt heel bekend in de oren.
Zelf ben ik in mijn eerste zwangerschap bevallen na 23 weken, mijn zoontje was nog te klein om het te halen. De dokters weten niet wat er is misgegaan, was een week ervoor nog op controle geweest, waar alles in orde was. Doordat ik een infectie had, hebben ze me antibiotica kuur na kuur gegeven tot er iets aansloeg, de bevalling zelf duurde bijna 20 uur, superzwaar allemaal.
9 maand later opnieuw zwanger, maar een miskraam gehad na 2 maand, had niets te maken met de eerste keer zei de dok.
Nu ben ik ondertussen 15 weken zwanger en ben ook constant ongerust. Toen ik wist dat ik zwanger was, ben ik elke 2 weken op controle gegaan bij de gynae. 
Mijn eerste externe controle gehad op 12 weken en nu moet ik van de gynae maar op 16 weken terug, dus is het constant ongerust zijn tot die controle er weer is.
Wat de familie of vrienden ook zeggen, je kan er gewoon niets aan doen, dat ongerust zijn blijft gewoon. Maar dat is volgens mij toch niet abnormaal, na al wat je hebt meegemaakt.
Ik probeer gewoon echt alle raad van de dokter perfect op te volgen, gestopt met roken, elke week anti-biotica creme inbrengen om infecties te vermijden, enz enz enz
Je kan/mag jezelf niets kwalijk nemen, als je weet van jezelf dat je al het mogelijke doet, dan kan je er enkel van uit gaan dat het wel goed zal gaan deze keer....
Ik wens je in elk geval zeker het beste met deze zwangerschap, en als je er over wil praten, geef maar een seintje.
Groetjes,
SYLVIE

Je kunt reageren op dit onderwerp 'zo erg onzeker na vroeggeboorte' in het Zwangerschapsforum