onverwacht zwanger

Hallo,
Ik ben een meid van 20 en raakte onverwacht zwanger. Ik kwam erachter na 8 weken. ( Ik slikte de pil gewoon nog) mijn vriend was woedend en gaf de eerste weken mij de schuld van het zwanger zijn. En mocht ik uiteindelijk beslissen dat ik het kindje wou houden, dan zou hij de relatie verbreken en het kindje niet erkennen. Nu ben ik inmiddels 16 weken en 3 dagen en we zijn nog steedds samen. Toch is onze relatie er niet beter op geworden aangezien ik nog vaak kwetsende opmerkingen naar mijn hoofd geslingert krijg. Op die momenten zou ik graag weg willen gaan en niet meer terug komen. Maar ik gun mijn kindje 2 ouders en niet 1. Kom zelf uit een gezin van gescheiden ouders en halfzusjes. Ik vroeg me eigenlijk af of er mensen zijn die zo'n soort verhaal herkennen en die met mij willen delen. Heb op dit moment het gevoel dat ik de enige ben die dit moet ondergaan.

Jeetje rhea, wat eens situatie.

Ik snap heel goed dat je je kindje 2 ouders gunt en dat vind ik heel goed van je.

Je moet je wel beseffen dat wat je vriend op dit moment doet niet door de beugel kan. Natuurlijk is hij geschrokken en dat snap ik ook wel maar 8 weken later mag dat wel klaar zijn. Je bent zwanger en je houdt het kindje. Zo zit het en niet anders.

Voor hem is het zaak om naar de toekomst te gaan kijken en niet om jou verwijten te maken. Of je bij elkaar moet blijven dat weet ik niet. Ik hoop het wel voor je maar als het er niet in zit zit het er niet in

Bedankt voor je reactie. Ik weet heel goed dat wat mijn vriend doet niet zou mogen gebeuren. Maar toch laat ik het toe. Op dit moment ben ik uit voorzorg al bezig met mijn eigen plan te trekken. Ik wil dat mijn/ons kindje met liefde opgroeit en alles krijgt wat hij/zij verdient. Gelukkig heb ik de steun van mijn beide ouders en zus! Hoop gewoon dat het niet zover hoeft te komen. Ook hoop ik de juiste beslissingen te maken.

Rhea - wat óntzettend moeilijk voor je! Ik ken jou en je vriend niet natuurlijk, maar denk dat het het beste is om te proberen om op een rustige manier een gesprek met hem aan te gaan. Het is logisch dat hij is geschrokken. Jij waarschijnlijk ook! Verwijten heeft geen zin meer.

Overigens weten veel mannen pas hoe geweldig het is om een kind te krijgen - als de baby er daadwerkelijk is. Misschien heeft hij wat extra wentijd nodig - maar dan nog heeft hij/niemand het recht om een ander/jou in dit geval - te kwetsen. Jij en jullie baby zijn meer waard!
Ik denk dat hij voor zichzelf ook moet kiezen om achter jou en jullie kindje te gaan staan of anders niet..

Heel veel sterkte! Ik hoop echt dat jullie er samen uit komen, maar anders jij alleen - je lijkt me erg verstandig/sterk omdat je zo te horen alle opties afweegt en iig ervoor wil kiezen dat jou/jullie kindje in liefde opgroeit. Volgens mij mag je heel trots zijn op jezelf!

Nogmaals veel sterkte - Ik hoop dat je ondanks de problemen zoveel mogelijk kan/gaat genieten van je zwangerschap! (want het is fantastisch om moeder te mogen zijn :-))

Hallo,
ik raakte zwanger tijdens de pil toen ik 19 jaar was. Mijn vriend heeft me toen dezelfde opties gegeven... Uiteindelijk is hij (langzaamaan) uit mijn/ons leven verdwenen tijdens de zwangerschap. Mijn dochter is inmiddels 7 en met hulp van mijn familie heb ik het aardig gedaan in mijn 1tje al zeg ik het zelf! Ik woon inmiddels samen met een hele leuke lieve vriend en we verwachten samen ons 2de kindje! Geloof me, je kunt het alleen mocht je in die positie terecht komen. Hoe het op dit moment ook gaat tussen jullie zorg wel dat je zelf het 1 en ander hebt geregeld. (inschrijving bij woningbouw, kinderopvang etc)
Heel veel sterte, succes en geniet van het wondertje in je buik..

Liefs

Hallo :-)
Natuurlijk is het even schrikken, maar als je vriend zich zo gedraagt voorspelt dat niet veel liefde voor de kleine en daar heeft het kindje dan ook last van. Dan kun je toch beter "gescheiden" zijn, want die negativiteit is tijdens je zwangerschap niet goed maar ook niet als het kindje geboren is want die zal jouw gemoeds(on)rust ook zeker voelen.
Je vriend en jij kunnen tijdens je zwangerschap ook wel op afstand het over de baby hebben.

Veel succes
Groetjes
Patty

Hee,

Ik vind het echt super erg voor je dat je vriend zo reageert, want hij heeft eigenlijk net zoveel gedaan als jij. Maarja ik vind het wel goed van je dat je, je kind 2 ouders wil geven, maar als het voor jou echt niet gaat en hij gedraagt zich belachelijk. Dus ik zou er goed over nadenken, want je wil geen ruzie relatie de hele tijd en daar heeft je kind ook niks aan.

Ik ben zelf ook onverwachts zwanger geraakt toen ik 17 was. Nu ben ik pas 18 geworden. Maar mijn vriend wist eerst ook niet hoe hij moest reageren. Hij zei gelijk dat moet je weghalen. Maar gelukkig is hij bijgedraaid en is hij er nu dolgelukkig mee! Ik hoop dat jou vriend er straks ook zo over denkt.

groetjes Melanie

Helemaal met Patty eens. Kom op! Je kan het wel alleen! Als je hulp van je familie krijgt dan is het helemaal fijn. Je wordt moeder, je moet voor jezelf opkomen en voor je kind. Dit gedrag kun je niet accepteren, is nog erger dan gescheiden ouders hebben hoor. Zo een negatief gebeuren is helemaal niet goed voor jou en laat staan voor je kindje. Eigenwaarde!!

Inderdaad, dit is geen manier om zo te reageren. Je ben inmiddels 16 weken zwanger, jullie weten het al 8 weken en toch reageert hij nog zo.
Ik zou aan de baby denken, toon van weinig respect voor de baby. Kom op voor je kind, je kan dit gerust alleen met behulp van familie en vrienden. Een baby heeft veel liefde nodig.
Ik heb er ook 3 jaar voor alleen gestaan met behulp van familie, en je redt dit perfect hoor. Denk hoe je kind hem/haar zou voelen dat hij/zij niet gewenst is door de papa.
Je vindt gerust nog een andere partner die je kind wel accepteerd en liefde geeft.
Praat er nog is over met vriend, blijft hij bij diezelfde beslissing dan zou ik mijn conclusie trekken. Je baby gaat voor alles...;
grts...

Maar het lijkt me wel moeilijk om alleen een kindje op te voeden. Maar het is natuurlijk niet onmogelijk. Ga af op je gevoel en wat jou het beste lijkt voor jou en je baby.
Ik ben ook zwanger geworden tijdens het gebruik van de pil had hem goed ingenomen maar er zaten voor mij te weinig hormonen in. Bij mij was het toen ff schrikken aangezien ik langer zwanger was dan dat we dachten. Had een innestelings bloeding die bij mij 3 dagen duurde in de periode wanneer ik dan normaal gesproken ongesteld zou moeten zijn.Mijn man wou het gelukkig wel graag houden aangezien wij er toch over na zaten te denken om over een paar jaartjes zwanger te worden. Nu zijn we bijna op het einde ben nu 37 weken

Rhea, hoe gaat het nu met je?