hij wil niet erkenner

Al meer dan 50x... Echt veel vaker dan dat heb ik de vraag gesteld: schat wanneer gaan we naar het gemeentehuis voor de erkenning. ." volgende week "
" ja komt wel tijd zat " 
" niet nu dit is mijn enige vrije dag"
En zo kan ik nog wel wat antwoorden opsommen maar denk dat het zo wel duidelijk is, ik heb er nu 2 weken niet om gevraagd en al zijn we al meerdere keren langs het gemeentehuis gelopen hij komt er niet op terug? Wel wil hij persee dat onze dochter zijn achternaam zal dragen, nu vraag ik me af als hij haar niet erkend heeft maar haar straks wel zal aangeven kan hij dan de kleine zijn naam geven of kan dat niet en zal het dan automatisch mijn naam worden ? 
Want na al die keren vragen of hij haar nog erkennen wil en hij elke keer het ontloopt begin ik dus nu ook te twijfelen aan hem, onze relatie en of ik ubberhaupt wel wil dat ze zijn achternaam zal dragen... Ik kan hier op internet weinig over vinden enkel als het kind WEL erkend is.

Dit zijn de regels tav de naamkeuze bij 2 ongetrouwde heteros.

Het kind krijgt automatisch de achternaam van de moeder. Wilt u dat het kind de achternaam van de vader krijgt, dan moet hij het kind erkennen. De keuze voor de achternaam van het kind vindt plaats bij de erkenning. U moet hiervoor beiden in persoon verschijnen voor de ambtenaar van de burgerlijke stand. Erkenning is mogelijk voor de geboorte, tijdens de aangifte van de geboorte of op een later moment na de geboorte.

Erkenning dan dus ook later dan voor de geboorte. Maar als jullie willen dat de baby zijn achternaam krijgt dan moeten jullie dus beide in persoon verschijnen. Dus dat je binnen 3 dagen na bevalling daar zelf heen zou moeten. Ik zou daar zelf niet blij mee zijn maar het kan dus wel.

Lauwtje mijn verloskundige begon er over tegen ons bij mijn bezoek laatst bij haar
Ze vroeg welke achternaam het kind gjng krijgen ?
Ik zei we zijn getrouwd .
Toen zei ze oo oké .
Bij mijn eerste dochtertje waren we niet getrouwd en toen moest hij volgens haar 
Dat aangeven bij de gemeente want hij wilde perse zijn achternaam.
En hij ging er tien eerst vanuit dat het dan automatisch zou gaan maar ze zei nee dan krijgt het kindje automatisch de achternaam van de moeder.
Dus hij ging het toen zo snel mogelijk regelen.
Het kon zelfs eerder .
Mijn man is heel vlot van ze eigen met dingen regegelen.
Ik ben van een ons altijd de geen die langzaam is met regelen.

Oo wat naar je zou tog denken trotse papa 

Wij zijn getrouwd maart 2012 dus hadden dat niet 
Misschien tog eens met hem praten nog waarom hij er zo lax in is

Mijn vriend was er ook zo laks in... Trouwen wilden we wel met een feest enzo, dus dat ging qua tijd en geld niet lukken tot de baby er was. Toen zouden we op de gratis ochtend geregistreerd partnerschap doen, maar dat stelde hij steeds zo uit, dat er ivm een wachtlijst geen plek meer was. Dan maar erkennen, maar ook dat zette hij niet door. En niet omdat hij het niet wilde, in de tussentijd kreeg ik een romantisch huwelijksaanzoek afgelopen zomer, maar hij leek gewoon niet echt te beseffen hoe snel de tijd gaat en dat het echt belangrijk is om dat op tijd te regelen. Alle redenen die je schrijft heb ik voorbij horen komen! En 'iedereen weet toch dat ik de vader ben?'.
Uiteindelijk heb ik gewoon een afspraak gemaakt voor ons beiden en gemeld dat hij er dan en dan op die tijd moest zijn. Geregeld! Nu heeft hij de baby erkent, krijgt ze zijn achternaam en trouwen komt eind volgend jaar pas. 
Wellicht kun je er een keer serieus met je vriend over praten en als blijkt dat hij het wel belangrijk vindt en jullie er samen uitkomen, neem jij gewoon de regie. Wij als zwangere vrouwen willen gewoon dingen op tijd geregeld hebben, die mannen lijken te denken dat we eeuwig zwanger zijn soms!  Sterkte ermee!

Nou precies wat linda zegt.. ik heb nu 2 keer de afspraak zelf gemaakt en gezegd, schat kom we hebben een afspraak bij de gemeente voor erkenning. Als ik op hem moet wachten..

Hij zal wel moeten erkennen voor de achternaam. Het beste is dat voor die tijd te doen, wie zegt dat jij binnen 3 dagen zelf aanwezig kunt zijn bij de aangifte.

Leg een brochure neer over erkenning, welke gevolgen het heeft als hij het niet doet. Het is letterlijk 10 minuten en je staat weer buiten..

Nee, als jij er niet bij bent dan kan ze niet zijn achternaam krijgen. Daarvoor moeten jullie beiden aanwezig zijn. Erkennen kan eventueel nog met schriftelijk toestemming, maar volgens rijksoverheid het kiezen van de naam niet. Je zou dit nog een kunnen zeggen en hem daarna maar actie laten ondernemen..

Ik merk ook wel dat de beleving van de zwangerschap voor een man zo anders is als voor een vrouw. Mijn man wil mee naar alle belangrijke afspraken en echo's. Maar niet naar elke controle en dat hoeft ook niet wat mij betreft. Ook ik heb veel van de babykamer bij de eerste zelf gedaan, ik wilde dat nu eenmaal snel klaar hebben en ja mannen, die denken komt wel.. ik heb ook wel eens gedacht, hoe zal dat na de bevalling zijn..

Nou hij heeft de eerste keer de luier verschoond, de eerste keer temperatuur gemeten en hij kleedde haar aan toen we uit het ziekenhuis gingen. Hij heeft wel eens gezegd, ik werd pas papa toen de kleine er was en daarvoor kon ik het niet bevatten. Wij voelen het kindje de hele dag en hebben een band. Die hebben zij meestal nog niet. Hij is zo anders dan in de zwangerschap..

Wat ik wil zeggen is dat dit echt zo kan veranderen straks..

Ja, het is voor de partner verder weg en dat begrijp ik ook erg goed. Toch is het elke keer best teleurstellend. 

Hij heeft al een kindje uit een eerdere relatie waarvan hij het eerste levensjaar gemist heeft ( zijn ex partner is bij hem weg gegaan toen de kleine 2 maanden oud was ). 
Eerste jaar weinig tot geen contact geweest en nu ziet hij de kleine een weekend in de 6 weken ongeveer. En na mijn idee vind hij dat wel best want neemt weinig stappen om hier in een goede andere regeling te krijgen en laat staan dat hij zelf contact opneemt wanneer hij de kleine ophalen mag. Zijn ex moet elke keer vragen wanneer het uitkomt. Hij heeft mij verteld hoe vreselijk naar zijn ex zou zijn. Hoe gemeen en hoe ze hun kind bij hem weg houd. Terwijl ik steeds meer de gedachte krijg van ' ze is gek dat ze nog belt' hij verwijt het feit dat hij uit zich zelf geen contact opneemt met zn ex op het feit dat ze hem zoveel heeft aangedaan. 
Hij mist zijn kind oprecht en als die er is doet hij ook zijn best een leuke tijd te hebben maar ik neem dit alles nu ineens helemaal mee in onze eigen toekomst. .
Toen we er achter kwamen dat ik zwanger was wilde hij nu echt een vader rol hebben. Hier niks van missen en niet nog een kind kwijt raken. Hij wilde echt papa zijn.
En daarom steekt het mij extra dat ik nu een heel ander gevoel heb. 

Dat hij dus nog steeds geen stap onderneemt naar de erkenning toe wat ik ook zeg. 
Nog niks voor de baby gekocht of gedaan heeft. 
En dat als de baby schopt en dus mijn hele buik beweegt en ik zeg schat moet je kijken en voelen !? Ik de reactie krijg jaaa zoo ik weet hoe het voelt even dit afkijken. 
Zo telleurstellend. 

Wel wil hij persee zijn achternaam, maar moet ik hem nou echt elke keer bij zijn handje vast houden en mee nemen ? Ik word er zo hopeloos van. 

Vandaag van mijn werk regelrecht door gegaan naar het ziekenhuis wegens aanhoudende pijn al een aantal dagen. Ctg echo de hele rattenplan. En ik was alleen. 
Kreeg het antwoord toen ik thuis was ; ach fijn dat alles goed was niets om je druk om te maken.  En daar moest ik het mee doen.

Sorry moest even gal spugen zal nu even een punt zetten haha ! 

Ik ben in elk geval blij te horen dat er echt een erkenning nodig is voor dat ze zijn achternaam zal krijgen. Dat betekent dat hij er toch wel eerst wat voor zal moeten gaan doen.

Oh dat is naar om te lezen. Wellicht toch eens goed het gesprek aan gaan. Soms zijn mannen toch geen echt vaders of doen ze er weinig voor. Ik hoop van harte dat dit in jou geval niet zo is. Dat hij bij draait als jullie kleintje er eenmaal is. 

Als dit niet bij draait ga jij het nog heel zwaar krijgen. Niet alleen doe je het meeste alleen, maar zit je ook nog met frustraties. Je zult het wel uit moeten praten denk ik, zodat hij in ieder geval weet hoe jij je voelt. 

Succes ermee!!

Hoi lauw

Mijn verloskundige zei al heel vroeg bij week 11 dat we het kindje moesten erkennen bij de gemeente voor week 16 het liefst zeiden ze. Was wel erg vroeg maar ze blijven er na vragen dus hebben dat ook gelijk gedaan.

Je kan gratis bellen na een informatie nummer hun kunnen je echt alles vertellen over hoe het allemaal zit.
Op echtscheidingswinkel.nl vind je dat nummer succes

Nog verder dan alleen wel of niet zijn achternaam: als hij jullie kindje niet erkent, is hij juridisch niet de vader van jullie kindje en kan hij dus ook geen officiële beslissingen voor/over jullie kindje en niet belast worden met het gezag! Hij gooit dus z'n eigen glazen in door zo laks te doen... Ik zou zelf een afspraak maken bij het gemeentehuis op een tijd waarvan je weet dat hij kan en geen 'nee' meer accepteren: dit is ook zijn kindje en daarvoor moet hij dus ook dingen regelen!