hoe ervaren jullie je zwangerschap

Hoi Linda,
Ik ben het helemaal met je eens en ik had vandaag mijn uitgerekende datum,
vind het heerlijk om zwanger te zijn,
1 van de hoogtepunten van mijn leven echt waar!!

En ik heb nu en dan wat weeen en zelfs beetje teleurgesteld als het ophoudt, ik kijk er ook echt naar uit!! Gekgenoeg..
Maar elke dag dat het langer duurt, geniet ik van.
Het is tenslotte iets heel nieuws en ik had het er vandaag nog over met een kennis, zwangerschap en bevalling wordt echt als een lastig iets bezien vol met kwaaltjes en misselijkheid en een hoop pijn op het einde.
Nou zo heb ik het helemaal niet ervaren!!
Ik loop ook nog fier met mijn buik vooruit, nog uit geweest dit weekend, uit eten en dan terrasjes gedaan tot laat..
Slaap ook nog goed.
Maar ik heb wel te doen met degene die zich slecht voelen hoor, ik wou dat ik mijn gevoel aan ze kon door geven..

Voor jou schiet het toch ook mooi op he met je 35 weken!!
Ik voelde me wel opgelucht als ik over de 37 weken was, de kans is dan veel kleiner, dat ze in de couveuse moeten..

Groetjes Olivia..

Dat is helemaal niet raar hoor, uitkijken naar je bevalling! Ik ben vrijdag officieel uitgerekend van mijn 3e kindje. Ik weet dus wat het is om te bevallen en toch kan ik niet wachten totdat het begint! 
Niet om het bevallen zelf hoor, dat mogen ze van mij wel houden, maar het moment dat je je kindje op je buik krijgt en alles is goed is onbeschrijfelijk mooi!

Wat betreft zwanger zijn heb ik denk ik ook wel geluk gehad. Bijna niet misselijk geweest en verder ook weinig klachten. Alleen is het nu wel zwaar zo aan het eind, met nog 2 kinderen erbij. Gelukkig gaan ze al naar school, dat scheelt een heel stuk

ik voel me ook fantastisch en vind het enorm leuk om zwanger te zijn. Maar wat een gevoel van paniek ! vroeger bevallen, te vroeg bevallen, gaat het kindje ok zijn. zoveel vragen die spoken door mn hoofd dat het pijn doet !
maar het zwanger zijn op zich vind ook ik leuk. ik kijk ook uit naar de bevalling !  ik mag nu ook beginnen aftellen , jiiha !

Hello!

Ik ben vandaag uitgerekend en voel me ook nog prima. Moet zeggen dat ik ook een goede zwangerschap met weinig klachten heb. Alleen even een dipje eind september. Ben toen met spoed opgenomen in het ziekenhuis met een acute blaas- en nierbekkenontsteking. Heb toen een week in het ziekenhuis gelegen en kon toen ook niet meer werken. 

Voor de rest kan en doe ik ook nog alles. Ook al gaat het in een lager tempo dan "normaal". Heb  bijvoorbeeld vorige week nog staan schilderen en een bureau uit elkaar geschroefd en uit de kamer getild. Ik spring nog regelmatig op de fiets om even wat boodschapjes te doen of een stukje te fietsen. Wel lachen hoor ik heb namelijk een mountainbike...mensen kunnen zo lekker naar je kijken als ze zien dat je zwanger bent, haha.

Hmz, het is niet dat ik naar de bevalling op zich "uitkijk". Maar zie er ook niet als een berg tegenop. Ik laat het gewoon allemaal over me heen komen. Ik zie echter wel echt uit naar het moment dat "el bebe" op mijn buik/borst ligt. Dat lijkt me zo'n geweldig moment!!! Hoe nuchter ik kan zijn...als ik daar aan denk voel ik traantjes, haha.

Groetjes en geniet van jullie verdere zwangerschap of succes & een prettige bevalling!!!

Liefs,
Anne

hier beleef ik mijn zwangerschap ook heel goed..zo leuk om je lichaam te zien veranderen...
nou heb ik nooit geen kwaaltjes ofz gehad... tot 2 weken geleden kreeg ik 's nachts ineens het zuur maar dat heeft maar een week geduurd dus daar ook weer van af dus niets te klagen.. alleen problemen met de bekken die heel veel pijn kunnen doen..
en buiten het soms ongerust te zijn over van alles en nog wat (is ons eerste kindje) verloopt het hier lekker gezellig.. ik doe ook nog alles was ik kan in zo ver mogelijk wel is waar op een lager tempo dan anders.. en met de nodige pauze's... 
nu het stilletjes aan begint af te korten doen we het toch rustiger aan nu.. veel te veel gedaan in het weekend en daar de gevolgen van moeten dragen gisteren...

naar de bevalling kijk ik wel uit.. ben eigenlijk benieuwd hoe het allemaal in zijn werk gaat ook al het feit dat mijn vriend en ik een weddenschap hebben afgesloten ivm ruggenprik hij is er rats van overtuigt dat ik bij de eerste pijnen al eentje ga vragen en ik heb gezegd dat ik het absoluut zonder wil doen! en hij zei ok dan gaan we er om wedden... dus nou hoop ik wel stilletjes dat ik mijn sterke karakter en hoge pijngrens verder kan doorzette bij de bevalling en zonder kan bevallen zodat ik hem een poepie kan laten ruiken en laten zien dat wij ook sterk kunnen zijn!!..
maar ergens toch ook wel bang hoor voor die bevalling maar dat is wel meer als normaal denk ik he dat er meerdere gevoelens afspelen in je hoofd...
kijk ook ongelofelijk uit naar het moment dat ze ons meisje op mijn buik/borst leggen en de eerste keer dat ze ze gaan aanleggen voor te drinken.. en ook hoe de papa gaat reageren hij heeft zo'n grote mond dat hij geen platte boelekes pakt wat hij dus echt niet doet bij familie.. dus ben eens benieuwd hoe snel hij gesmolten zal zijn voor zijn prinsesje  denk dat ik hem nog in bedwang moet gaan houden voor ze niet te gaan showen op de gang hahaha..

Liefs Daphne

en dames voor wie het elke moment kan gebeuren heel veel succes met jullie bevalling! en een hele prettige bevalling!! we horen jullie wel! geniet verder nog van jullie laatste dagen bollebuikje!!

Goed topic, goed voor mij om er eens bewust bij stil te staan en het op te schrijven.
Hoe ervaar ik de zwangerschap?
In het begin onwerkelijk om nog zo'n groot kado te mogen ontvangen, na een week of 12 werd het mentaal vooral zwaar door alle uitslegen, met 22 weken ongeveer nog spannender ivm de opreatie van ons kindje.
Rond week 30 kwamen de lichamelijke klachten boven en dan is maagzuur nog het minste van alles. Vooral mijn buik doet pijn, alle banden lijken op springen te staan door al dat water.

En de zenuwen voor na de bevalling worden steeds groter omdat die kleine zowiezo geopereerd wordt.
Maar ik blijf genieten ondanks alles. soms met tranen maar ja.
 Heel erg bewust want deze zwangerschap pakt niemand mij meer af.
Dus dikke buik: je kan me ongelooflijk in de weg zitten en pijn bezorgen, er zit wel het mooiste in wat ik kan krijgen (op het zefde niveau als mijn dochter natuurlijk).

@dani: waarom moet je kleine geopereerd worden dan ?