Relatie, zwanger, affaire

Goed, waar begin ik...
Afgelopen jaar ben ik gestopt met de pil omdat ik een grote kinderwens had. Mijn man ging er na jaren gelukkig mee akkoord en we hebben dan ook goed ons best gedaan om zwanger te worden.
Helaas kent onze relatie ups en downs. Mijn man heeft een tijdje een depressie gehad en heeft daar hulp voor gehad. Hij werkt veel en onze relatie is voor mij in een sleur geraakt.
Ook was er de nodige irritatie, hij vond namelijk dat ik wel heel erg push om zwanger te worden. Ik vond dat wel meevallen.
Ondertussen ben ik verliefd geworden op een collega en ik kan de verliefdheid maar niet negeren. Ik moet hier wat mee doen. Ik ben er van geschrokken dat ik verliefd kon worden en weet eigenlijk niet goed wat ik hier mee moet. Ik denk dat de vele ups en downs in onze relatie de oorzaak zijn, waardoor ik dit toelaat.
Het voelt zo goed en aan de andere kant wil ik mijn relatie ook niet op het spel zetten.
Mijn man had vermoedens dat ik een ander zie, maar ik bleef dat ontkennen, omdat ik hem geen pijn wil doen. Bang dat hij een terugval krijgt. Hij vermoedt het, omdat ik veel meer aan mijn uiterlijk ben gaan doen en me sexy ben gaan kleden. Ik blijf dat ontkennen.
Inmiddels ben ik nu een tijdje zwanger (van mijn man, mijn collega kan geen kinderen krijgen) en ben daar heel gelukkig mee. Mijn man is daar ook blij mee en probeert zoveel mogelijk goed te doen en er voor me te zijn. De vermoedens die hij had uit hij in ieder geval niet meer.
Ik merk alleen dat ik steeds vaker kritiek op hem heb en me aan hem irriteer. Zeker als ik daarvoor een afspraakje heb gehad met mijn collega. Hij probeert het wel, maar kan het niet goed doen. Ik vind dat vervelend, maar kan de aandacht en de verliefdheid niet negeren en merk dat ik meer voel voor mijn collega dan ik had gedacht. Hij geeft me veel meer aandacht dan mijn man ooit heeft gedaan.
Ik wil alleen de relatie niet verbreken, zeker niet nu ik zwanger ben en mijn kinderwens eindelijk in vervulling gaat.
Mijn collega weet dat ik zwanger ben van mijn man. Ook dat onze relatie niet zo goed zit dan ik had gedacht. Hij is hier van geschrokken, maar we blijven elkaar zien. Het voelt zo goed!
Toch voel ik me tussen twee vuren staan en weet ik niet zo goed wat ik moet doen.
Aan de ene kant weet ik wel dat ik een kind op de wereld zet en mijn relatie op het spel zet, maar ik ben niet bestand tegen de affaire die ik nu met mijn collega heb.
Wat moet ik doen?

Elk begin van een relatie is spannend en leuk, je kunt je vast het begin van je relatie met je partner nog herinneren? 
Ik vind dat je met vuur speelt en bij je huidige moet blijven, ook gewoon wel zo eerlijk naar hem toe. Wat als het andersom was en hij zo bij jou deed? Dan had je je mooi beroerd gevoelt. 
Ik vind dat juist in de lastige perioden je elkaar trouw moet blijven, anders kom je er nooit want de periode die je nu met je partner hebt, krijg je ongetwijfeld ook met je collega stel dat je daar mee verder zou gaan. 
Als m'n man niet zo zou denken had hij nu veel reden om buiten de deur te gaan kijken, ik leef echt een beetje in m'n eigen wereldje door m'n zwangerschap en vind het soms lastig om hem dan verliefd te benaderen om het zo maar te noemen. Ik probeer dan maar lekker te koken bij wijze van spreken. Maar we weten allebei, we gaan ervoor en over een paar maanden komt dat verliefde gevoel echt weer terug en spat het er van af. 
Steek wat extra in je relatie door je eens 'sexy'  voor hem te kleden, uit eten te gaan of weekendje weg. Soms moet je er wat voor om weer veel aandacht van je vent te krijgen maar loont het wel. 
Gefeliciteerd met je zwangerschap trouwens

Tja....op een ander verliefd worden kan altijd gebeuren. Maar wees wel zo eerlijk en stop de huidige relatie. Ik zou mezelf niet recht in de spiegel aan kunnen kijken als ik zo zou liegen en bedriegen. En dan nog een kind in het geheel brengen. Ik voed mijn kids op met het idee dat niemand perfect is en we voelen wat we voelen, maar wees wel eerlijk ! Lieg niet. Ik weet niet wat jij jou kind (eren) mee wilt geven in het leven.....nu geef je namelijk niet echt het goede voorbeeld. Maar dat is mijn mening.

Je was al verliefd op je collega en nog word je bewust zwanger van je man.... vind het vrij egoïstisch en ook dat je die afspraakjes doorzet.. een huwelijk gaat niet altijd over rosen maar wat is nou mooier voor een kind dat papa en mama bij elkaar zijn.. heb zelf gescheiden ouders vanaf me tiende.. en me schoonouders zijn al 25 jaar samen met een hoooop UPS en downs geloof me. En indd zoals hier boven word gezegt in het begin heb je altijd vlinders dus Hoelang blijf je die collega leuk vinden? Ik zou zeker voor je man gaan nu je zwanger ben en die afspraakjes stop zetten of je het eerlijk gaat vertellen das jouw keus maar vind niet dat jr zo kan doorgaan je draagd zijn kind..... 

1 ding snap ik niet... hoe kun je in hemelsnaam een andere man zien als je nog een man hebt? Het klinkt nu als.... even kijken wie ik liever wil. Maar denk ook aan je man. Wat je hem aandoet
Vooral nu je zwanger bent

Je vraagt wat je moet doen. Eigenlijk weet je wel wat je moreel gezien moet doen. Je moet eerlijk zijn naar je man, jezelf en je collega. (Ik zeg niet dat je het moet opbiechten, dat moet je zelf weten, maar je moet wel een keuze maken) Hoe eerder je dat doet hoe minder pijnlijk dit zal zijn. Je kunt niet eeuwig van 2 walletjes blijven eten zonder dat dit ooit mis zal gaan. Dat is niet eerlijk naar je man of je toekomstige kind toe. 
Als je de relatie met je man niet kapot wilt maken dan verbreek je het contact met die collega. Als je het gevoel heb dat je niet gelukkig bent in je huidige relatie en dit ook niet meer gaat worden (ook niet met hulp) wees dat ook eerlijk naar je man. Je houd hem nu aan het lijntje. Heel hard gezegd ben je nu gewoon erg egoïstisch bezig en hou je geen rekening met de gevoelens van de ander anders zou je dit niet doen. Daarom voel je je ook schuldig. 

Vraag me af wat je hebt gedaan of niet of gaat doen?
Hoe verloopt je zwangerschap?

Je moet nooit uit schuld gevoel bij iemand blijven en dat vermoed ik wel bij jou ivm eerdere depressie van jouw man. Ik heb zelf in een relatie gezeten en was net zwanger maar ik ben toch weg gegaan omdat ik deze man niet verantwoordelijk genoeg vond voor een kind en hij dat niet wilde veranderen.

Toch ben ik blij dat ik toen de keuze heb gemaakt weg te gaan. Ik ben een man tegen gekomen waar ik nu nog steeds gelukkig mee ben. 
Kies wat jou gelukkig (er) maakt. Wat zegt het stemmetje in je wanneer je je goed voelt? Maak dan de keuze