Bijna verkeerd kind meegenomen

Ja, ben weer een van die Nederlanders die nog even op eerste kerstdag vergeten boodschappen moet doen komt door man hoor hahaha..

Zo op de fiets naar de supermarkt, dochtertje van vier wilde mee. Na veel treuzelen en ik doen ik doen mama alles zelf doen... onderweg.

In de supermarkt nog best druk zo op deze dag, dan opeens dochtertje kwijt! Ze liep naast mij zonder mini winkelwagentje. Ik natuurlijk, al mijn bezorgde moeder gevoelens ging rinkelen en kreeg het benauwd! Zoeken en zoeken, roepen. Zie haar dan staan met de rug naar mij toe dat wel bij de grote kerstman, met een mandje waaruit kinderen een snoepje kunnen halen. Loop naar haar toe, zeg streng dat ze bij mij moet blijven en luisteren! Ze kletst over de kerstman.. Pak haar handje en trek haar mee, eerst een snoepje gegeven anders weet ik het wel.

Pas na een stukje lopen blijft ze opeens staan, ik zeg doorlopen! Dan kijk ik...

Echt, dacht echt... dezelfde kleur haar en een staartje in. Dezelfde blauwe jasje met bontkraag op de capuchon.

....

voel me zo

Waarom zag ik het niet en dan haar stem, merk dan die is anders. Bijna had ik ook mijn dochters muts over hoofd getrokken. 

Oow jeetje wat moeten dat erge minuten voor jou zijn geweest toen je je dochtertje niet kon vinden !! Heb het ook 1 keer meegemaakt dat ik met een nicht op de markt was samen met zoon van 4 jaar. Toen ik wat aan het kijken was bij een stand is mijn nicht samen met zoon doorgelopen. Het was ook megadruk en ik kijk om en zie ze niet ! Ik bellen naar nicht van waar zijn jullie ? Zegt ze doodleuk wat bedoel je met jullie ik ben alleen ? Op dat moment was de grond onder mijn voeten weggeschoven precies. Ik kan echt dat moment niet beschrijven. Het was megadruk op de markt en ik wist op dat moment echt niet wat ik moest doen. Nicht had door dat ik paniekeerde en lachte weer doodleuk van hee doe rustig het was een grap hij is bij mij .. ik denk dat het wel vaker is voorgekomen dat moeders zo hun kind 'kwijtraken' .. dat zou niet betekenen dat wij slechte moeders zijn. Dat wou ik je even laten weten !! En ten tweede alleen diegene die het meemaken weten hoe het voelt om je kind uit het oog te verliezen en weten dan ook wat die moeders doormaken in die paar minuten die uren lijken !! Doordat je ook wss stress had omdat je nog boodschappen moest doen en je dochtertje ook niet meewerkte kan het zijn door effect van je schrik dat je even niet had opgelet en een ander kind bij wijze van spreke 'meenam'.  je hebt het einde van je verhaal niet verteld ik weet dat het moeilijke minuten waren maar ik ben best wel nieuwsgierig wat je toen met het meisje hebt gedaan (wss weer terug bij de kerstman gezet ? ) en hoe je je dochtertje weer hebt gevonden ? 

Anoniempje 126310
Je reactie, zo sprekend op mijn situatie en ja heb nu meegemaakt wat jij en die andere moeders doormaakte.
Toen ik het meisje aankeek moest het eerst een paar seconden tot me doordringen dat het een verkeerde meisje was. Nu ik zo over na denk dat ik, toen ik haar aankeek, denk nog mijn dochters naam zei en echt mijn dochters muts nog over haar hoofd wilde trekken. Heb ik nu wel of niet nog haar sjaal goed gedaan.. weet het niet helemaal in die paar seconden
Ze keek mij aan, verbaasd maar ze begon niet te schreeuwen om haar moeder of te huilen, heb gehurkt en verteld dat we haar moeder gingen zoeken. Bleef mij maar aankijken en knikte ja volgens mij. Na even zoeken zag ik een mevrouw iets zoeken, het meisje rende naar haar toe ''mama!"
Nog wat zelf verbaasd en schamend ben ik weg gegaan... wilde zo snel weg. Toen hoorde ik 'werd echt hard door de winkelspeakers opgeroepen' dat er een meisje was bij de kassa die haar moeder zocht. Met dubbele schaamte heb ik haar opgehaald, boodschappen betaald en snel naar huis..

Haha ik moet gelijk denken aan vorige week toen ik bij de crèche even niet wist wie mijn kind was. Eerst kwam mn zoon voorbij gekropen en dacht ik...Hey dat is mn zoon zn koppie toch? Alleen de broek en sokken lagen om een kindje verder op. Dus ik helemaal in twijfel toen ik naar dat kindje keek...had ie nou toch meer haar dan ik dacht? Is dat me gewoon niet opgevallen?

Haha die ene keer dat ie dus ook niet gelijk naar me toe komt als ik binnen kom. 

Gelukkig nog niet meegemaakt met onze dochter. Maar kan de gevoelens van ts en reactie gever wel begrijpen. 
Een keer haalde ik ons dochtertje E op van de kdv. Stond te wachten, komt er een meisje naar mij toe gelopen. Nee niet de mijne, E heeft geen staartjes, wil ze echt niet! Maar wel haar jas, heeft nu een ander meisje mijn dochters jas aan.
Blijkt E wel te zijn, zo ander gezicht met staartjes. Hoe hebben de juffen het voor elkaar gekregen.