Vrouw overgewicht

Halo allemaal.
Ik schaam mij oprecht heel erg dat ik dit moet schrijven, maar ik zit er zo erg mee.
Mijn vrouw en ik zijn al sinds ons 16e samen. (nu 15 jaar). Ze was toen altijd heel mooi slank. Ik denk rond de 55 kg. 
Toen ze 25 jaar was kregen we een dochtertje. Tijdens de zwangerschap was ze veel aangekomen, maar na de zwangerschap was het er eigenlijk ook binnen een halfjaar bijna allemaal af. 3 jaar geleden weer zwanger. Weer veel aangekomen. Vervolgens ook weer snel veel afgevallen. Maar het laatste jaar (sinds eind 2017/begin 2018) word ze weer steeds dikker. Ze was laatst in het ziekenhuis voor een onderzoekje en toen moest ze ook op de weegschaal staan. Ze vertelde me toen dat ze 87,5 kg woog. En dat is met haar lengte veelte zwaar. Toen vroeg ik aan haar van wil je daar niet wat aan doen maar dat wilde ze absoluut niet daar had ze geen zin in zei ze. 
Als zij het zo goed vind zou je denken dan is het toch oke maar dat vind ik dus niet. Ik vind haar steeds minder aantrekkelijk worden en eigenlijk op het moment gewoon helemaal niet aantrekkelijk. In bed wil ze ook snel stoppen omdat ze dan buiten adem is. Als ik naar haar kijk vind ik haar alles behalve aantrekkelijk. 
Maar buiten dat dan nog, ik wil niet voor de kinderen later een mama die vroeg overleden, ziek is of wat dan ook. Ze kan ook niet lang meer met de kinderen spelen want dan word ze moe. 
Ik vind het heel naar voor de kinderen en ook voor haarzelf, maar ik weet niet wat ik eraan moet doen.

Dat is een moeilijke situatie, maar niets om je voor te schamen. 
Natuurlijk hou je van iemand om wie die is, innerlijk etc maar het oog wil ook wat. Daarnaast is overwicht ongezond en op den duur levensgevaarlijk als het uit de hand loopt. Dus kan me voorstellen dat je je ook zorgen maakt om haar gezondheid.  
Praat er over op een zo verwijtloze manier mogelijk en niet op de persoon maar op het gedrag. Probeer het wel bij jezelf te houden. Niet ik vind je te dik en je moet afvallen. Maar meer in de zin van: Ik maak me zorgen om je gezondheid en ben bang je te verliezen. Ik vind het zorgelijk dat je uithoudingsvermogen steeds verder afneemt waardoor je snel buiten adem bent, dit heeft effect op je activiteiten met de kinderen maar ook op de frequentie en duur van ons sexleven. Geeft daarbij aan wel gevoel je dat geeft. En misschien zou je kunnen voorstellen om samen te gaan sporten of zoiets. Ik zou zelf voorzichtig zijn met aangeven dat je haar niet meer aantrekkelijk vind maar misschien is het uiteindelijk wel nodig om dit aan te geven. Wees daar wel voorzichtig mee want je kan iemand zijn zelfvertrouwen er kapot mee maken en dat wil je niet voor iemand waarvan je houd. 

Sterkte met deze gevoelige situatie.

Je kunt je zorgen uitspreken maar het is een lastige kwestie. Als iemand zelf niet wilt dan gebeurt er niks. Ben zelf 35 kg aangekomen tijdens een pittige zwangerschap en er zijn er nu 38 vanaf (ruim jaar na de bevalling). Maar dat is mijn keuze. Ik zou zelf totaal niet van gediend zijn als mijn man zou zeggen dat hij me niet aantrekkelijk vind. Dat is namelijk niet mijn levensdoel om hem tevreden te houden met mijn lijf. Ik zou haar dus proberen te laten inzien dat het voor haarzelf beter is qua gezondheid en haar interactie met de kids. En Biedt je hulp aan, klagen is makkelijk helpen is moeilijker. 

Iemand valt niet af omdat jij het vraagt of erover zaagt. Iemand valt af omdat die dat zelf wil! Jarenlang heeft mijn moeder niet zo'n subtiele hints gegeven over mijn gewicht. Pas wanneer ik ouder was heb ik zelf gekozen om af te vallen en mij er eens echt mee bezig te houden. Het enige wat mijn moeder die tijd dus bereikt heeft was een koude oorlog tussen ons.

Moest mijn man nu ook zo'n opmerkingen maken....help....daar zou ik echt niet mee kunnen leven. "Helemaal niet aantrekkelijk" Jakkes, leuk om zo over je vrouw te denken  Is uiterlijk het enige dan? Ben jij een adonis? 
Kaart het maar aan als je wilt, maar ik vrees dat er niet veel goeds van zal komen. Het is een keuze die zij moet maken, niet 1tje die jij haar moet opleggen.