5 weken zwanger (herstellend van boulimia) maar voel mij erg schuldig tegenover mijn baby, wie weet raad hierover?

Hoi meiden,

Ik ben 5 weken zwanger van mijn eerste ik ga nu de 6de week in. Ik vind het reuze spannend, en adrenaline gieren door mijn lijf. Het is werkelijk een wonder wat ik mag dragen en aan mij is gegeven. Ik heb een eetstoornis gehad in mijn verleden wat erg heftig was, ik ben nog altijd een herstellende naar een gezondleven. ik kamp hier iedere dag nog mee, het is gevecht die ik vaak genoeg weet te handelen, maar helaas zitten er ook momenten bij die best heftig zijn en dan voel ik mij zo mislukt..

Nu ik sinds een weekje weet dat ik zwanger ben, is eindelijk mijn kinderwens van nu 3 jaar in vervulling gegaan. Maar het is voor mij nu extra belangrijk om goed voor mezelf en voor mijn kind te zorgen. Goede voeding en eetpatroon is nu mijn grootste prioriteit. Alleen ben ik erg onzeker hierover en vooral draag ik een enorme angst met mij mee.. Angst voor een miskraam.. Angst dat ik mezelf en vooral me kind hierin tekort doe.

Ik ben sinds afgelopen dagen erg misselijk, en dit maakt het lastig voor mij, omdat ik dit associeer met (boulimia).

Ik zit in een lastige situatie ik ben weliswaar op een roze wolk die momenteel niemand van mij kan afpakken, maar ben super onzeker hoe ik voor mezelf en voor mijn kind moet gaan zorgen.

Ik ga eind juli op vakantie en ik heb pas eind augustus mijn eerste echo,, voor mij nog erg ver, omdat ik onzeker over ben en graag wil weten hoe het met mijn kind gaat.

Heeft iemand suggesties voor mij, en hoe ik eventueel mijn eetpatroon de komende periodes kan aanpakken.
Graag hoor ik wat jullie mij hierin adviseren.

Alvast bedankt.

Liefs Nas

Reageren Quote

Hallo Nas,

Ik kan niet meespreken over je verhaal daar ik geen eetstoornis heb maar ik vindt je al super moedig dat je deze aanpakt!
Zwanger zijn en herstelde zijn van een eetstoornis lijkt me niet makkelijk omdat je lichaam veranderd en dat is net waar je het moeilijk mee gaat hebben...
Praat hierover met je vriend, je familie,... als zij je helpen en er mee over waken dat je gewoon lekker en gezond eet denk ik dat alles wel goed zal komen :-)

Liefs Lie'ke

Reageren Quote

Hoi lieke,

Dank voor je bericht.
Nee het is niet dat ik eng vind om aan te komen en dat me lichaam gaat veranderen integendeel alle kilootjes zijn welkom. Het is meer mijn automatische gedrag en het komt vanuit me emoties zo is het instaan en heb het zo lang gehad waardoor het letterlijk in mijn houding is geprent..
Vind het super moeilijk en ben als de dood voor een miskraam als ik mijn gedrag hierin niet verander, zou het mezelf nooit vergeven..

Reageren Quote

Hoi!!

Ten eerste van harte gefeliciteerd meid!!

Super dapper dat je hier je verhaal doet!
Ik denk persoonlijk dat het verstandig is om te gaan praten/blijven praten met een psycholoog. En dan echt regelmatig elke week bijvoorbeeld. Zowel voor jezelf als voor je kindje.

Waarom ben je precise bang om een miskraam te krijgen? Uit je verhaal haal ik dat je geen overgeweicht hebt, iets wat de kans op een miskraam vergroot. Ik zelf denk niet dat slecht eten een redden van een miskraam kan zijn. Het gevecht wat jij dagelijks leverd leverd stress op, dat is wel slecht voor je kindje. Maar zo als ik het lees ben jij heel hard bezig.

Die misselijkheid is wel even een punt voor jou. Het lukt jou niet om de gedachten om te draaien naar dat het bij de zwangerschap hoort?

Nog maals heel erg dapper en blijf zo door gaan!! En schakel extra hulp in. Het hcg hormoon word alleen nog maar meer en kan echt hele rare dingen met je doen.

Geniet meid en prober ook te ontspannen. Ik hoop dat je de rust vind.

Liefs Knufff

Reageren Quote

Hoi!!

Eerste even over de echo. Ik heb met 5,6 week een echo gehad bij de vk, konden toen niks zien. Met 6,3 week bij de gyn wij zagen toen een grijs massatje met een kloppend hartje. Helaas geld dit niet voor iedereen en zou het zeer waarschijnlijk alleen maar onrust brengen. Wanneer ga je op vakantie? Rond de 8/9 weken kunnen ze al hele mooie echo's maken, en in nl is het bij de vk tegenwoordig rond die tijd dat je voor je eerste echo mag.


Meid ik heb 3 miskramen gehad vorig jaar. Ik heb overgewicht en een persoonlijkheidstoornis. Ik weet dat het niet mijn schuld is maar mijn gevoel geeft mij soms wel de schuld. Word het toch een miskraam dan KUN JIJ DAAR NIKS AAN DOEN!!!! (tenzij je rookt drugs en alcohol gebruikt) (dat vergroot de kans maar zegt ook niks) Helaas eindigen heel erg veel zwangerschappen in een miskraam. Ik vond het altijd vervelend als mensen zeiden wees blij dat het nu gebeurd. Nu snap ik die zin. Een miskraam gebeurt alleen maar als er iets niet goed is. Het is heel verdrietig om mee te maken. Maar als je er over na denkt is het anders.

Eten in Marokko, eet wat je kent. Fruit altijd eerst wassen geld overal. Drink alleen water uit een fles ook bij tandenpoetsen. Neem desinfectatie hadwas mee.

Tegen die misselijkheid kun je bij de ha wat krijgen, misschien in jou geval niet heel verkeerd. Eet kleine beetjes en begin voor het opstaan. Met een lege maag opstaan is drama. En wat jij al heel goed doet is op tijden eten dat het wel lukt. Wat mij hielp was om geen honger te hebben, het nadeel was wel dat ik veel op een dag at, maar at niet meer dan anders. Ook heb ik altijd toastjes met zout bij mij. Als ik niet lekker word eet ik die. En heb ook altijd water mee. Eet 2 stuks fruit en 200 gram groeten en genoeg zuivel op een dag dan zit je al heel goed. En lekkers kan echt geen kwaad hoor.

Wat is voor jou slecht eten???

Liefs Knufff

Reageren Quote

Oja ik zou vooral ook geen vis eten. Hier is dat al een hele puzzel wat je nou wel en niet mag. Doe het in het buiten land maar gewoon niet. En verder gewoon houden aan de " regels".

Reageren Quote

Hoi Nas, 

Het allerbeste tijdens misselijkheid is juist regelmatig kleine beetjes eten.
Alleen sochtends en savonds daar redt je het tijdens de zwangerschap niet mee.
Zolang je zorgt dat jezelf goed in je vel zit (heb je natuurlijk niet altijd invloed op) in elk geval probeert zo positief mogelijk hierin te staan komt het vast goed.
Je kindje heeft mama nodig en dit is een mooi begin om boulimia te laten vallen en je kindje voorop te zetten..sorry misschien schrijf ik het verkeerd of zeg ik iets wat ik nu niet moet zeggen..maar ik wil alleen maar zeggen ga voor je kindje! 
Een miskraam gebeurd alleen vanwege andere redenen..of je moet iets gaan eten wat niet goed is maar daar staat wel genoeg over op Internet wat je wel/niet mag eten.

Reageren Quote

Hoi Nas,

Wat goed dat je er iets aan wilt doen!
Ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt als jou,
Als je je verhaal wilt delen kan dat altijd via een prive berichtje of de mail.
Mijn kindje is inmiddels anderhalf en ik ben eigenlijk nooit meer terug gevallen in mijn oude patroon!
Ik houd zielsveel van mijn kind en ondanks tegenslagen heb ik geprobeerd me altijd voor haar weg te cijferen.

Ik hoor het wel!!

Groetjes

Reageren Quote

oke

Reageren Quote

Ik ben nu 35 weken zwanger en heb anorexia gehad en daarna boulimia.. Nu nog steeds en overgeven doe ik helaas nog dagelijks.. Omdat ik ook bang was voor de gezondheid van mijn kindje heb ik bij mijn huisarts aangegeven dat ik moeite heb met voeding. Ik ben doorverwezen naar een diëtiste.. Zij geeft mij prachtige tips over welke voeding belangrijk is, welke voeding snel wordt verteerd, wat ik beter kan eten zonder braakneigingen. Ook is het goed om te vragen naar extra bloed onderzoeken om te kijken of je voldoende vitamines binnenkrijgt etc. En bloedonderzoek naar je elektrolyten balans. Die kan uit balans zijn als je braakt. Dit kan gevaarlijk zijn voor je hart. 

Succes ermee!

Ps. Mijn kindje is gelukkig gezond en groeit goed, ondanks mijn eet probleem. Zelf heb ik net als jij ondergewicht. Ik ben 158 en woog voor de zwangerschap 42, nu 49. De ervaring leert dat het kindje pakt wat het nodig heeft. In mijn geval gaat dat wel ten koste van mij maar dat vind ik op moment niet erg.

Reageren Quote

Ik vind het heel moedig van je

Ik heb ook boulimia gehad jammer genoeg . Ik loop nu bij de pyshloog dervoor

Ik weet hoe moeilijk is en die eetbuien helemaal. Hoelang heb je dat gehad als ik vragen mag?

Reageren Quote

Veel sterkte dames! Wat dapper dat jullie hier je verhaal schrijven.  Ben zelf psycholoog dus dacht wellicht kan ik nog een tip geven.
al goede tips gegeven hierboven.

wees lief tegen jezelf zoveel je kan. Je bent een geweldig mens met zoveel talent, misschien zie je het zeld niet zo goed, maar ik durf mijn hand ervoor in het vuur te steken dat je liefdevol en talentvol bent!
veel sterkte!

Reageren Quote

Lieve dames. 

Wat goed dat jullie dit opschrijven. Ik ben zelf een ex bolimia patient en al 7 jaar geen klachten meer hiervan. Ik ben op 29-12 bevallen van mijn eerste kindje. Ik vond de hele zwangerschap moeilijk qua aankomen. Maar wel te relativeren. Ik ben 17 kilo in het totaal aangekomen. En daar kon ik tot het einde goed meeleven. 
En nu ik bevallen ben heb ik het zwaarder. De kilo's gaan niet zomaar weg. En dus krijg ik weer een slecht zelfbeeld. Voel me lelijk en dik. Ik weet dat het tijd nodig heeft. Maar mijn lichaam en hoofd gaan niet samen. Een strijd die ik in mijn hoofd voer. Gelukkig heb ik geen behoefte aan mijn eetstoornis maar vind dit een moeilijke periode. 

Ik wens jullie allemaal het beste toe. O en ook ik heb een supergezonde baby gekregen.

Reageren Quote

Hoe gaat het inmiddels met je? 

Ik heb in dezelfde situatie gezeten. Leed aan boulimia voor ongeveer een jaar. Net toen ik herstellend was werd ik onverwachts ineens zwanger. 
De eerste echo (9 weken) was heel bijzonder. Bij de tweede echo (11 weken) was er geen hartslag meer te zien. 
Ik ben heel bang dat de miskraam kwam doordat ik zo slecht voor mezelf gezorgd heb een jaar lang. 
Ondanks mijn eetprobleem had ik normaal gewicht, maar misschien niet voldoende voedingsstoffen in mijn lichaam om een kindje te kunnen laten groeien. 

Reageren Quote