Broertje wil geen peetoom worden...verdrietig en boos tegelijk

Ik snap dat je heel erg verdrietig bent onder het bericht van je broertje. Maar wat ik lees in je stukje is dat hij er wel goed over na heeft gedacht en toch tit de conclusie komt dat hij het nu geen fijn idee vindt. Dat tegen jou zeggen en uitleggen was vast ook niet makkelijk.
Ik denk dat het ook beter is uiteindelijk dat je kindje een peter krijgt die 100% er voor gaat.
Dat neemt niet weg dat ik het snap dat jij het echt niet leuk vind en dat je er ee h verdrietig onder bent. Ook zonder zwangerschapshormonen is het vervelend n nieuws, nu komt het extra hard aan.
Probeer het wel naast je neer te leggen en lekker te genieten!

Ik snap dat dit kwetsend voor je is, maar probeer ook stil te staan bij hoe jouw broertje zich heeft gevoeld tijdens alle vervelende dingen die jij moest ervaren... Je neemt altijd "slachtoffers" mee, die ook hebben geleden. En jij bent nu zover dat je je helemaal goed en gelukkig voelt, maar hij heeft misschien nog wel veel verdriet/pijn/wantrouwen in het gebeurde. Hij heeft wel de ruzie bij willen leggen, maar dit is waarschijnlijk te veel en te snel. Ik zou dat proberen te respecteren. Hij doet dit niet om jou te kwetsen of pesten, er zit echt wel een goede reden achter. Maar een man kan dat niet altijd even duidelijk verwoorden en hij pakt het ook niet slim aan om dit per app te doen.

Dus ik zou het ook laten bezinken. Je kunt er later op terug komen en rustig aangeven dat je het wel heel jammer vindt en dat je het teleurstellend vindt dat hij het niet persoonlijk met je heeft besproken. Maar dan niet op een ruzie-manier, maar gewoon een open gesprek waarbij je rustig over je gevoel praat...

Veel succes!

Dat is hard nieuws, maar anderzijds ook heel moedig van hem om niet zomaar het voorstel te aanvaarden als hij er niet achterstaat. Jullie hebben heel wat meegemaakt, jij bent door enorm moeilijk jaren gegaan en je omgeving ook, een verslaving maakt veel kapot en daar hebben jullie allemaal erg veel last van gehad, dat hoed ik je niet te vertellen...
Wellicht zijn er vele dingen uit zijn verwerkingsproces die jij niet weet, net zoals hij niet precies kan weten waar jij bent doorgegaan. Hij is er niet klaar voor, op dit moment, maar dat hoeft jouw geluk niet in de weg te staan. Hij zal nog steeds de oom zijn van je dochter en het belangrijkste is dat jullie in elkaars leven zijn. Hij zal haar niet minder graag zien omdat hij geen peetoom is. Kies een andere peter, die er op dit moment echt graag voor wil gaan, en zeg hem dat je begrijpt dat het voor hem nu niet kan. Misschien moet je hem ook gewoon even wat tijd geven en nog niemand anders vragen?
Ik weet dat je op dit moment gekwetst bent, maar geef hem toch maar die ruimte... Dat is mijn goedbedoelde advise aan jou.

Ik vind het ook weer niet zo raar dat hij eerlijk zegt dat hij dit niet wil. Ik snap dat je het jammer vind maar boos? Misschien is het wel beter om er nog eens over te praten want wat wordt er verwacht van een Peetoom.. Mijn man en ik zijn ooit gevraagd om voogd te worden mocht er wat met de ouders gebeuren, hier stond ik ook niet achter. Mijn man dacht er in eerste instantie heel makkelijk over totdat ik hem vroeg of hij minder zou werken om voor ze te zorgen. Toen werd het een ander verhaal..