Zwanger en stiefmoeder

Hallo allemaal, ik ben nieuw hier en zou graag iets met jullie willen delen.
Mijn man en ik zijn zwanger van ons eerste kindje samen. Mijn man heeft al 3 kinderen uit een eerder huwelijk, waarvan de oudste dochter van 16 bij ons woont. Gelukkig kan ik het erg goed met haar vinden en vindt ze het fantastisch dat ze nog een broertje of zusje erbij krijgt. Natuurlijk ben ik blij en dankbaar dat we in goede harmonie samenleven en ik mag mijn handjes dichtknijpen dat mijn stiefdochter zo blij met mij is. Toch knaagt het aan me dat ik straks met een baby (die als eigen voelt) en met een stiefdochter (hoe lief ze ook is, maar die niet als eigen voelt) in één huis woon. Ik weet dat het stom klinkt, maar ik zie er als een berg tegenop. Diep in mijn hart zie ik er tegenop dat zij mijn kindje uit bed wil halen en zij het ook in bad wil doen etc. Mensen in mijn omgeving zeggen vaak; 'Ach wat handig z'n hulpje in huis straks.' Terwijl ik dan van binnen moet gillen: 'Dat wil ik helemaal niet!' Ik weet dat mijn bericht misschien stof op doet waaien, want; 'Dit is nou eenmaal de situatie en wat zeik ik nou?' Maar toch zijn dit mijn gevoelens en zit ik hier enorm mee. Is er iemand die zich hierin herkent of iemand die zich er in in kan leven? Ik merk gewoon een enorme nesteldrang naar mijn 'eigen'. Mijn man en mijn kind. Gevoelsmatig hoort mijn stiefkind daar niet bij..... En dat herhaal ik ; gevoelsmatig.   Want verstandelijk weet ik ook wel beter...  Hoop op reactie bedankt.

Dat zijn waarschijnlijk vooral de hormonen die praten. Ik snap dat je anders tegen je stiefdochter aankijkt als straks tegen je eigen kindje. Ik denk dat als je straks een beetje gewend bent aan je kleintje dat je het best prettig vind als je stiefdochter mee wil helpen. ze is tenslotte wel haar halfzus en dus familie van haar, helemaal vreemd is ze dus niet.
Ps je gevoelens zijn niet vreemd, tuurlijk wil je je kleintje voor jezelf houden zeker in het begin. Ik vind het nu al een vreselijk idee dat mijn kleine straks na de geboorte even bij mij weg moet voor de controles.

Ik snap het heel goed. Je stiefdochter is 16 daar kan je heel makkelijk mee praten. Je gaat dit gevoel dan ook met je vizieten krijgen. Ik zou gewoon uitleggen tegen haar dat omdat de baby zo lang bij jou in je buik heeft gezeten je er nog niet aan toe bent hem/haar te delen met papa gaat het nog wel met de kraamverzorgendster heb je af en toe geen keuze. Maar de rest van de fam. Nog niet je zal merken dat je als de baby ouder word je er makkelijker er in Word. Verder zou ik mijn gevoel hier in volgen en om dw gevoelens van je stiefdochter te sparen ook niemand de baby vast te laten houden tot dat zij dat ook mag van jou. Dus als je er aan toe bent leg je het kind eerst in haar armen voor dat je moeder de baby mag knuffelen tot die tijd is de baby bij jou of je man. zo zou ik het doen

Succes

Ik denk da jij u 2 handen mag kussen. Bij zou het niet waar zijn. Ze kan je even goed afstoten en waar sta je dan? Mijn stiefmoeder is ook zwanger. Mijn vader is al boven de 50, zij nog maar 28. Ikzelf ben 25 en heb zelf al een zoontje. Kan je het je voorstellen? Eerst opa daarna weer papa. Dus ik denk dat jij je zorgen maakt om niks. Je mag al blij zijn dat ze je accepteert.