Twijfel kinderwens

Beste iedereen,

Ik had nooit gedacht dat ik hier om advies zou vragen en ik had ook nooit gedacht dat mijn kinderwens zo groot zou zijn. Ik heb al verschillende lange relaties achter de rug en ik ben nu twee jaar samen met mijn huidige vriend. Hij is naar mijn gevoel de gene met wie ik oud wil worden. Ik heb altijd gedacht dat hij ook kinderen wilde maar vandaag heb ik met hem gepraat en ben erachter gekomen dat hij hier niet zeker van is. Hij kan geen ja en geen nee zeggen. Zelf heb ik een enorme kinderwens en zou ik rond mijn 30ste aan kinderen willen beginnen. Ik ben nu 27 en hij is 31. Ons gesprek heeft mij erg aan het twijfelen gebracht. Hij vind het onzin dat ik hier zo mee bezig ben. Maar voor mij is dit erg belangrijk en ik weet daarom niet goed wat ik nu moet doen. Moet ik maar afwachten tot dat hij over een paar jaar wel een antwoord heeft? Het doet mij twijfelen aan de relatie dat wij niet op dezelfe lijn zitten en ik ben bang dat ik nog jaren in onzekerheid moet leven. 

Mijn antwoord gaat je niet bevallen. Ik heb zes jaar in een relatie blijven hangen met iemand die me over veel dingen nooit een uitsluitend antwoord kon geven. Trouwen, huis kopen, kinderen,... Het was altijd twijfel. Ik dacht steeds ik geef het tijd, we zijn nog jong. Toen we 28 waren hebben we er een eind aan gemaakt, ik zat op een andere trein dan hem bij wijze van spreken. Uiteindelijk wist hij me te vertellen dat hij zes jaar lang niet wist of hij met mij verder wilde, maar omdat ik "op papier" zo perfect was kon hij de knoop niet doorhakken. Ik wist van niks...
Na enige tijd kwam ik mijn huidige vriend tegen. Na een jaar vroeg ik hem of hij ooit kinderen wilde (durfde me niet te snel bloot geven). Hij zei ja, maar niet meteen. Daar kon ik vrede mee nemen, want ik kreeg een Ja en vond rust in mijzelf. Twee jaar later en we hebben een huis gekocht en zijn zwanger van ons eerste kindje en dolgelukkig samen.
Ik hou dus niet van twijfelachtige antwoorden. Dat staat voor mij weer gelijk als aan het lijntje houden.

Zo een kinderwens verdwijnt niet zomaar opeens weer. Het is voor jou echt belangrijk geworden. Ik vind het persoonlijk eerlijk gezegd dan ook een beetje respectloos dat hij het zomaar wegwuift en onzin vind. Ik denk dat je gewoon eerlijk moet zijn tegen hem en hem moet voorleggen wat je zelf al aangeeft:  
 "Moet ik maar afwachten tot dat hij over een paar jaar wel een antwoord heeft? Het doet mij twijfelen aan de relatie dat wij niet op dezelfde lijn zitten en ik ben bang dat ik nog jaren in onzekerheid moet leven. "
vertel hem wat het met je doet en dat je gewoon wilt weten hoelang en waarom hij wil wachten en waarom hij zo twijfelt etc. Dit zijn toch echt wel belangrijke gesprekken. Je hebt ook gewoon recht om te weten hoe hij erover denkt en waar je aan toe bent. Anders kun je inderdaad als de wens echt heel groot is misschien nog een andere keuze maken om je droom werkelijkheid te laten worden. Maar dan heb je wel een eerlijke keuze.