Schoonmoeder van hel

Hey dames,

Ik ben zo geirriteerd en ik moet het ergens kwijt dus ik hoop dat jullie me wat advies kunnen geven. Het liefst zou ik het allemaal eruit gooien tegen mijn man maar dat zal het niet beter maken.

Vele van ons hebben er wel mee te maken maar ik heb dus echt een vreselijke schoonmoeder. Mijn man is Marokkaans en ik ben half Nederlands en half Turks. Vanaf het moment dat mijn man aan zijn moeder heeft verteld dat hij met mij wilde trouwen begon het al.. ik was niet Marokkaans wat moest ie met mij blablablabla.. nadat we een jaar getrouwd waren zat mijn schoonmoeder zelfs tegen mensen te verkondigen op de bruiloft van mijn zwager dat ze een andere vrouw voor hem aan het zoeken was want wat moest hij met mij? Ze had hem alleen met mij laten trouwen omdat hij dan toch weer makkelijk van mij kon scheiden en hij zou het Marokkaanse eten en dergelijke allemaal missen en dus mij niks vinden. Buiten dat haar zoon niet eens van Marokkaans eten houdt en ik heb het leren koken maar goed.. 

Toen raakte ik zwanger van ons eerste zoontje, dit was schandalig. Ze was helemaal niet blij. Ondertussen heeft ze ook het leven van de vrouw van mijn zwager tot een hel gemaakt terwijl zij ongeneselijk ziek bleek te zijn 3 maanden na de bruiloft. Mijn schoonmoeder beweerde dat zij had verzwegen kanker te hebben om met hem te trouwen... 

Nu ben ik inmiddels zwanger van ons tweede zoontje. Mijn moeder is geen moslim. Gister was ik thuis gebleven terwijl mijn man en zoontje bij mijn schoonmoeder gingen eten. Toen begon mijn schoonmoeder over mijn moeder te praten. Dat zij ons huis niet binnen mag komen volgens "haar islam" en niet met ons mag eten blabla. Dit zegt de islam helemaal niet maar dit is voor mij de druppel. Hoe durft ze zo over mijn moeder te praten en ook nog eens gebaseerd op leugens die zij linkt aan de islam. Dit heeft zij dus tegen mijn schoonzus gezegd toen mijn man even weg was.

Mijn zoontje is gek op mijn moeder en heeft een hekel aan mijn schoonmoeder. Hij wilt haar geen kusjes geven en als ze doorgaat slaat hij haar natuurlijk mag dit niet maar stiekem geniet ik ervan want ze wilde hem niet toen hij in mijn buik zat en nu moet hij gek op haar zijn? Karma vind ik dat. Naar mijn moeder rent hij en die noemt hij ook al oma, hij is ander half jaar oud. 

Het liefst wil ik nu dus tegen mijn man zeggen dat ik geen behoefte meer heb om voor hem mee te gaan naar zijn ouders zoals ik nu dus nog wel af en toe deed. Ik heb het helemaal gehad met zijn moeder. Maar ik kan het niet zeggen zonder problemen te veroorzaken voor mijn schoonzus. En ook die heeft al een heel portie gehad. Het zal haar niet uitmaken wat mijn schoonmoeder vind maar ik wil geen problemen tussen haar en haar man. Daar zal mijn schoonmoeder ook alleen maar van genieten want het liefst heeft ze dat haar zoons scheiden van hun vrouwen en terug komen naar haar, dit heeft ze helaas ook zo gezegd.. 


Soorry voor het lange verhaal. Iemand herkenbare situatie of tips hoe ik hier mee om kan gaan? 

Niemand??

Poeh lastig zeg, voor mij niet herkenbaar maar ik kan alleen zeggen; blijf dichtbij jezelf en blijf het open bespreken met je man zonder beschuldigingen te uiten maar je gevoel uit te spreken. Ik weet niet of je man dit gedrag van je moeder ook ziet en herkent? 

WoW lijkt mij heel lastig deze situatie. Heeft je man dit allemaal in de gaten? Zo ja hoe denkt je man erover?  Ik denk dat het handig om dit met je man te bespreken dat jij je er niet prettig bij voelt. Misschien kan je man dan voor jou op komen en aangeven dat jullie hier niet van gediend zijn.