Van slag.

Hallo allemaal,

Ik moet het echt even kwijt en kan niemand bellen. 

Gisteren toen ik mijn zoon ging bezoeken een auto in de berm zien staan. De afrit had hij gemist. Leek voor de bomen tot stilstand te zijn gekomen. Lampen branden niet en moter volgens mij ook niet. 
In eerste instantie dacht ik die is er afgegaan en heeft hem laten staan. Ik kon niet op tijd stoppen. Ik heb 112 gebeld en het gemeld. Het was toen al gemeld en de politie was onderweg. 

Ik dacht echt dat hij achter gelaten was. Toch zat en zit het mij niet lekker dat mijn reactie niet gelijk ging voor stoppen en kijken. 

Nu blijkt er een ernstig gewonde man in zat. Ik voel mij nu zo verdrietig. Hoewel ik weet dat ik op dat moment niet anders dacht, handelde en het onderaan de afrit niet veilig was om terug te lopen. Donker en mistig. Na mij reden de auto's ook door. Vreselijk eigenlijk. 

Ik baal van mezelf, van mij eerste reactie. Ookal heb ik 112 gebeld. Ik wou dat ik anders had gehandeld en die man had kunnen helpen. Al was het maar om hem niet alleen te laten zijn. 

Ik heb het ongeluk niet zien gebeuren en twijfelde vrij snel aan mijn eerste gedachte. De ramen waren namelijk niet beslagen.

Hoi, lieve Beertje86

Het is logisch dat je wat van slag bent, als je dit hebt meegemaakt, maar onthoud altijd: "Jou eigen veiligheid voor" dat is echt het aller aller belangrijkste, je geeft aan dat je niet op tijd hebt kunnen stoppen, stel dat je koste wat koste wel wilde stoppen, en daardoor nog meer ongelukken veroorzaakte? misschien had je dat zelf niet na kunnen vertellen.. je hoeft je echt niet schuldig te voelen dat je niet kon stopen, en door bent gereden, je hebt juist gehandeld en gedaan wat je kon: 112 bellen.

Deze persoon is uiteindelijk toch door JOU hulp geholpen, want jij hebt 112 gebeld, je mag dus trots zijn op jezelf. Probeer er nog over te praten, maar ga je zelf geen schuldgevoel aanpraten.

Dankje voor je lieve berichtje. 

Het is meer dat ik baal van mijn instinct/eerste reactie. O die is achter gelaten. Al snel ging er iets knagen en baalde ik dat ik niet gestopt was.

Ik weet dat mijn veiligheid voorop staat en dat ik naar de omstandigheden goed heb gehandeld. Toch ben ik er verdrietig om. Verstand en gevoel. Pfff waarom zijn die het zo vaak en met dit soort dingen het niet eens?

Mijn man is met een uurtje thuis, hopelijk kan ik het dan een beetje kwijt. Moet nog training geven vanavond. 

Je hebt gedaan wat je kon 

Wat enorm heftig!!! Je gevoel komt waarschijnlijk doordat je enorm geschrokken bent en nu denkt dat je niet juist gehandeld hebt. Persoonlijk vind ik je echt een held! Je hebt direct gehandeld en 112 gebeld. Als jij zelf was gestopt had je niks voor deze meneer kunnen betekenen en had je wellicht later de hulpdiensten gebeld. Voel jezelf niet te schuldig, je hebt echt juist gehandeld. 

Ik heb ook wel eens een ongeluk gezien wat nét gebeurd was, dus ik zag het niet gebeuren, maar ik kwam de hoek om lopen en toen was het daar. Een auto op z’n kop in de straat. Er was nog niemand bij, ik vond dat het meest surrealistische wat ik ooit heb meegemaakt. Omdat je bij een ongeluk chaos verwacht, en signalen waarop je kunt zien dat het mis is. Bij mij was er een doodse stilte, alleen die auto die op z’n kop lag. Waaraan ik natuurlijk kon herkennen dat het niet goed was. Omdat ik lopend was, kon ik er langs lopen en na 1,2,3 seconden begon die chaos ook. Mensen gingen schreeuwen, 1-1-2 bellen, naar de auto rennen. Maar het is niet gek als die auto daar gewoon staat, je ook nog voorbij rijdt ipv loopt en het ook nog eens wat donker en mistig is dat je in die ene seconde een andere inschatting maakt. Dat is niet eens verstand, gevoel of instinct. Het is een inschatting die je niet bewust maakt. Wees niet zo streng voor jezelf. Je hebt het juiste gedaan.  

Bedankt voor jullie lieve berichten.

Inmiddels ben ik weer in vrede. Ik weet ook dat ik goed gehandeld heb. Kon op dat moment niet anders. 

Jullie hebben helemaal gelijk. Hopelijk komt alles goed met die meneer.

Dat lijkt mij ook bizar annoniem, loop je de hoek om ligt er een auto op zijn kop. 

Nog maals dank!