Wat is wijsheid..

Hoi allemaal,

ik ben nieuw hier. Heb me nog niet officieel voorgesteld, dus dat zal ik ook zo snel mogelijk even doen.

Ik zit een beetje met een dilemma, en na wat rondlezen hier zag ik dat er al een aantal dames zijn die in een soortgelijke situatie zitten, maar ik wil toch die van mij even wat verder uitlichten en jullie mening horen.

Ik ben nu 27 jaar en heb altijd gezegd dat ik jong moeder wilde worden. Helaas heb je het niet altijd voor het zeggen in je eigen leven, en heb ik dus niet eerder de mogelijkheid (en juiste partner) gehad om aan kinderen te beginnen. Nu heb ik sinds een jaar een partner waar ik heel blij en gelukkig mee ben en we weten ook zeker dat we met elkaar verder willen en ook dat we graag een kindje willen. Nu zijn de omstandigheden als volgt;
hij heeft met zijn ex al een zoontje van 4 dat elk weekend bij ons is en zit voorlopig nog met een bijstandsuitkering. Ik heb een 0-uren contract, maar werk gemiddeld 4 dagen in de week, straks in de zomer 6 dagen in de week. We wonen nog niet samen, maar zijn van plan dat na de zomer te gaan doen, in zijn huis, want dat is groter en goedkoper en heeft nog meer van dat soort voordelen. Hij heeft niet zo heel veel haast met een kindje, hij heeft er natuurlijk al een, en zegt dat we het geld er niet voor hebben. Ik wil het wel heel erg graag en kan de meeste van zijn argumenten weerleggen. Het ene moment is hij het met me eens, het andere moment ligt hij weer dwars. (om het zo maar even te noemen) We kunnen eigenlijk bijna alle spullen krijgen van familie die net 'uit de luiers zijn' en onze ouders die toch ook wel erg graag een kleinkind willen..

Hij wil het liefst afwachten tot hij een andere, betaalde baan heeft en dan verder kijken. Maar ik ben al 12 jaar nonstop aan de pil, en wil eigenlijk nu wel stoppen, want ik wil toch wel heel erg graag voor mijn 30e een eigen kindje. En wie zegt dat die betaalde baan er binnenkort al is?
 Mocht ik na deze strip stoppen, wat ik eigenlijk van plan ben, en in het vroegste geval binnen 3 maanden zwanger worden, dan zou dat betekenen dat we ongeveer in april 2014 een baby krijgen. Ik ga hier niet vanuit, want bij mijn moeder duurde het 2x een jaar en 1x een half jaar voor ze zwanger was, en ik begreep dat dit erfelijk is? Daarnaast ben ik al zolang aan de pil dat ik verwacht dat het wel even duurt voordat al die hormonen uit mn lijf zijn en het weer normaal functioneert. Maar ik weet ook dat de kleine kans bestaat dat het wel direct raak ik.

ik hoop niet dat mijn verhaal te lang is, maar ben heel benieuwd naar jullie reactie..

vergeten te melden;
mocht mijn vriend op het moment dat we gaan samenwonen nog geen andere baan hebben, en dus uit de bijstand zijn, moeten we het van mijn loon doen. Dat wordt aangevuld tot 1200 euro als ik weinig uren maak.

Hoi Blacksunday,

Van 1200 euro red je het niet ben ik bang, wat dat betreft heeft je vriend gelijk. 

Maar ik vind wel dat je vriend zich een beetje aan mag passen. Als jij graag een kindje wil en hij uiteindelijk ook dan schuift hij zijn datum maar wat naar voren en jij misschien ietsje naar achteren. Bovendien is dat een mooie stok achter de deur om een baan te zoeken :-)

Ps, vruchtbaarheid is inderdaad ergelijk maar dat wil zeker niet zeggen dat je even vruchtbaar bent als je moeder. Er zijn veel meer factoren die meespelen en voor hetzelfde geld ben je binnen een maand zwanger

Succes

bedankt voor je reactie!
die 1200 euro is het minimum. Als ik meer werk verdien ik meer en kan ik meer opzij zetten. Daar zou dan nog kinderbijslag bijkomen en ik denk ook kindgebonden budget?

Ik wil het zo enorm graag en wil niet wachten tot na mn 30e of wachten tot hij ander werk heeft, want hier is momenteel echt amper werk te vinden (Drenthe) en wie zegt dat dat op korte termijn lukt..

wat betreft spullen voor de kinderkamer, kleertjes, wandelwagen e.d. komt het helemaal goed, dus daar hoeven we het niet om te laten..Het gaat echt puur om de maandelijkse kosten nu..

Alle materiele zaken zijn volgens mij geen probleem, maar....het lijkt er wel op dat je vriend er nog niet klaar voor is en deze zaken als excuus gebruikt om nog niet aan een kindje te beginnen. Misschien kun je dit eens met 'm bespreken en kijken hoe hij zijn/jullie toekomst ziet icm een kindje. Ik snap dat jij ontzettend graag een kleintje wilt maar het moet ook geen punt van discussie tussen jullie worden. Ik zou het heel eerlijk met 'm proberen te bespreken en echt kijken hoe hij zich erbij voelt, hij moet zich namelijk niet gepushed voelen om aan kinderen te beginnen. Succes

Ik ben het eens met Iza!

ik wil natuurlijk ook het liefst dat we er allebei voor 100% achter staan, dat voorop gesteld.
Ik denk dat het ook meespeelt bij mijn vriend dat zijn ex stiekem zwanger is geraakt en dat hij toen dus niks in te brengen had, want er is nooit overlegd. Zij werkte niet en hij moest stoppen met zijn baan als muzikant omdat hij teveel van huis was en niet kon helpen met de klein, en kwam toen in de bijstand terecht. Ze hebben toen heel veel geld moeten lenen van familie en spullen gekregen enzo, en dat wil hij niet weer. Ik snap hem wel, maar ik denk dat we het best kunnen redden nu. Ik werk veel momenteel, dus we kunnen eventueel geld opzij zetten.

 Ik denk dat hij bang is dat het weer zo gaat als bij zijn eerste..Als ik er met hem over praat komt hij steeds weer met dezelfde argumenten, die ik allemaal allang heb weerlegd.
Zoals ik al zei; hij heeft geen haast, hij heeft immers al een zoontje..Maar mijn eierstokken rammelen al een behoorlijke poos, en ik heb het ook al zooooo vaak met hem besproken. Het enige wat hij zegt is; "ik wil het ook wel, maar dan moet ik eerst een vaste baan hebben." Maar die komt niet aanwaaien, en hoe lang gaat het nog duren voor het zover is..Ik wil echt niet na mijn 30e pas stoppen met de pil en dan maar hopen dat ik zwanger wordt/kan worden

Naja, het is minimaal 1200 euro. Als ik meer werk dan die 4 dagen dan verdien ik ook meer natuurlijk. Ik heb natuurlijk alle vaste lasten al uitgerekend en we houden zo'n 400 euro over waar dan nog wel boodschappen en benzine vanaf moeten, maar er komt dan ook kb en kgb bij als t goed is. En als ik nu stop met de pil, dan duurt het in ieder geval nog op zijn minst 10 maanden voor er een baby is. Grote kans dat mijn vriend binnen die 10 maanden wel werk heeft. Daarnaast, wie garandeert mij dat het over bijvoorbeeld een jaar beter is? Ik wil niet nog jaaaren wachten.. ik ben er al zolang mee bezig..

Hou nu eens je kosten van je boodschappen en benzine bij en trek dat eens van die 400 af..
Eerlijk, ik zou nog even wachten mocht ik jou zijn. Als het kindje ziek word lopen de kosten ook hoog op. En de eerste jaren zijn ze regelmatig eens ziek. Ik heb het niet over zwaar ziek zijn maar over de gewone verkoudheden en kinderziektes...

Ja snap ik wel. Maar ik lees overal dat je met 200 per maand voor een baby in t begin echt makkelijk rond kunt komen wat luiers ed betreft..natuurlijk zijn er uitzonderingen, en als je kindje ziek wordt dan wil je wat achter de hand hebben..maar ik ben zo bang dat als we wachten tot mijn vriend werk heeft, het daarna nog een heel lang duurt voor mijn lichaam ontpilt is en ik eindelijk zwanger kan worden..
En nogmaals, wie garandeert mij dat het binnen 5 jaar financieel zo goed voor elkaar is dat het makkelijk kan?
Ik weet dat ik uit alle hoeken hulp kan verwachten in allerlei vormen, en natuurlijk zou ik het liefst alles zelf kunnen, maar als dat betekent dat het pas over jaren of misschien wel nooit kan, dan kan ik echt wel janken..ik heb al zoveel op moeten geven van mijn toekomstdromen, ik wil niet dat ook dit alleen maar een droom blijft

Niemand kan garanderen dat het makkelijk is binnen 5 jaar. Misschien wel iets makkelijker...
Je kan (met akkoord) van je vriend nu al stoppen met de pil en bv condoom gebruiken om niet zwanger te worden, dan ontpilt je lichaam al. En kan je alsnog binnen 6 maand of binnen 1 jaar beginnen. Dan heb je een duidelijk beeld over je cylcussen en kan het wel eens veel vlugger gaan om zwanger te geraken. Ik bedoel maar, je kunt het ook positief proberen draaien. En niemand zegt dat je jouw droom moet opgeven en dat zou ook nooit iemand zeggen, hier toch niet
Met 200 kom je inderdaad toe (denk ik, volgens ik zelf heb opgezocht). Tenzij je opvangkosten moet betalen. Maar de gezondheidsgebonden kosten zou ik ook niet onderschatten en van tegen woordig heb je heel veel kindjes van 3 a 4 maand oud die al mogen aerosollen, wegens problemen met de luchtwegen (luchtvervuilingsprobleem). Sommigen geraken hiervan af boven de 2 jaar andere weer niet.
Ik denk maar, liever nog 1 jaartje te wachten, je vriend 100% bij hebben, al even samengewoond te hebben en het financieel iets gemakkelijker te hebben dan er nu in te springen met het risico dat je misschien op veel zaken gaat moeten besparen waardoor je in schuldproblemen komt. Als jij inderdaad meer uren werkt en dus meer verdient gedurende 6 maand heb je weer x aantal euros aan de kant kunnen zetten..

Dat was ook mijn plan, eerst mijn cyclus afwachten. Ik ga er sowieso niet vanuit dat ik binnen een half jaar zwanger raak, gezien mijn overjarig pilgebruik en moeder, maar inderdaad, je weet maar nooit.