depresief ??
Anoniem (Gast) 15-06 om 17:38
Hallo allemaal ! ik ben al een tijdje actief op dit forum en heb ook een account , dit schrijf ik alleen liever anoniem omdat ik me er erg voor schaam.
Ik heb een erg stressvolle zwangerschap gehad , en 7 maanden geleden een zware bevalling. veel onbegrip van veel mensen gehad. En de eerste weken een behoorlijke huilbaby gehad (soms 8/12 uur achter elkaar huilen). Nu gaat alles goed met de kleine en hij huilt ook bijna niet meer. alleen op de een of andere manier gaat het met mij steeds slechter. soms ontplof ik omdat tie dan wel even behoorlijk huilt , en daarna huil ik de hele dag omdat ik me dan ontzettend schuldig en een slechte moeder voel. Als er een speeltje van de kleine op de vloer ligt kan ik dat niet laten liggen want als ik dat wel doe , beeld ik me steeds in dat ik er over struikel als ik mijn zoon vast houd en dat hij dan op de grond valt. Soms droom ik ook dat er iets mis met hem is , laatst droomde ik dat zijn been eraf viel. ik heb ook de hele dag het gevoel dat mijn man vreemd gaat , terwijl dat niet eens kan aangezien die heel veel thuis is en me anders wel aan de telefoon heeft of me smst. Als iemand anders mijn zoon vast heeft ben ik bang dat ze hem laten vallen of als mijn man 5 min met onze zoon weg is ben ik bang dat ze niet meer terug komen. Ik ben altijd bang en onzeker ( over mijn lichaam of ik wel een goede moeder/ vrouw ben) ik heb nergens energie voor , alles waar ik vroeger 10 minuten over deed doe ik nu 2 uur over. ik word boos om alles. ik snap niet waarom ik me zo voel ik heb een super kindje en een super man. ik hou zo veel van mijn zoon en voel me zo schuldig en slecht dat ik niet de gelukkige leuke moeder ben die iedereen denkt dat ik ben. ik walg van mezelf dat ik me zo voel , ik hoor toch de gelukkigste vrouw ter wereld te zijn. ik weet niet meer wat ik moet doen , en heb de hele dag hoofdpijn door alles. heeft er iemand een tip of iets ? gr
M 15-06 om 18:37
Enige wat ik tegen je kan zeggen is dat het misschien een hele goede zet is om langs de huisarts te gaan en je verhaal te doen zo kan hij goede hulp voor je zoeken en je hier weer uit halen.
Moet wel tegen je zeggen dat iedereen denkt dat als ie een kindje krijgt zich altijd gelukkig zal voelen maar zoals je erachter bent gekomen is de realiteit heel anders en iedereen ziet maar een momentopname van je. Voel je daar dus absoluut niet schuldig om. Je hebt gewoon een hele zware start gehad omdat je baby zoveel aan het huilen was..
Heel veel succes en sterkte ermee en je hoeft je er absoluut niet voor te schamen!!!
Liefs mamavan2
Iza 15-06 om 20:22
Praat met je verloskundige of huisarts en ga op zoek naar een psycholoog waar je mee kunt praten. Ik heb ook 14 maanden rondgelopen met het gevoel 'dit MOET vanzelf overgaan' maar dat deed het niet, het kan een hormoon inbalans zijn een depressie door alle stress die je hebt ervaren. Loop er asjeblieft niet nog langer mee rond want het is zo zonde om deze tijd aan je voorbij te laten gaan en er niet van te kunnen genieten.
Heel veel sterkte en als je een keer wilt praten stuur je maar een berichtje .
Anke (Gast) 15-06 om 20:23
Hoi anoniem,
Je kunt er niets aan doen hoe je je nu voelt, echt niet en het gaat ook weer over ! Het is ook niet jouw schuld. Na of tijdens jouw zwangerschap gebeurt er een hele hoop met jouw hormonen en dat zorgt er voor dat je je zo voelt.
Wat wel een goed idee is om er wat aan te gaan doen. De huisarts is een goed begin. Deze kan je een lichte vorm van antidepressiva voorschrijven. Voor veel vrouwen werkt dat er goed maar er zitten ook nadelen aan (je zit er minimaal 7 maanden aan vast !).
Een goede psycholoog waarmee het klikt wil kan ook heel goed helpen. Jouw huisarts kan je doorverwijzen.
Sint janskruid, overal verkrijgbaar, heel ook op sommige vrouwen een positief effect.
Lichaamsbeweging (wandelen, zwemmen) en gezond eten helpt je er ook sneller vanaf
Praat er over met je man en je famillie en je man ! Hun steun hierin is ook erg belangrijk om je sneller beter te voelen. Misschien snappen ze niet zo goed wat er in je omgaat. Laat ze dan eens zelf informatie zoeken over een postnatale depressie, dan valt het kwartje vaak wel
Succes !
Anke