Wanneer beginnen??

ik was zelf 22 bij mijn eerste dochtertje en mijn vriend was 33 jaar we woonden nog wel bij mijn ouders in daardoor was het wel makkelijker moet ik zeggen mijn moeder ging er ook regelmatig uit snachtds om mij te laten rusten en ze deet veel met mijn dochter als ik wilde douchen bijvoorbeeld dan paste zij op of als ik en mijn vriend even rustig wilde ontbeiten gingen we op ons gemak ontbijten en mijn moeder hield dan mijn dochter bezig heel ideaal was dat ze ging met haar sochtens eruit ontbijten terwel ik nog uitsliep toen drie weken voor haar 1 ste verjaardag raakten ik zwanger van mijn 2 de dochter ik ging toen een huis voor mijn ijgen zoeken ik moet eerlijk zeggen dat het wel wat zwaarder was maar dat went en je voelt je gelukkig compleet met je gezinneje ik wilden graag voor mijn 30 een kind en dat is dus gelukt ik was 22 ik zou tegen jou willen zeggen het belangrijkste is of jullie er geestelijk klaar voor zijn vergeet even het sparen en financieel het klinkt misschien gek maar het belangrijkste is ijgenliik heb je genoeg genoten van je vrijheid hebben jullie genoeg genoten ssmen? houden jullie nog van stappen en veel samen ertussenuit of kan je je helemaal concentreren op een kleintje en heb je er genoeg tijd voor je moet je erop instellen dat je zeker de eerste paar jaar helemaal in het teken staat van je kindje als je dat aankunt zou ik zeggen gewoon doen het is het mooiste wat er is iets van jullie samen een deel van jezelf het maakt je zo gelukkig en compleet daar kan geen enkel ander geluk gevoel tegen op je moet er ook rekening mee houden dat het nog moet lukken ik zou om die reden al eerder ermee beginnen veel geluk met jullie beslissing

ik wilden er nog aan toe voegen dat ik op mijn 22 ste toch geestelijk er nog niet klaar voor was daarom was het fijn dat mijn moeder er was ik wilden nog teveel vrijheid maar was en ben nog steeds super Gelukkig met haar en bij mijn 2 de was ik al helemaal gewend en hat ik geen behoefte meer aan vrijheid ik wilden een rustiger leven ze zijn het mooiste wat mij is overkomen liefs felicia

Heel erg bedankt voor je reactie! We zijn al een hele tijd bezig met onze kinderwens. Maar twijfelden eerst nog heel erg. Inderdaad gingen we voorheen veel uiteten en naar de sauna. We zijn samen nog niet veel op vakantie geweest. Een keer een weekend naar luxemburg en afgelopen september 9 dagen naar spanje. Ontzettend genoten van deze dingen! Maar ik kom nu op een punt in mijn leven dat ik iets ga missen. Een gezinnetje inderdaad, een kleintje van je eigen waar je voor moet zorgen. We gaan al jaren niet meer op stap, geven hier niet zoveel om. En denk inderdaad dat zo n kleintje niet op kan tegen al die vakanties en weekendjes weg! Wil inderdaad niet te lang meer wachten. Ik loop tegen de dertig aan dus het mag nu onderhand wel. Daarbij komt dat mijn eigen moeder ook al op leeftijd is (67 jaar) en die is vorig jaar ernstig ziek geweest, gelukkig is ze hier helemaal van hersteld maar ik zou het echt zoooo fijn vinden als zij het nog bewust mee zou mogen maken. Ik heb verder geen broers en zussen en ben erg hecht met mijn moeder. Mijn vriend en ik hebben dan ook besloten om nu een maandje foliumzuur te slikken. En daarna te stoppen met de pil ...

wanneer je moet gaan beginnen is iets wat alleen jullie kunnen beslissen..
ik vind dat jullie een hele goede basis hebben om een gezin te beginnen..
het is inderdaad over het algemeen zo dat hoe ouder je word hoe moeilijker je zwanger raakt maar hoeft overigens niet hoor..
wat wel zo is is dat hoe ouder je word hoe meer kan op complicaties tijdens de zwangerschap of bij het kindje(zo als afwijkingen)

ik was zelf 22 toen ik (ongepland) er achter kwam dat ik zwanger was.. was ook nog maar net een maandje getrouwd met mijn man waren al wel 8 jaar samen.
we zijn er toen voor de volle 100% voor gegaan onze buffer was op door de bruiloft dus voor ons was er ff geen spaar geld het was soms zwaar maar we kregen er ook donders veel voor terug.. onderhand is mijn zoontje 2,5 jaar en we zijn beide zo blij, gelukkig en heel trots op onze zoon en verwachten over 6 weekjes zelfs dat hij grote broer word

Wij willen er nu ook helemaal voor gaan, vind het erg spannend allemaal maar laat het maar gewoon op me afkomen! Fijn dat bij jullie alles goed gekomen is en succes nog met de tweede zwangerschap!