herkenbaar?
Reageren
QuoteD.C.B & G Love♥♥♥♥ 14-11 om 16:08
Onze 1e zoon van 6 was ook vanaf het begin zo en is nog druk...tja de eervaring ermee pfff.Altijd bewegen en praten!!de 2e is nu 7 wk oud, kan daar nog niet zo over oordelen haha
felicia (Gast) 14-11 om 18:33
oo ja zeker heel herkenbaar mijn oudste dochtertje van 4 is zo druk zo energiek ze was al zo op haar 1 ste jaar ze loopt ook weg daar moeten we altijd exstra op letten ze is zo vlug weg en ze kan niet stik zitten op de bank ze springt rent heeft zo moeite met even rustig zitten ze speelt graag met stokken en doet graag wilde dingen ze springt vaak van de bank en als ik even niet oplet dan klimt ze op haar kast en springt vandaar zo op haar bed oo oo zooo vermoeiend mensen verklaarde mij voor gek toen ik zwanger raakte toen ze net 1 was en dat was afschuwelijk erg vermoeiend ze was zo druk en ik misselijk van mijn zwangerschap mijn vader noemt haar altijd een wildebras
Anoniem (Gast) 14-11 om 22:04
Wat leuk om jullie reacties te lezen
Pff weglopen pittig zeg en ze zien echt geen gevaar Jeetje van de kast springen
Ik hoef me ook maar om te draaien en hij staat op tafel of maak een bruggetje tussrn tafel en bank. Pff als hij wegglijdt met zijn handjes dan ligt hij met zijn gezichtje op de tafel rand. Zo eng.
Net voor hij 1 werd is hij bijna in de vensterbank geklommen. Ja klimmen is favoriet. Maar met de kastje rammen is ook leuk.
Il moet hem soms ook echt even tot zijn rust dwingen , hij heeft het nodig maar zelf is hij er te druk voor.
felicia (Gast) 14-11 om 23:25
hoi anoniem bedankt voor je berichtje ik was toen niet gepland zwanger geraakt trouwens maar ik slikte niet de pil ik dacht ijgenliik dat als ik voorzichtig deet niet zwanger zou raken maar goed nu slik ik trouwens wel de pil ik heb er van geleerd. ik zal heel eerlijk zijn het was super zwaar
felicia (Gast) 14-11 om 23:31
en dat is het nu nog steeds je moet je voorstellen dat toen ik in het begin zwanger was ontzettend misselijk werd in de vroege ochtend dan wil je het liefst nog even je zelf omdraaien en even blijven liggen tot de misselijkheid over gaat en dan rustig opstaan maar dat kan niet daar kreeg ik de kans niet voor want mijn dochtertje van 1 vroeg alweer de aandacht ze was natuurlijk wakker oo wat erg ik moest natuurlijk ontbijt maken voor haar daar stond ik in de keuken terwijl ik super misselijk was
felicia (Gast) 14-11 om 23:40
en terwijl ik misselijk en ziek haar brood stond klaar te maken zat mijn dochtertje papier wc papier in de toilet te scheuren en stukjes van te maken ze hat het bijna door de hele kamer gebracht oo nee dacht ik toen ik dat zag ik gaf haar haar broodje waar ik nog stukjes van af moest halen en aan haar stuk voor stuk moest geven anders knoeide ze of gooide ze het weg was zeer vermoeiend als je je onwel voelt kan ik je vertellen toen ijndelijk dat broodje op was sprong ze van de bank en rende naar de keuken ik raapten in de tussentijd met moeite al die gescheurde papierjes raapten ik op van het bukken werd ik nog duizelig ook he he klaar ik liet mij vallen op de bank maar helaas ik moest snel weer opstaan want ze hat alle pannen uit de keukenkastjes gehaald oo nee he kon ik daar weer verder en ik was zo elendig ziek
felicia (Gast) 14-11 om 23:58
mijn ochtend voelde als een lijdensweg toen ik ijndelijk de pannen weer in de kast hat gedaan en naar de kamer liep zag ik de plant hij was gevallen al het aarde lag op de grond en mijn dochtertje zat ernaast op de grond ze lachte en zij plan ze kon nog niet zo goed praten ijgenliik bijna helemaal niet ik wilden huilen ik pakte haar op en zetten haar op de bank en begon te huilen zo ziek en elendig voelde ik mij ijgen en dan ook nog die plant eerste die pannen toen de papiertjes en nu de plant ik wilden het stoffer en blik pakken voor de aarde op te vegen maar waar was yara ? ik hat haar toch op de bank neergezet net zat zij er nog was ze zo snel weg? ik keek in de keuken daar was ze niet ik keek op de wc ook niet ik riep yara yara toen keek ik naar buiten oo nee ze stond in de tuin en probeerde op mijn fiets te klimmen om zo uit de tuin te kunnen komen ik rende naar de tuin naar haar toe terwijl ik nog misselijker werd en duizeliger ik tilde haar van mijn fiets ze sprong uit mijn armen het was dus ontzettend zwaar en toen kwam ik verder in mijn zwangerschap mijn buik begon te groeien en mijn rug deet zeer en yara moest nog vaak opgetild worden een hel zo voelden het . ik zag werkelijk op tegen elke dag toen wilde ze ook de middag slaapjes opeens niet meer en dat was mijn enige rust moment in mijn dag op een keer was ze zo wakker zo energiek smiddags normaal gesproken ging ze 1 uur smiddags naar bed ik blij dan kon ik even rusten met mijn buik maar deze keer om 11 uur waren we
felicia (Gast) 15-11 om 00:20
op het pleintje voor mijn tuin en ik zat op het bankje zij stampte op de glijbaan en ze was zo blij ma ma riep ze ik voelde mij zo schuldig tegenover mijn dochtertje ze wilde spelen met mij maar ik wss zooooo ziek pijn in mijn rug last van mijn buik ik kon niet langer meer zitten op het bankje ik pakten haar op van de glijbaan en droeg haar met veel pijn en moeite naar mijn slaapkamer zo moeilijk de trappen op oo wat lijde ik toen aangekomen bij mijn bed legde ik haar neer en ging zelf ook liggen naast haar ijndelijk maar zij begon te huilen oo nee plies ga slapen dacht ik plies ik kan niet meer na lang huiken van haar viel ze in slaap helemaal warm was haar gezicht van het huilen ik voelden mij zo schuldig ze hat niet de moeder waar een kind van 1 recht op heeft ze hat een moeder die altijd ziek was en moe sagerijnig niet veel kon hebben door haar zwangerschap dat hat mijn meisje niet verdient ze was zo spontaan en vrolijk wel druk en energiek maar zo spontaan en vrolijk nu dat ze vier is merk ik wat ik gemist heb met haar door mijn zwangerschap te snel weer zwanger raken heb ik niet goed een band met haar kunnen opbouwen en heb ik haar ontwikkeling stapjes niet bewust kunnen meemaken en dat doet nu nog pijn nu ze ouder zijn is het niet makkelijker ze verschillen erg van karakter en hebben vaak ruzie de hele dag Door om van alles en nog wat wat nummer 1wilt wilt nummer 2 ook omdat ze zo klein zijn allebei hebben ze precies nog de zelfde interesses dus vaak ruzie over het zelfde speelgoed echt zo vermoeiend mijn advies zou zijn wacht even en geniet bewust van je kindje tot je aan de tweede begint mijn dochtertje is alleen maar drukker geworden door de komst van mijn tweede sorry voor mijn lange verhaal groetjes felicia
Anoniem (Gast) 15-11 om 21:26
Zo te lezen heb je het flink pittig gehad.
Je moet niet je zelf teleurstellen om het feit dat het zo is gegaan in je zwangerschap. Als je ziek beroert moe en misselijk bent is heel logisch dat het zwaar voor je was.
Je hebt jr dochter niet expres minder aandacht gegeven.
ik hoop dat je nu volop van je gezinnetje kan genieten
felicia (Gast) 15-11 om 22:11
hoi anoniem dankjewel voor je lieve en begripvolle berichtje ik heb het inderdaad pittig gehat de term tropen jaren waar je iedereen altijd over hoort is echt zoooo waar en moet niemand onderschatten ik begrijp mensen niet zo heel goed als ze beweren lekker snel uit de pampers lekker snel 2 kinderen lekker snel er vanaf hoezo snel? je hebt alles dubbel zo zwaar het voelt voor je gevoel veel langer
felicia (Gast) 15-11 om 22:17
allemaal want 2 keer bijna tegelijk 2 kindjes in de peuterpubertijd en meer van dat soort fases heb je telkens dubbel dus duurt alles dubbel zo lang dubbel zo zwaar nee voor mij voelt het niet zo lekker snel 2 achter elkaar snel uit de kinders en ik zal mij proberen niet schuldig te voelen naar mijn oudste ik kon er inderdaad niets aan doen dat ik beroert was van mijn zwangerschap ik kon achteraf gezien alleen wel zorgen dat ik een paar jaartjes wachten met zwanger te raken van nummer 2 en anoniem als ik mag vragen nemen jullie al een tweede?
vera (Gast) 15-11 om 22:25
oo wat vreselijk lijkt mij dat ik heb bewust er 8j jaar tussen heerlijk kan ik je vertellen ik kan het iedereen aanraden maike past vaak op haar zusje leanna dan kan ik rustig in de ochtend ontbeiten met mijn man ze neemt haar zusje altijd mee met haar naar buiten en als ik haar naar de supermarkt stuur voor een boodschap dan neemt ze haar zusje mee
heel praktisch dus groetjes vera
Anoniem (Gast) 16-11 om 10:48
Nee wij wachten bewust nog even met proberen om een kindje te krijgen omdat we en echt nog even alleen van hem willen genieten. En omdat ik het denk ook nog veel te zwaar vind.
Jij geeft dit ook duidelijk aan.
Ach jou kinderen kunnen straks ook heus wel leuk spelen dw ruzies gaan voorbij.