onzeker

Iedere aankomend ieder heeft hier last van dat is heel normaal 
Zelfs als je al meerdere kinderen hebt

Ik twijfelde ook enorm, vooral aan mijn capaciteiten als moeder. Mijn eigen jeugd was niet geweldig (zacht uitgedrukt) en ik was bang dat ik ondanks al mijn goede voornemens e.e.a. zou gaan herhalen. Maar dat blijkt helemaal niet zo te zijn; ik heb veel inzicht en behandel mijn dochtertje op die belangrijke gebieden juist tegenovergesteld als mijn ouders bij mij deden. Ze (nu 2½ jaar) doet het dan ook uitstekend. Nu heb ik veel zelfvertrouwen als moeder en ik ben dan ook niet bang voor hoe het zal zijn als nr 2 erbij komt (al zal het zeker wennen zijn, het gezin staat die eerste tijd ongetwijfeld op zijn kop). Maar het heeft echt wel even geduurd voordat dat vertrouwen er was; zelfs vier maanden na haar geboorte ben ik een keer flink in paniek geweest doordat de verantwoordelijkheid mij zo enorm aangreep.

Tip: praat erover met moeders in je omgeving. Er wordt nooit 'vanzelf' over gepraat (het is ook geen eenvoudig onderwerp), maar als je open bent, is de kans groot dat de ander zich ook meer blootgeeft op dit gebied. Dat doe je nu natuurlijk al op het forum, dat is een goede stap. Maar IRL ('in real life') levert je waarschijnlijk nog meer op.

Oh ja, en verwacht niet dat die wolk alleen maar roze is (of blauw), ook niet na de geboorte. Soms is hij ook gewoon kleurloos of grijs. Dat is heel normaal. En als hij zelfs gitzwart blijkt te zijn (tekenen van post-natale depressie), ga dan z.s.m. naar je huisarts voor professionele hulp. Maar zie het positief, ga uit van een mengsel van roze/blauw en grijs, dan zit je er waarschijnlijk niet ver naast

W.b. de financiële twijfels: ook dit is heel normaal. Er wordt altijd verteld hoe enorm veel kinderen kosten. Dan kan deze verantwoordelijkheid ook zwaar op je drukken. Maar bekijk dat ook van een andere kant: baby's zijn veel minder duur dan vaak wordt voorgeschoteld. Je kunt heel veel tweedehands krijgen (of anders voor een prikkie kopen), je hebt geen groot huis met dito hypotheek of huur nodig (een baby wil toch maar één ding: lekker dichtbij jou zijn) en hij/zij is gratis met jou of de vader verzekerd tegen ziektenkosten. Geef je borstvoeding, dan is zijn/haar eten gratis (minus wat jij misschien extra eet ), en huismerk luiertjes voldoen ook prima. W.b. opvang, dit is o.h.a. inderdaad de grootste kostenpost, maar je krijgt geld terug van de belasting, en mocht je onverhoopt je baan verliezen, dan heb je ook geen of minder opvang nodig. En hoe realistisch is het dat je inderdaad je baan gaat verliezen? Ook dit zijn dingen om eens IRL over te praten met andere ouders (en natuurlijk niet in het minst: met je partner).

Ik sluit mij aan bij wat Edith zegt
Mooi geschreven en zo waar
Groetjes madelene

Hey Kiko

Ik begrijp je heel goed, ik twijfel ook zo erg zwanger worden of wachten. mijn echtgenoot is 8 jaar ouder dan ik en wil echt niet meer wachten ik daar in tegen ben bang voor mijn werk... en pieker mij dan suf over hoe collega s zullen reageren, of ik nog werk zal hebben, hoe mijn baas, hoofdvpl zal reageren, gevolgen voor de rest van mijn carrière.... . Vreselijk gewoon

Ik zou mij niet veel aantrekken van  wat collega's zouden Vinden van jou keuze 
Ik vind het ook erg persoonlijk eigenlijk de keuze voor een kindje en helemaal jullie zaak .
Maar de angsten is misschien wel menselijk
Alleen ik heb het nooit gehad maar hoor er meer vrouwen over 
Kijk niks is perfect natuurlijk en problemen of moeilijke dingen blijven altijd in je leven komen en gaan dus daar om die reden zou ik niet wachten met het nemen van een kindje 
Het gaat om het diepe verlangen naar een kindje en of je moeder wilt worden 
Wel erg belangrijk kun je de verantwoordelijkheid aan 
En geestelijk of je klaar bent voor een kindje 
De rest zou ik mij niet druk om maken 
Groetjes madelene

ik had hier ook last van toen ik zwanger was

zal ik ik dit wel goed doen dat . je ziet het vanzelf wel