Frustratie relatie, omgang met geld, werk en kinderen
beertje2012 12-05 om 21:30
Hoi allemaal,
Ik zit ergens mee, waar ik thuis niet goed over kan praten met mijn man...en ik moet nodig mijn hart luchten.
We runnen samen ons huishouden en werken samen. Hij werkt 36 uur en heeft een goede baan. Ik werk nu ipv 32 uur, 24 uur, ivm bezuinigingen op het werk. We zijn niet in gemeenschap van goederen getrouwd, omdat onze inkomsten, spaargeld en zijn studieschuld te ver uit elkaar ligt.
Ik ben nu zwanger (24 weken) van onze tweede en ik vind het nu heel fijn om even wat minder te werken, ben best moe de laatste tijd. En de opvoeding van onze dochter komt ook grotendeels op mijn schouders terecht.
Het probleem is alleen: dat mijn man en ik ontzettend van mening verschillen qua geld. Hij vindt dat ik na mijn verlof weer 32 uur moet gaan werken, in combinatie met twee kindjes. Ik zou het in het begin zeker bij drie dagen willen houden. Maar hij vindt dat ik evenveel geld moet meebetalen als hij, terwijl onze salarissen ontzettend uiteen lopen op het moment. Hij verdient 4 keer zoveel als ik ong. En toch betalen we allebei evenveel aan de vaste lasten, boodschappen en spaargeld.
Wat me dan voornamelijk stoort en waar we de meeste discussie over hebben is, dat ik €10 Pm over houd en hij nog genoeg leuke dingen kan doen, zoals op stap, uiteten, kleding kan kopen en naar de kapper kan gaan. Ik heb vorige week mijn kapper af moeten zeggen, omdat ik het gewoon niet meer op kan brengen. Laat staan dat ik wat leuks kan doen met vriendinnen.
Ik heb er met hem over gepraat, maar hij zegt al die extra's nodig te hebben om zijn zware baan te kunnen volhouden. Maar ik ga er ondertussen er aan ten onder. Ik heb het gevoel geen kant op te kunnen. En voel me daardoor ook niet goed in mijn fel. Ook het feit dat het bijvoorbeeld afgelopen zondag Moederdag was en hij doodleuk zei einde van de dag: we hebben wel gezocht maar we konden niets vinden, maakte me echt verdrietig. Al was het maar een leuk knutselwerkje van mijn dochter. Ik hoef echt geen dure dingen in mijn leven, maar ik kan zijn gierigheid gewoon even niet meer uitstaan,
Reageren
QuoteMadelene 12-05 om 22:56
Hoi beertje wat vervelend allemaal ik kan je helemaal
begrijpen en in komen in jou situatie
weet je mannen steken gewoon heel anders in elkaar
maar als ik jou verhaal zo lees vindt ik het niet helemaal eerlijk dat hij zegt die dingen nodig heeft om het vol te houden . Jjj net zo goed hebt daar recht op vindt ik leuke dingen voor ontspanning om het vol te houden de stres van de dag .
maar wat wel altijd goed is is om te sparen ook voor de kinderen nu al bijvoorbeeld zodat ze later voor niemand hun hand op hoeven te houden
sparen voor hun studie bijvoorbeeld.
Sparen maar vooral niet jezelf vergeten spaar bijvoorbeeld het hele jaar voor het gezin
En in je vakantie genieten van de leuke dingen en dan voel je ook voldoening waarvoor je hebt gespaard.
Maar dat jij ontspanning krijgt is even belangrijk als
voor je man voor jullie bijden het moet wel gelijk blijven.
Spaar dus voor jullie gezin voor jullie toekomst
maar de vakantie moet heilig zijn om juist leuke dingen te kunnen doen en te genieten.
Probeer hem dat zo voor te leggen.
Sterkte groetjes madelene
Lies 13-05 om 09:17
Jeetje meis ik vind je verhaal echt heel erg vervelend om te lezen. In een relatie is het fijn als je op 1 lijn zit en dat kan niet altijd....maar dit is wel een beetje asociaal vanuit je vriend (sorry dat ik het zo zeg).
Sorry alvast voor mijn lange antwoord:
In de meeste huishoudens komt het voor dat de man meer verdient (en vaak ook meer uren werkt). Zoals je zegt, jij doet grotendeels de opvoeding van de kinderen en dat is ook een baan! Helaas onbetaald, maar toch....
Als boekhouder kan ik je erop wijzen dat als je samen inkomstenbelasting doet en beide werkt je meestal in aanmerking komt voor een inkomensafhankelijke combinatiekorting. Dit kan je zo 1000 euro per jaar opleveren. Eigenlijk heb jij daar recht op, dus misschien kun je afspreken met je vriend dat jij in ieder geval die 1000 euro "pakt" om op je eigen spaarrekening te zetten, voor bijv de kapper. Want los van dat het leuk is, wil je er ook goed uit zien (en dat is ook voor hem van belang
). Wellicht kun je ook afspreken dat jouw vakantiegeld van jou blijft voor die speciale uitgaven. Dan heb je in ieder geval al iets meer dan 10 euro zonder dat hij er direct iets van merkt per maand 
Wat ik zelf aan mijn klanten meestal aanraad is de volgende verdeling: Je hebt ieder je eigen rekening en je hebt een gezamenlijke rekening. Reken eerst uit wat je aan vaste lasten hebt op de gezamenlijke rekening (bijv hypotheek, gas/water/licht, boodschappen etc). Dat bedrag moet er elke maand sowieso opgezet worden. Reken ook uit wat je wilt sparen (als je dat kan) en ook dat bedrag moet sowieso op de gezamenlijke rekening komen. Reken daarnaast uit wat je zelf nodig hebt op je eigen rekening voor kapper, telefoon en een buffer om af en toe iets leuks te kopen. Trek dit laatste bedrag van je salaris af en hou dat op je eigen rekening. De rest stort je naar de gezamenlijke. En ja, dan komt het erop neer dat hij meer op de gezamenlijke stort dan jij, maar hij verdient ook meer....dus dat is een logische verhouding.
Probeer hem in te laten zien dat de gezamenlijke rekening geen verplichting is voor vervelende dingen (hypotheek e.d.) maar dat het jullie toekomst is. Ook hier kun je leuke dingen van doen met het gezin. Jullie moeten het beide goed hebben en daar werken jullie allebei voor. Opvoeding kost nu eenmaal ook tijd en die tijd lever jij in, omdat hij nu eenmaal een goede (beter betaalde) baan heeft.
Zo werkt het in de meeste gezinnen Het is leuk om het financieel breed te hebben, maar stap 1 is om beide tevreden te zijn en goed rond te kunnen komen. Je houdt van elkaar dus je gunt elkaar dat toch ook?! De rest kun je daarna wel proberen uit te breiden....kinderen krijgen is concessies doen, vooral financieel. Dat komt wel weer goed zodra ze wat ouder zijn.
Hopelijk heb je hier iets aan. Ik help als boekhouder ook vaker gezinnen met dit probleem dus het is helemaal niet gek wat je schrijft. Ik hoor het helaas heel erg vaak en hoop echt dat je vriend een beetje tot inzicht kan komen. Want hij wil zijn financiële (oude) leventje houden zoals het was...en dat gaat helaas niet. Maar hij moet ook beseffen dat hij het niet ineens slecht heeft als er wat minder te besteden is 
Muus86 13-05 om 15:35
Pff jee zeg ik schrik hiervan. Bij ons is het een tijd andersom geweest. Ik bracht meer in dan hij, het is nooit in me opgekomen om mijn geld niet met hem te delen. Ik heb ook een stressvolle baan, maar das geen excuus om dan maar alles lekker voor mezelf te houdn. Inmiddels zijn de rollen weer omgedraaid omdat jij n betere baan heeft nu. Wij hebben een budget voor huishouden, eten en drinken, babyspullen, verzorging, onvoorziene kosten, en dergelijke. We hebben ook n potje voor 'samen leuke dingen doen' en houden ieder apart nog wat geld over om voor onszelf te besteden. Ik ga ervan naar de kapper, hij koopt er extra vlees van om te bbq-en . En als hij geld over heeft van zijn potje koopt hij daar af en toe een bloemetje voor, om me te verrassen. Ik begrijp dat sommige anders erover denken, maar het is inderdaad wat de rest zegt, je deelt je leven... je kunt niet zoveel werken als hij doet, dus zal hij jou ook financieel moeten helpen. En een kadootje voor moederdag samen maken met jullie kindje is toch echt de moeite niet. Vingerverf, een groot vel papier en lekker knoeien voor mama is toch alles wat nodig is.......
Ik vind t heel erg voor je en hoop dat je partner voor rede vatbaar is. Want dit houdt niemand vol. Sterkte!
beertje2012 12-06 om 17:40
Het is wel dat ik van mijn man hou, alleen de liefde wordt minder naarmate hij zich botter opstelt over geldzaken en mij gewoon laat zakken. 
Ik voel me dan niet gewaardeerd, naast mijn werk, run ik het huis. En zorg met liefde voor onze dochtertje. Ons tweede kindje lijkt nu al minder aandacht te krijgen dan ons meisje.
Het geld issue dobbert maar door. Zo goedkoop mogelijk wil hij het kamertje in orde hebben. Geen leuke extra's, geen kaartje omdat ik niet mee kan betalen.
Terwijl hij wel leuke uitstapjes kan hebben met vrienden en even een weekendje weggaat.
Ik word daar gewoon echt moe van, mezelf heb ik dan al aardig weggecijferd maar ons ongeboren zoontje hoeft hier straks toch niet onder te leiden.
Wil zo graag mijn relatie redden en gewoon back to hoe het vroeger was.
Toen we nog wel normaal konden communiceren en niet alles om geld draaide.
Madelene 13-06 om 20:07
Beertje 2012 probeer toch om hier respectvol uit te komen samen en over dat je zou willen dat het weer net als vroeger was probeer hem daar aan te herinneren hoe fijn jullie het toen hadden en hoe graag je dat een beetje terug zou willen .
Mijn man is zelf een huis mus gaat ook nooit met zijn vrienden uit dus dat probleem heb ik niet
maar lijkt me niet echt gezellig als het vaak zo is .
probeer toch je waardering uit te spreken over de dingen die hij wel goed doet en vraag hem of het een beetje meer samen werking kan worden tussen jullie
omdat je hem nodig hebt als man.
daardoor gaat hij beseffen dat hij er meer voor je moet zijn dat is meestal de beste manier om een man aan je kant te krijgen .
gewoon onopvallend en vrouwelijk vertellen dat je hem nodig hebt en wat je van hem nodig hebt.
Dan haal je zo zijn mannelijkheid naar boven dat hij wel mee moet werken en het ook wilt
mannen steken nu eenmaal anders in elkaar
En je moet soms op kinderachtige manieren en geraffineerd zijn mannelijkheid aanwakkeren zodat je dat geen krijgt van hem wat je het hardst nodig hebt
hoop dat dat het je lukt
beertje2012 15-07 om 19:16
Ik heb zes weken geleden een aantal gesprekken met hem gevoerd over hoe ik het vond gaan en wat hij er van vond, ik had dit van te voren maar op geschreven, zodat ik niet te verwijtend over zou komen.
Hij heeft op een normale manier gereageerd. En was ook gewoon heel lief, heb in de tussentijd ook twee keer in het ziekenhuis gelegen met een nierbekkenontsteking. Toen deed hij ook wel ok.
Maar nu sinds twee weken is het weer 180 graden omgedraaid bij hem.
- Vorige week ging met de warmte de koelkast kapot. En hij vond het wel nodig dat ik daar ook mijn centje aan bijdraag. Wat logische is, maar niet logische als ik maar een tientje over hou per maand, waar moet ik het in vredesnaam van doen??
En dan toch voel ik me schuldig...wil ik het wel voor elkaar krijgen. En ik heb nu kleding/schoenen/tassen die ik goed kan verkopen op marktplaats gezet. Om daar wat geld mee te verdienen... (dat is me aardig gelukt)
Maar daarna kwamen natuurlijk twee lekkere rekeningen binnen van het ziekenhuis... super sh*t. En dan kan ik dat tegen hem zeggen, van de opnames hebben dit en dit gekost. En hij zegt gewoon niks, ook niet als ik om hulp vraag. Ik draai letterlijk voor alles zelf op. Het voelt echt alsof we huisgenoten zijn ipv een man en vrouw.. Ik voel gewoon 0,0 steun.
- Afgelopen maandag kwam hij met het voorstel om naar de Efteling te gaan in het najaar.. : hij zei: Ik vind het leuk om in oktober naar de Efteling te gaan. Dus ik dacht: yes wat leuk, eerst uitje straks met zijn vieren. Voor de baby niet echt, maar voor ons dochtertje wel heel leuk. Spontaan reageerde ik er op. Alleen hij kwam met de mededeling: dat hij alleen met onze dochter zou gaan. En ik mag niet mee, of ik moet een gratis kaartje vandaan halen. Dat kwam wel heel raar over. Hij probeerde het nog bot af te kappen (omdat mijn schoonouders ook aan tafel zaten) dat mijn dochter ook quality time nodig heeft. Na de geboorte van ons zoontje...begrijpelijk, maar de manier waarop hij het weer bracht..lekker tactische..
- Vanavond begon hij over zijn beste vriend die in Azië woont en werkt. En hij wil graag hem gaan opzoeken..Een ticket kost ongeveer €1000,- En dat wil hij dan einde van dit jaar gaan doen. Ik heb hem toen duidelijk gemaakt dat ik het een beetje ongepast vind. Om mij wel voor de koelkast op te laten draaien. Mij helemaal in een hoekje drukt om een beetje rond te kunnen komen. En zelf royaal op vakantie gaat. De avond daarvoor was hij al nukkig, want hij waarschijnlijk wel verwacht dat ik het niet zo netjes zou vinden. Eerste avondje samen in maanden vanwege zijn werk. Zondert hij zich helemaal af.
- Hij probeert zich nu ook af te zetten tegen de naam die we samen hebben uitgekozen voor ons zoontje die is opeens ook niet leuk.. Komt met twee paar dure schoenen thuis, met ander woorden die heb ik nodig..(ik kan geen eens een passende zwangerschaps bh/kleding veroorloven..)
Soms denk ik wel eens dat hij tegen een burn out aan zit. Of mij gewoon sinds deze zwangerschap niet meer zo ziet zitten Omdat ik veel moe was in het begin..Veel problemen met kwaaltjes heb gehad de laatste tijd.
Maar hij laat me gewoon bijna niet toe.. Hij zei vanavond ook letterlijk: laat mij eens een leuke reden hebben om thuis te komen. Vervolgens is hij weggegaan naar een concert op het strand. Ik zit gewoon echt met mijn handen in het haar. Terwijl ik in de avond sta te koken, onze dochter op bed breng, sta af te wassen en het huis opruim. Ben doodmoe. 33 weken zwanger bijna en alleen maar harde buiken...
Probeer echt geen stom mens te zijn, maar wel eerlijk en lief. Maar ik doe waarschijnlijk alles fout. Voel mezelf alleen maar ontzettend onzeker worden,..en dat was ik niet.. Begin zelf ook gewoon een beetje te verliezen op sommige momenten. Ik moet veel huilen, voel me onzeker...ik begin soms meer op mijn tenen te lopen..om het wel gezellig te houden thuis.
Ik heb nu wel sinds deze maand toekomst plannen voor mezelf uitgestippeld.
- In januari 2016 wil ik mijn eigen bedrijfje gaan beginnen in de vorm van een webshop. (gelukkig hebben we 1 pro webdesigner en 1 pro programmeur in de familie)
Tot aan mijn bevalling wil ik werken aan mijn bedrijfsplan en mijn financiële plan. + naar een seminar van het kvk.
En na mijn bevalling neem ik even rust. Om vervolgens einde dit jaar te informeren naar een eventuele financiering. Dat houdt mij nog even op de been, en geeft me wat positiviteit. 
Zodat ik hopelijk sneller financieel onafhankelijk word.
Hopelijk komen we dan nog snel uit deze dip waar we in zitten. En anders kies ik voor mijn kindjes. Maar ik wil het niet zomaar opgeven.
Het lucht wel even op, dat ik mijn hart hier kwijt kan.. Zodat het zich niet opstapelt van binnen.
Anoniem (Gast) 18-07 om 08:48
Ik was allang weg gegaan bij hem.Zo wil je toch niet behandeld worden.Hij doet je gewoon met opzet verdriet .Dan kun je misschien beter maar alleen zijn dan met zo iemand.Snap wel dat het erg moeilijk is om dat te doen omdat je ook 33 weken zwanger bent.
Maar ik had mijn spul gepakt en was gegaan.
Weet niet of je bij iemand terecht kan maar ik was gegaan.Misschien schud het hem dan ook wakker
a muis 18-07 om 09:44
Wat een heftig verhaal! Vind echt super vervelend voor je dat hij zo doet. Hoop dat je snel op je eigen benen kan staan en dan zou ik bij hem weg zijn. Bedoel hij behandeld je gewoon als of je grofvuil bent. Ik zou dit niet pikken.
Mijn vriend en ik nog niet getrouwd hebben al onze rekeningen gezamenlijk hij betaald meer dan mij. Ik ben volledig afgekeurd en zit in de wajong. Maar hij vind niet belangrijk dat ik minder inbreng dan hij. Hij zegt altijd zolang wij samen zijn is het goed en ben ik gelukkig.
Hoop dat jullie er snel uit komen of dat jij voor je kinderen en vooral jezelf kiest!
Firstone2016 02-08 om 09:13
Heftig om dit zo te voelen.. vooral in deze periode. Het klinkt voor mij niet als dat jullie (hij..) denkt als koppel, als één. Erg egoïstisch, en niet vol te houden. Ik kan me echter niet voorstellen dat dit nu pas naar voren komt, dit zit immers in zijn karakter. Ik begrijp heel goed dat je dit niet zomaar op wil geven maar je zult voor jezelf en voor de kinderen moeten denken. Iets wat voor hem heel lastig is blijkbaar. Wellicht krijgt hij pas door wat hij heeft/had wanneer het er niet meer is. Soms zijn er drastische maatregelen nodig om iemand wakker te schudden. Helpt dat nog niet, dan is het helemaal duidelijk. Heel veel sterkte in deze moeilijke periode!
beertje2012 28-09 om 21:10
Bedankt voor jullie reacties
Ik ben al een tijdje niet meer online geweest
Ben bevallen van een zoontje
Wel aan de vroege kant ik denk ook door de stress en de infecties die ik had
Mijn relatie ging op zich goed iets voor en een tijdje na de bevalling.
Maar nu komen er toch wat scheuren in en ben ik bang dat we het niet samen gaan redden.
Vanavond hadden we ook ruzie. Grotendeels ook echt mijn fout. Ik had gelogen over een aankoop. Hij controleert me namelijk best wel erg.
En ik durf gewoon helemaal niks. Durf niet met vriendinnen af te spelen
En nu is hij boos. En het geen wat hij zegt nu is, dat hij thuis is voor de kinderen maar niet voor mij.
Er hangt zo'n grimmige sfeer nu.
Ik heb het helemaal verpest
madelene 28-09 om 21:25
Beetje gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoontje .
Probeer hem uit te leggen hoe het zo komt dat je het voor hem achter hield de aankoop
Het is namelijk een heel begrijpelijke reactie van jou uit gezien als bij alles maar controleert dan ga je automatisch dingen achter houden.
Heel menselijk .
Probeer hem dat uit te leggen en dan hem even de tijd geven er over na te denken
Want dat gaat nu eenmaal langzamer bij mannen.
Ik zou therapie overwegen om er toch samen uit te komen want het zou zonde zijn jullie hebben samen een zoontje.
Probeer eerst deze dingen voor je er een punt achter zet .
Sterkte met alles
En voel je vooral niet schuldig
Niemand is zonder zonden moet ne maar denken.
Probeer liever een manier te vinden om hier toch samen uit te komen.
Therapie lijkt misschien zwaar
Maar het kan net dat ene zetje geven in de goede richting.
Sterkte verder .
Groetjes Madelene
Liesseling 07-10 om 17:16
Bij ons is het vanaf dag 1 dat we samenwoonde "ons" geld geweest, ik werk helemaal niet (op een paar uurtjes per maand na) , maargoed...
Nu ken ik een getrouwd stel die ook eigen geld houd, hebben een gezamelijke rekening en storten daar hun deel van de maandelijkse lasten op, en dan word dat op procenten gebasseerd, niet gewoon de helft.
Dan storten ze beide een deel naar de spaarrekening voor vakanties enzo, en wat er overblijft is voor hunzelf.
Liesseling 07-10 om 17:26
Ik had de rest ook moeten lezen voor ik reageerde, mijn post was al meerdere keren geopperd.
Stiekem hoop ik dat je ondertussen voor jezelf en de kinderen gekozen hebt, want hij verdiend jou en jullie duidelijk niet.
Miep 08-10 om 21:24
Eerst even heel duidelijk: jij hebt nergens, maar dan ook NERGENS iets fout gedaan!Ik lees hier het patroon van een man die het huisje, boompje, beestje waarschijnlijk heel anders zag en daarbij een aantal hele egoïstische, zo niet narcistische, trekjes heeft.
Maak hem duidelijk dat het zo niet meer gaat, dat jij twijfelt of hij nog van je houdt en dat je het net zo lief alleen met de kinderen doet.
Schrijf je in bij een woningbouw en laat hem dit zien, of laat een keer de pc/tablet oid open staan op een woningzoeksite. Als hij zo'n controlefreak is, ziet hij dit wel.
Misschien voelt hij dan dat het menens is.
En heel hard, maar zegt hij "ga maar", weet je wel waar je aan toe bent.
Dan kan je kiezen voor je eigen geluk, ipv ongelukkig zijn in een relatie waar de verhoudingen verkeerd liggen.
Je zal niet de eerste moeder zijn die met een baby een nieuwe start moet maken en daarbij voor het geluk van haar en haar kinderen kiest.
Heel veel sterkte in deze situatie en kies voor hetgeen waar jij je het beste in en bij voelt!