Mijn bevalling van Floor

Hallo ladies,

Zoals gezegd hierbij mijn verhaal.

Dinsdag 11 december ben ik in de middag gestript en daarna direct voor onderzoek doorgegaan naar het ziekenhuis vanwege een te hoge bloeddruk in combinatie met misselijkheid, braken, hoofdpijn en het zien van lichtflitsen. In het ziekenhuis ben ik helemaal onderzocht en was er geen sprake van een eventuele vergiftiging of wat dan ook, pffff. Wel gaven ze aan dat er 4 stoplichten waren en dat er bij mij 3 op groen stonden en 1 op oranje. Voor hun reden genoeg mij over te nemen (ik werd dus medisch). Na een nieuwe afspraak gemaakt te hebben voor donderdag 13 december mocht ik weer lekker naar huis. Eenmaal thuis kreeg ik pijn in mijn onderbuik en die nacht heb ik niet kunnen slapen van de pijn (ws weeen of voorweeen). We wilden niet direct alarm slaan dus hebben gewacht tot de volgende morgen (woensdag 12 december) om dit met het ziekenhuis te bespreken. De volgende morgen vroeg opgestaan en eerst even lekker ontbeten. Je weet immers niet wat de dag je gaat brengen. Na het ontbijt kon ik direct doorrennen naar het toilet. Ja hoor, weer alles eruit gespuugd  Direct met het ziekenhuis gebeld en dit voorgelegd. We konden direct komen...

Eenmaal in het ziekenhuis werd ik gelijk aan de ctg gelegd en werd weer alles onderzocht. Buiten de te hoge bloeddruk hebben ze niks kunnen vinden. Wel gaven ze aan dat het tijd werd de natuur een handje te helpen en over te gaan op het plaatsen van een ballon. Deze is direct geplaatst en zou 24 uur moeten blijven zitten voordat ze verder ook maar iets zouden doen (tenzij de natuur haar werk zou gaan doen natuurlijk). Ik mocht niet meer naar huis, maar daar hadden we al rekening mee gehouden. Hele dag verder pijn gehad en 's avonds werd dat alleen maar erger. Dus met de nachtverpleegster doorgenomen hoe ik de nacht door zou moeten komen. We begonnen de nacht puur natuur. Helaas kon ik toen de slaap niet vatten (1-0 voor de pijn). Opnieuw overleg tussen de artsen. Toen kwam de verpleging met een zetpil paracetamol en een inslaap capsule aanzetten. Dit zou helpen om in slaap te vallen. Helaas zonder succes (2-0 voor de pijn). Vervolgens kreeg ik een ander slaaptabletje en een spuit in mijn been (Pethidine) tegen de pijn. Ook deze hielpen niet echt. Tegen de tijd dat ik heel even de slaap vatte braken de vliezen (dit was rond 4 uur 's nachts). Meteen maar naar huis gebeld om door te geven wat er allemaal aan de hand was. Daarna kon ik even lekker gaan douchen. Bij het breken van de vliezen begon ook direct de pijn verder toe te nemen en moest ik dit echt weg gaan puffen, blazen en ademen. De weeen waren dan ook direct in alle hevigheid aanwezig. Nou, dit valt niet mee als je zo lang geen rust hebt gehad. 

Na het douchen mocht ik door naar de verloskamer. Daar werd direct gekeken hoe ver het stond en ik had toen inmiddels 4 cm ontsluiting. Ik kon niet meer liggen van de pijn dus ben tegen een kast aan gaan staan om alles op te vangen. Totdat het thuisfront er was zijn er gelukkig de hele tijd mensen bij me gebleven en hebben heerlijk met me mee staan ademen en puffen. 

Tegen een uur of 10 was ik helemaal op en trok het even niet meer. Ik kon niet meer puffen en kreeg zelfs drang te gaan persen. Op dat moment is pijnbestrijding besproken. Iets wat ik eigenlijk niet wilde en bovendien heb ik slechte verhalen gehoord over de ruggenprik dus wilde deze liever niet. De andere optie was opnieuw een spuit Pethidine. Aangezien ik deze al gehad had wist ik dat ik het daar niet mee zou gaan redden, maar ja, die ruggenprik zag ik niet zitten. Net op dat moment een nieuwe wee die me zeer deed. Op dat moment kreeg ik het advies over te gaan op de ruggenprik en heb toen toegegeven. Ik kon nagenoeg direct door om deze te laten zetten en het viel me 100% mee. Het werkte ook direct en dit scheelde echt zoveel pijn!!!

Terug in de verloskamer werd er weer gecontroleerd en heel langzaam werd de ontsluiting iets meer, maar niet snel genoeg voor de VK. De weeen die ik had waren zeker heftig, maar ja, het bracht niet voldoende op. Dus hop, wee-opwekkers in de hoop dat dat het proces zou versnellen. En iedere keer als de pomp weer een stand omhoog werd gebracht reageerde ik daar heel snel op, maar je zag het ook zo weer afnemen. Toch nog maar proberen de pomp omhoog te zetten en ieder uur kwam de VK controleren wat de stand van zaken was. En ja hoor, de pijn werd weer heftiger dus ook de pijnbestrijding werd opgekrikt. Dit ging de hele middag zo door. De VK kwam iedere keer weer vrolijk binnen en samen dachten we iedere keer vooruitgang geboekt te hebben en iedere keer was 't het net niet. Totdat de ontsluiting 6-7 cm was. Toen werd het spannend. Wat gaat mijn lichaam doen? Weer de pomp opwekkers omhoog en het leek er echt op dat het zou gaan gebeuren. We hadden afgesproken dat dit het laatste was wat we zouden kunnen proberen en indien er tegen 4 uur geen ontsluiting van 8 cm zou zijn dat er dan verder overleg plaats zou gaan vinden met de Gynacoloog. De VK kwam expres wat later om alles echt ruim kans te geven. Het zag er op de monitor echt heel erg hoopvol uit. Echter bij het toucheren zag ik aan haar hoofd dat het niet goed genoeg was. En ja hoor, de ontsluiting was zelfs teruggenomen naar 4 cm

We moesten rekening gaan houden met een keizersnede, maar de gynacoloog zou ook nog langskomen om met een definitief voorstel te komen. Even later vroeg hij me of hij mij mocht onderzoeken en helaas kwam hij met dezelfde conclusie. Er zat niets anders op dan te gaan voor de keizersnede. Ok, knop om en gaaaaaaaan. De VK vroeg nog even wat ik ervan vond en of de teleurstelling niet te groot was. Zo lief!!! En wat vond ze me dapper toen ik zei dat het een kwestie is van de knop omzetten. 

Ik kon ook vrijwel direct door naar de OK voor de ingreep. En ook daar weer allemaal lieve mensen die me heel goed opvingen. Gelukkig had ik de ruggenprik al gehad en was het een kwestie van bijspuiten in het bestaande infuus. Ik werd in het juiste bed geplaatst en ze konden beginnen. Zo raar, het idee dat binnen 15 minuten je beeb eruit is!!! Tot die tijd word je goed op de hoogte gehouden wat ze allemaal aan het doen zijn. Iets wat ik persoonlijk heel erg prettig vind. En opeens kwam ze boven het doek uit en konden we eindelijk ons wonder bekijken.....geweldig moment!!! Ja, daar is ze dan...onze Floor (Flora Isabella Dorotea Martina)  Natuurlijk heel anders dan je baby direct op je buik, maar minstens zo bijzonder!!! 

Het mooie vind ik wel dat nadat ik haar 9 maanden heb mogen voelen en ervaren dat nu eindelijk de papa alles mocht voelen, doen en meemaken. Na een uur ofzo werd ik door Floor en papa opgehaald om mee naar boven te gaan en daar eens even lekker met z'n drietjes te kunnen genieten. 

Ik heb tot maandagmiddag in het ziekenhuis gelegen en daarna lekker naar huis! Heerlijk genieten van elkaar....zo fijn!!!

Liefs,
Anne

Anna! Gefeliciteerd! Ik vind je verhaal ontzettend heftig. Met tranen in mijn ogen gelezen.. Hihi mijn hormonen beginnen ook op te spelen... Maar volgens mij heb je ontzettend knap gedaan. Jullie hebben een fantastische naam voor jullie meisje.
Ik hoop dat jullie nu ontzettend genieten met jullie gezinnetje!
Liefs

Dank je wel molly. Het was ook heel heftig! Die hormonen willen wel, hihi. Lekker laten rollen die tranen...ben je die "gifstoffen" ook weer kwijt. In het ziekenhuis vonden ze me dapper, nuchter en iemand die heel flexibel is. Als je zo bezig bent met bevallen dan moet je ook wel. Je kan je niet aan je plan houden als het anders gaat dan beschreven. Heel eerlijk gezegd is dat ook de reden waarom ik geen geboorteplan had gemaakt. Dan kan het alleen maar tegenvallen als het "anders" loopt. Wij waren het heel snel eens over de naam, haha. We hadden beide deze naam al in gedachten. 

En nu zijn we zo enorm aan het genieten...dat kan ik met geen pen beschrijven hoe dat voelt 

Geniet van je zwangerschap meid! De tijd vliegt voorbij

Liefs,
Anne

@Anne,

Gefeliciteerd met de geboorte van je dochter floor....
Echt een hockey meisje in de dop:-) :-) :-)
Ja dapper of niet je hebt een flinke marathon verricht meis...
Gaat alles verder goed.
Geef je bv of fv...

Liefs Ju

@ anne,proficiat met jullie dochter 
je hebt het prima gedaan hoor.

geniet van jullie kleine meid.

liefs tammi

Zo dat was best een spannend verhaal!!
Vreemd ergens om te lezen dat echt iedere bevalling anders is he.

Je bent wel dapper geweest met het "omschakelen van de knop" ik had bij het woord "keizersnede" vast besloten mijn Babybleus vooraf te gaan houden Hahaha!!
Heb nog nooit gelezen dat ontsluiting ook kan afnemen! Heb weer wat bijgeleerd.
Geniet er zeker van!!
Gefeliciteerd!!

@Anne,
Ooh wat geweldig om te horen meid...
Ik ben zooo blij dat het allemaal goed gaat bij jou..
Hoe gaat het met het herstel..Hier beginnen de kwartjes 
eindelijk te vallen bij de heren maar ja dat gaat met horten en stoten...
De bv gaat redelijk maar het lijkt soms wel of miquel onverzadigbaar is....

Maar goed we blijven er voor gaan maar hij krijgt nu ongeveer 1 fles erbij over de 
hele dag hopelijk is hij wel gegroeid meer dan 0.05gr...

Liefs Ju

Wat een marathon die je hebt afgelegd meis...
Je hebt dat prachtig gedaan.. En zo nuchter van je om die knop zo te kunnen omdraaien..
Nou een hele dikke proficiat met ie dochter floor!!
Hele mooie naam trouwens! Nou lekker verder genieten van die kleine schat van jullie..
Veel liefs en fijne feesten.