Zwanger??

Halloo, ik ben een meisje van bijna 16 jaar.
ik had vorige maand (1juli tot 4juli) mijn regels. normaal duurt het zo'n 29 a 30 dagen eer ik ze opnieuw krijg. Nu zijn we al 5 augustus en nog steeds niets.. ik ben normaal altijd op tijd.gisteren heb ik een test gedaan maar die bleek negatief.. ik heb last vn misselijkheid en ben heel erg moe. kan het zijn dat ik toch zwanger ben?
(sorry dat dit bericht er meerdere keren opstaat maar heb nog maar net account aangemaakt)

Ik ben nog altijd samen met hem, we zijn heel gelukkig samen, hij is er 19 en hij zou het kindje graag houden als het zo is en dat wil ik ook. we hebben het al eens met zijn mama besproken en zij heeft het liefst dat we het laten wegdoen moest het zo zijn maar we zijn niet verplicht en dat gaan we dus ook niet doen. we vinden het raar dat ik negatief testte want alles gaat in de richting van positief. ben vaak misselijk, heb af en toe krampjes, heb soms last van maagzuur, ben heel erg moe, ...  we zouden donderdag nog eens een test willen doen en kijken wat die zegt he. het enige waar ik me zorgen om maakt is hoe men ouders zullen reageren.. maar mss zal het nog meevallen aangezien ik door mijn vriend veel veranderd ben.. ik had gedragsproblemen en dankzij hem is dat allemaal weg omdat ik nu een grote steunpaal in men leven heb en daar zijn mijn ouders blij om. en ze denken zelf dat we voor altijd samen zullen blijven.
xx

@ Anoniiempjeee,
Hi alles goed leuk dat je samen bent met iemand waar je je helemaal bij thuis voelt. Mijn oudste zus was ook 16 jaar dat ze zwanger raakte en met een partner dus ik weet hoe de omgeving kan reageren.
Sommige heel leuk een anderen heel negatief. Maar samen sta je sterk. Denk dat je ouders wel zullen schrikken maar als je al zo bent verandert en je hebt een partner die naast je staat dan zullen je ouders misschien wel juist heel blij voor je zijn. 

Weghalen is hopelijk geen optie ondanks het feit dat je zo jong bent. Gedragsproblemen die ken ik wel heb er 1 tje rond lopen van bijna 12 jaar en af en toe kan ik die wel achter het behang plakken. Denk ook doordat hij mij z'n steun en toeverlaat zo ziet veranderen dat hij het moeilijk heeft.

Maar los daarvan is het best pittig met hem... Maar gelukkig luistert hij nu wel wat beter naar mijn partner maar ik hoop dat dat straks weer zal veranderen.
Want ik coach m'n zoon zelf dus is het wel de bedoeling dat hij weer gaat luisteren.

Lieve groet Ju

Heee, heel toevallig heb hèt gevoel dat ik m'n eigen verhaal lees, maar iedergeval doordat je denkt dat je zwanger zou kunnen zijn kan het ook dat je de dingen gaat voelen die er bij horen, zoals misselijkheid en krampen... Inmiddels ben ik haast zelf 14 weken zwanger en heb sinds de 11de week nergens last meer van,.. Dus zou het eventueel do zijn het kan zo weer veranderen, en maak je zeker maar geen zorgen over hoe mensen reageren want het gaat erom dat jij gelukkig bent! En dat maakt niet uit met of zonder kindje... Ik zelf ben samen met mijn vriend en we zijn erg gelukkig samen en veel vrienden den familie die ons steunen! Weinig rotte reacties gekregen gelukkig! Heel veel succes,.. X Davina

Hoi anoniempje,

Fijn dat je vriend je steund! Het lijkt me best pittig om zo jong al een kind te krijgen. Ik ben bijna twee keer zo oud en vraag me af en toe wel eens af of dat goed gaat komen. In mijn ogen ben je nog een kind en ik vrees dat je heel snel volwassen zult moeten worden als je echt zwanger blijkt. Maar ga als je blieft niets tegen je zin doen. Ga niet het kind houden omdat je vriend dat wilt, maar doe het ook niet weg of abortus omdat anderen dat willen.
Denk goed na over wat jij wilt. En hou er rekening mee dat dat anders kan zijn dan je van te voren had gedacht. Hou als je blieft ook in gedachten dat mensen die zeggen je te zullen steunen, dit misschien niet zullen doen als het er op aankomt. Dit betekend dat je zeker moet zijn van je zaak en je er misschien ook wel vanuit moet gaan dat je het in je eentje zult moeten groot brengen. Wat ik zeker niet hoop!
Zo, klinkt misschien erg negatief allemaal, dat is niet mijn bedoeling. Ik wil alleen dat je in deze situatie je eigen keuze maakt en die niet laat beïnvloeden. Jij zult met de gevolgen moeten leven terwijl andere er makkelijker van weg kunnen.


Neemt niet weg dat ik heel blij voor je ben, wanneer je zwanger blijkt en je het heel erg wenst!

Goh wat ben ik blij te horen dat je er toch voor zou gaan als je zwanger blijkt te zijn!!
Ik ken 3 vrouwen in verschillende situaties die het hebben gedaan en nooit meer van het schuldgevoel afkomen, vind dat heel triest..

Je zult geen reden hebben tot spijt als je je kindje in je armen zou hebben!!
En ja heb echt bewondering voor "Hartje" daar mag men een voorbeeld aan nemen!
Geweldig dat je vriend je steund, je zult het toch nodig hebben mocht het zo zijn..
En ivm je gedragsproblemen (knap dat je dat met ons deeld) kan het juist een hulp zijn om te bewijzen dat je daaroverheen bent en volwassen wordt!

Ik vind het een heel moedige beslissing!!