Benzine 'snuffelen' in zwangerschap

Hoi iedereen, 

Momenteel ben ik 39+5 weken zwanger en sinds het begin van het derde trimester ongeveer vind ik benzine opeens heel lekker ruiken. Ik heb al het 1 en ander gelezen over Pica en ik vermoed dat dat wel een verklaring is daarvoor. Mijn ijzergehalte is ook laag (nog wel boven de grens van normaal). 

De eerste weken was ik vooral heel enthousiast om te tanken (zo'n 1 keer per week), maar ik moet toegeven dat ik ook sporadisch het tankdopje van de auto heb opengedraaid (zo'n 5 keer denk ik, 1 x per 1-2 weken). Ik snuffel dan in ieder geval niet meer dan 3 seconden! Ook heb ik er nooit hoofdpijn doorgekregen of dat ik duizelig raakte bijvoorbeeld. 

Waar ik dit kwaaltje in het begin vooral grappig en eigenaardig vond, maak ik me nu vooral druk over de consequenties ervan. Stom genoeg heb ik daar eerder niet bij stilgestaan. Ik lees op internet wel over serieuze 'benzineverslavingen' en 'lijmsnuiven' en wat dat allemaal wel niet teweeg brengt. Ik vind het alleen moeilijk (door de hormonen?) om op dit moment te relativeren waar de grens ligt tussen schadelijk gedrag en 'moet kunnen voor een keertje'. Zijn er meer vrouwen die zich hier 'schuldig' aan gemaakt hebben in de zwangerschap en had dat gevolgen? 

Zal wel meevallen denk ik, al is het een rare gewoonte geworden. Je kunt beter in plaats van snuffelen proberen met floradix je hb een beetje opkrikken, das geen overbodige luxe met het oog op je naderende bevalling. Die kan dan zo ineens kelderen is mijn ervaring, van 8,6 naar 4,7 bij mij, zonder extra bloedverlies. En je weet zeker dat het gezond is, terwijl dat met benzine de vraag blijft! Succes met je bevalling straks! 

Ik heb iets vergelijkbaars gehad bij 12+ 23 weken maar dan met coke.
Kan geen kwaad en met de kleine gaat het prima.

Hopelijk heb je hier wat aan

Ik heb er beide zwangerschappen ook last van gehad.. maar dan met gips. Ik wilde gewoon letterlijk de muur opeten en ook dat probeerde ik soms. Die behoefte is dan zo groot. Ik schaamde me echt vreselijk ervoor. Gelukkig is het na de zwangerschap weg of in ieder geval minder de eerste tijd