33 weken vruchtwater verloren

Sinds vrijdag zijn mijn vliezen gebroken.. Onverwachts. Ik zou net met mijn dochtertje weg.. Toen mijn man al het vocht ontdekte en ik al snel door had dat ik het was.

De VK gebeld, zei heeft het gecheckt, door er aan te ruiken, vervolgens ons gelijk doorgestuurd naar het zk. Daar bleek het echt om vruchtwater te gaan. 

Na een tijdje kreeg ik rugweeen, wat ontzettend pijnlijk is. Ik kreeg gelijk allerlei medicatie omdat er geen ontsluiting is. Ook de prikken voor de longrijping zijn ondertussen ingewerkt. Zaterdag en zondag waren pittige dagen, vooral omdat ik zeer slecht slaap, continu pijn heb, harde buiken. Inmiddels rosé kleurig vruchtwater.  Ik kreeg ook een soort morfine achter prik, maar sloeg niet aan. Waardoor ik me nog raarder voelde in mijn hoofd. 

Ons zoontje ligt dwars dus uit mijn bed gaan kan ook niet.
De artsen willen het rekken tot week 37, is het beste voor de kleine, maar ik trek het mentaal vandaag de vijfde dag zo slecht. Ik heb geen energie meer, ben kapot. Straks ook nog een kz. Bezoek is me te veel. Het breekt me op.

Hoelang moet ik nog doorgaan? Want het begint me onwijs te nekken.

Ik voel mezelf een beetje depri. Want geen weeenremmer slaat aan

Wat voor wrak ben ik straks wel niet na 37 weken....