angst, verdriet...

10 antwoorden en 35322519x bekeken

elise (Gast) 05-10 om 15:49

Zondag rijd ik op mijn fiets richting mijn moeder, had er redelijk vaart in zitten daar het regende. Een tegenligger die te dicht mijn rijbaan op kwam waardoor ik moest uitwijken en van de fiets afviel, recht op mijn buik! In paniek meerdere malen geroepen dat ik zwanger ben, 29 weken precies die dag. Even langs de verloskundige voor controlle ivm de val, zij stuurde mij door naar het catharina ziekenhuis in eindhoven omdat mijn hartslag en de hartslag van de baby wat sneller gingen, logisch na zo'n val en alle adrealine e.d. dus even een hartfilmpje en dan weer lekker naar huis... DUS NIET!! Op de echo kwamen ze er per toeval achter dat mijn baarmoedermond nog maar 2 mm was, ineens stonden er 5 artsen om me heen, infuus, prikken hier en daar, apparatuur om me heen, ambulance die mij naar het mmc in veldhoven bracht.. ik werd overdonderd, kon alleen maar huilen en aan de baby denken. Ik was zo ontzettend bang! Inmiddels lig ik 4 dagen in het ziekenhuis, longrijpingsprikjes voor de baby, weeenremmers (zonder dat ik weeen had of heb) en een infuus voor de baby voor zijn herssentjes e.d. nu ben ik overal van losgekoppeld en moet ik het op eigen kracht doen, rondleiding gehad op de afdeling voor prematuur kindjes daar ik pas 29 weken zwanger ben. Nu hopen dat de kleine man iig tot de 35 weekjes blijft zitten.. ik hoop dat ik een deze dagen naar huis mag en kan om daar mijn zwangerschap voort te zetten. Maar met 2 mm baarmoedermond nog maar over, heb ik totaal geen idee van wat er nog gebeuren of komen gaat..  nog meer dames toevallig met deze ervaring? Ik blijf me namelijk nogal zorgen maken om mijn hummeltje.

Lieve groetjes

reageer

Nannie ❤ 05-10 om 16:07

Och meis, dat is wel even schikken zeg! Ik hoop voor jullie dat je kindje nog eventjes veilig blijft zitten en straks gezond ter wereld mag komen. Sterkte!

Natsje1982 05-10 om 21:20

Dat is ff schrikken zeg. Doe lekker rustig aan en laat je goed verzorgen, thuis of in het ziekenhuis! Nu kunnen ze er tenminste alles aan doen om die kleine zo lang mogelijk in jouw veilige buik te houden. 

Sterkte meid! 

Anoniem (Gast) 06-10 om 10:42

Iedere dag dat je kleine blijft zitten is weer een gewonnen dag. Je zit dicht tegen de 30 weken je bent voorbij de 26 weken dus zijn kansen zijn goed met de huidige medische zorg die we hier hebben , probeer positief te blijven, pak je rust zo gaat alle energie naar je ukje voor het groeien. Sterkte en ik hoop dat de weeën voorlopig weg blijven en je nog een paar weken zwanger blijft.

Sisi 07-10 om 12:14

Och jeetje meis... wat een ellende

Probeer positief te blijven en inderdaad elke dag dat je beebje binnen blijft is een dag gewonnen!!

Ik wens je heel veel kracht en sterkte toe....

Bibabeloe 18-11 om 10:57

Hey Elise,
Veel sterkte. Ook ik heb bij mijn eerste kindje moeten platliggen vanaf 30 weken. Ik ben uiteindelijk bevallen op 35 weken. Hij heeft 10 dagen in de couveuse moeten liggen woog 2,480kg en was 45 cm groot. Veel rusten is het enige wat ik je kan aanraden en vertrouwen op je gyneacoloog. 
Sterkte!

Pien 26-11 om 17:18

Ik ben 21 jaar geleden alweer ook met 29 wk bevallen van mn dochter en dat is idd heel spannend maar ze had een goed gewicht gelukkig en geen complicaties en er niks aan overgehouden maar tegenwoordig kunnen ze ook wel heel veel in een ziekenhuis. Elke dag die het kindje langer blijft zitten is natuurlijk meegenomen en ik wil je iig sterkte wensen voor komende tijd!

Gast (Gast) 10-11 om 13:52

Beste,

Dat is indd wel vroeg, mijn zoontje is exact op 35w geboren dus ook 5w tevroegen, wat helemaal niet leuk is want mijn zoontje heeft dan ook nog 2weken op de prematuren afdeling moeten liggen.Mijn zoontje woog 2kg470  en 48cm. Ik kreeg op 33weken weeen dus heb 1week in het ziekenhuis gelegen  ook longrijping en weernremmers gehad. Bij mij hebben ze het tot mijn 35w kunnen afremmen

Hato 11-11 om 14:05

Dag elise, ik leef enorm met je mee. Ik ben op 28 maart 2019 bevallen met 27+4 van mijn zoontje. Hij is 2 maanden op de neonatologie gebleven en het waren echt emotioneel hele zware dagen voor mij. Onlangs dat hij vroeg geboren was en 2 weken na de geboorte een terugval kreeg ( hij liep een infectie op werd enorm ziek en moest zelfs aan de beademing) deed hij het erna enorm goed! 2 maanden na de bevalling mochten wij naar huis  ik hoop dat jou verhaal ook goed verloopt. Je baby'tje zit nog veilig in je buikje en dat is wat telt. Elke dag dat die daar zit is mooi meegenomen. In het ziekenhuis hebben ze al het nodige gedaan voor het geval je bevalling toch op gang komt, maar laten we hopen van niet en dat je hummeltje lekker warm en dicht bij jou blijft 

Susanna 11-11 om 14:28

Ik zie dat het al een berichtje van vorig jaar is want er is op 26-11 op reageert maar ik wil toch even zeggen dat ik hoop dat alles goed is afgelopen want het zal niet makkelijk zijn geweest

Je kunt reageren op dit onderwerp 'angst, verdriet...' in het Zwangerschapsforum