Je kunt reageren op dit onderwerp 'Jaloezie' in het Zwangerschapsforum

Je reageert direct op de reactie van Just-me

• Reageren !
• Naam
• [quote=Just-me]Dag iedereen! Hoe gaan jullie om met jaloerse familieleden? Mijn schoonfamilie wil heel graag pretenderen dat we heel hecht zijn, maar er heerst enorm veel conflict, jaloezie, kwaadsprekerij en achterklap. Al vanaf het begin van de relatie met mijn man merk ik aan kleine dingen dat ze me niet kunnen uitstaan. Ze hadden ook voorspeld, achter onze rug om, dat onze relatie niet lang zou duren en waren vooraleer ik mijn schoonouders had ontmoet al een hele resem slechte verhalen over mij gaan vertellen. Gelukkig waren mijn schoonouders niet zo naief. Een van die familieleden is een aantal jaar geleden begonnen met mij te imiteren op alle mogelijke vlakken (kledij, haar, interieur, noem maar op), wat mij mateloos irriteert. Een complimentje kan er niet vanaf, maar vanuit haar ooghoeken loeren en kwaad kijken wel. Een aantal weken later draagt ze dan net hetzelfde of heeft ze net hetzelfde gekocht voor haar interieur. Zo eentje. Haar moeder kan ook niet met me om, want zij hoort waarschijnlijk van haar dochter allerlei onwaarheden over mij. Nu, zo moeder zo dochter, de moeder is eigenlijk net hetzelfde. Nu wij een poosje geleden aankondigden dat we zwanger waren, kon een oprechte blije reactie er ook niet vanaf. Het was echt heel ongemakkelijk. Ze zagen gelijk groen van jaloezie. Nu begint de persoon in kwestie allerhande kledingwinkels van babykledij te liken via facebook en moodboards rond babyspullen op te stellen (ideeën die ze van mij heeft gezien), terwijl ze helemaal niet zwanger is. Ze post ook quotes online zoals 'Mijn dochter is zus en zo en bla bla bla'. Ze is niet zwanger en heeft geen dochter. Dit alles irriteert mij mateloos omdat de jaloezie er vanaf springt. Ik ben sinds het begin van de zwangerschap gestopt met alcohol drinken (evident), terwijl ik vroeger altijd een glaasje wijn nam (zelfs meerdere, haha). Voor veel mensen viel het natuurlijk meteen op dat ik zwanger was, omdat ik ineens nee zei tegen dat glas wijn of die gin-tonic ;-)  Nu is zij ook ineens gestopt met alcohol drinken.  Ik weet echt niet wat ik met deze situatie aan moet, want het maakt me boos en ik kan haar niet meer zien zonder met mijn ogen te draaien en me de hele avond druk te maken. Aangezien ze pretenderen om een echte, hechte familie te zijn, zien we ze best veel. Ik weet dan ook niet hoe ik me moet gedragen zodra de baby er is. Ik wil eigenlijk liever niet dat ze m'n kleine meisje vasthouden of alle spulletjes kunnen zien, omdat ik gewoon weet dat dat alles helemaal niet oprecht is en ze het zullen imiteren. Ik ben ook bang dat ik dat negatief gevoel tegenover hen zal doorgeven aan mijn dochter, of dat ik per ongeluk dingen over hen zeg terwijl zij dat hoort en dat zij dat ocharme er op een familiemoment eruit flapt (de waarheid komt uit een kindermond ;--) ) Ik heb al meerdere familiemomenten overgeslagen, omdat ik er gewoon geen zin in heb, maar in de lange termijn is dit geen oplossing, omdat er ook genoeg mensen aanwezig zijn die ik wel graag heb. Ik wil hen het plezier niet gunnen dat ik  door hun achterlijk gedrag wegblijf van familiefeestjes.  Deze situatie sleept al jaren aan, maar ik kon al dat geimiteer tot nu toe van me af zetten. Het is moeilijk geweest, maar uiteindelijk dacht ik 'negeer het zoveel mogelijk, het is nu zo.' Maar nu het over mijn toekomstige dochter zal gaan + de zwangerschapshormonen opspelen, kan ik de situatie niet meer van me afzetten. Ik zou ze een ongeluk kunnen doen op de duur. Lelijke woorden, maar jammer genoeg waar. Is er iemand die in een gelijkaardige situatie zat of zit en tips heeft over hoe ik hiermee kan omgaan? Groetjes[/quote]