Je kunt reageren op dit onderwerp '2e kind?' in het Zwangerschapsforum

Je reageert direct op de reactie van Uiteraard anoniem hihi

• Reageren !
• Naam
• [quote=Uiteraard anoniem hihi]Ik probeer een heel lang verhaal in te korten. Toen mijn vriend en ik een relatie kregen had hij al 2 (grote) kinderen met zijn ex. Ik had geen kinderen en wilde die wel. Dit is zeker een dingetje geweest. Mensen zeggen nu dat ik hem gechanteerd heb, nee ik heb alleen gezegd dat als hij geen kinderen meer wilde dat we beter konden stoppen met de relatie omdat we dan allebei andere dingen wilden. Vind ik niet hetzelfde maar goed, maakt niet uit, we hebben een kindje gekregen van alweer bijna 3, en hij is er nu dolgelukkig mee, ze stoeien samen en me zoontje rent eerder naar hem toe als hij gevallen is, of we halen hem samen op bij de dagopvang en me zoontje springt een gat in de lucht, papa is nr1, heel leuk om te zien. Mijn vriend wordt in mei 50. Nu denken jullie vast jeetje wat oud wat zielig blabla. Maar als ik kijk naar de mannen van vriendinnen van mijn eigen leeftijd, die moeten nog stappen en gamen met de mannen, die voeren niks uit in huis, wisselen nog es van baan of hebben schulden, gaan vreemd, kunnen nog geen lampje vervangen, natuurlijk zal het niet overal zo zijn maar ik hoor dit soort dingen links en rechts. Mijn vriend is heel aktief en behulpzaam, handig, helpt in het huishouden, jong van geest, alles voor elkaar, vastigheid en stabiliteit, ligt zelden op de bank, gewoon absoluut niet een ouwe l**. Ik heb altijd oudere vriendjes gehad, ik val gewoon niet op die broekies. Hij zegt dat hij er nu meer van kan genieten (van ons zoontje) omdat hij meer rust in zijn leven heeft nu. We zijn heel gelukkig met z’n 3tjes en alles heeft gewoon goed uitgepakt. Maar nu komt het. Vriendinnen van mij raken omstebeurt zwanger van de 2e, en dat doet mij wel iets, dat ik dat niet zal hebben. Tenminste ik ging er vanuit dat mijn vriend dit niet zal willen. Toen ik mijn emoties hierover deelde, bleek dat hij best openstond voor een 2e, wat ik dus niet had verwacht. Ik leef al jaren met de wetenschap dat het bij 1 kindje blijft. Nu zei hij dat hij het heel leuk had met ons zoontje en als ik zo graag een 2e wil dat dat best bespreekbaar is. Nu ben ik eigenlijk een beetje verward. Natuurlijk lijkt het me heerlijk om nog eens zwanger te zijn en nog zo’n draakje om ons heem te hebben, maar ik wil het niet verpesten wat we nu hebben, 2 kinderen is natuurlijk wel een stuk pittiger dan 1, en het is ook wel een risico, qua sperma kwaliteit en risico’s daaraan. Ik zou het wel heel fijn vinden als ons zoontje geen enigskind bleef, ookal zijn hier veel vooroordelen over. Dat mijn man tegen de 70 loopt als onze kindjes 20 zijn daar zitten we nog al aan, en dat mensen mijn vriend voor opa aan zullen zien ipv papa oh oh wat erg wat een ander vindt of denkt, mensen hebben altijd wel wat om kritiek op te hebben.[/quote]