Hallo

Dit is voor mij voor het eerst dat ik op een dergelijk forum zit.

Ik ben 26 jaar, woon samen met mijn vriend, waar ik soms een nogal hectische en ingewikkelde relatie mee heb. Heb het gevoel dat dat vooral komt door het leeftijdsverschil. ( hij iseen paar jaar jonger. Dit wist ik niet van te voren, anders had ik wss in eerste instantie al geen interesse in hem gehad. )
Ik ben sinds januari gestopt met de pil, omdat ik er nu wel voor open sta om een kindje in mijn leven te mogen verwelkomen. Nu ben ik momenteel een week overtijd, maar test was nog negatief ( zie topic bij 'zwangerschapstesten, ovulatie en ovulatietesten ).

Ik kan over dit onderwerp erg lastig praten met mensen in mijn directe omgeving. Dit komt vooral omdat mijn relatie zo turbulent is en de meeste mensen (inclusief ikzelf eigenlijk stiekem ook) niet denken dat ik en mijn vriend samen zullen blijven. We zijn ook nog maar een paar maanden samen. 
Niemand weet ook eigenlijk dat ik ben gestopt met de pil. Ik heb gewoon voor mezelf het besluit genomen eigenlijk. Ik vind het zelfs al lastig om het hier te vertellen eigenlijk, omdat ik weet dat mensen me erom zullen veroordelen.
Het is nooit mijn plan geweest om een man erin te luizen of iets dergelijks. Heb het hier wel globaal met mijn vriend over gehad ( of hij uberhaupt kinderen zou willen ). 
Zeker nu ik dus overtijd ben kwam het ter sprake en hij is er tot nu toe heel nuchter over en zegt eigenlijk alleen "als je zwanger bent, moeten we daar samen een beslissing over gaan nemen. Maar zover is het nog niet."  
Ik heb hem wel laten weten dat ik mijn beslissing al heb gemaakt en dat, mocht het zo zijn, hij voor de keuze staat of hij er deel van wil uitmaken of niet.

Terwijl ik dit type, realiseer ik me echt wel hoe vreselijk dit overkomt. Zo heb ik het zelf ook nooit voor me gezien. Ik heb gewoon altijd al graag moeder willen worden en ik heb eigenlijk geaccepteerd dat de mannen waar ik op val niet het soort man is dat zich graag bindt (er op z'n minst vrouwen naast houdt ) dus dat ik dan een alleenstaande moeder zal worden.

Reageren Quote

Hallo K,

Eerst en vooral mag niemand jou beoordelen..
Ik vindt het wel een triestige verhaal maar ik begrijp je wel, niet dat ik dit ooit heb meegemaakt,maar ik ken je kinderwens wel.

Ik wil je gewoon wel zeggen alleenstaande mama zijn kan heel kostelijk zijn!
ik en mijn man werken beiden en we merken toch dat een kind veel geld kost,
maar ja als jij dan een een goede job hebt en als je af en toe op je ouders kan rekenen waarom dan  niet...
of ja je zegt zelf dat het waarschijnlijk niet zal duren met je vriend, ik zou zeggen je bent nog jong wie weet kom je binnenkort nog een anere man tegen.
maar ja wie ben ik om jou dat te zeggen, ik wens je gewoon veel geluk toe meisje

Reageren Quote

Heel erg bedankt voor deze lieve reactie! Doet me echt goed om eens niet compleet voor gek uitgemaakt te worden.

Het is ook niet zo dat ik per se NU een kind wil, maar ik wil graag moeder worden en vanaf nu ben ik daar klaar voor. Dus als het komt, dan komt het. Wel zou ik graag nog redelijk jong moeder willen worden. Heeft een beetje te maken met het feit dat mijn moeder op vrij jonge leeftijd is overleden en relatief laat kinderen heeft gekregen, waardoor ik en mijn zussen en broertje vrij jong halfwees werden ( oudste was 12, jongste was 7 ). En ik heb altijd een beetje in mijn hoofd gehad dat, als ik rond zo'n zelfde leeftijd zou komen te overlijden, ik wel wil/hoop dat mijn kind(eren) oud genoeg zijn om me op z'n minst een beetje gekend te hebben. Als persoon, en niet alleen als "mama". 

Ik weet wel zeker dat ik het in m'n eentje wel zou redden financieel. Ik heb gewoon een baan, woning is van mij, daarnaast zal ik ongetwijfeld nog wat toeslagen krijgen en ik heb erg veel geluk met mijn baas. Weet bijna zeker dat als ik het niet zou redden met m'n huidige salaris, hij wel bijspringt.

Reageren Quote

Ik wou net als u een jonge moeder zijn, maar wou niet een kind maken zonder financiele steun! ik ben heel jong beginnen werken, maar had nog geen huis (wel een appartement) ik heb jaren lang gezeurd aan mijn man om een kindje te hebben, maar hij was net zelfstandig beginnen werken en wou zekerheid hebben, ..

ik ben zwanger geraakt op mijn 27ste en mama geworden op mijn 28, ik dacht ook altijd dat is heel laat, maar ik mag van geluk spreken dat ik de kans heb gekregen dat ik mama ben geworden!!

Sommige vrouwen krijgen die kans nooit!
Denkt er toch er goed over na meisje meer dan dat kan ik u niet zeggen.

Succes nog

Groetjes

Reageren Quote

Hallo,

Het is jouw leven en jouw beslissing. Als jij deze weg wilt bewandelen dan moet je dat doen. Hou alleen wel rekening met de consequenties die het kan hebben. Het is heel moeilijk als je nu heel zwaar kinderwens hebt. Je kan dan de weg gaan bewandelen die je nu gaat doen of je kan voor jezelf zeggen dat je maximaal wacht totdat je bijvoorbeeld 30 bent. Dan ben je weer een paar jaar verder en misschien heb je dan wel een stabiele relatie en ,wat je nu niet verwacht, een man die dezelfde wensen heeft als jou.

Heel veel succes met het nemen van een beslissing.

Reageren Quote

Bedankt voor de reacties!

Zoiets had ik ook altijd in m'n hoofd trotsemama. Maar heb de laatste tijd dus heel erg sterk het gevoel dat ik er nu klaar voor ben.

Ik heb ondertussen een app gedownload waarin je je cyclus kunt bijhouden en ook eventuele symptomen en wanneer je seks hebt. Volgens deze app is mijn cyclus gemiddeld 29 dagen en zou ik morgen ongesteld moeten worden. Nu betwijfel ik ten zeerste of dat gaat gebeuren. Ten eerste omdat ik vorige maand ook later was en ten tweede omdat ik niet de symptomen heb die ik normaal wel heb voordat ik ongesteld wordt (afscheiding etc). Dus het blijft toch maar afwachten. Wel had ik woensdag echt krampen waardoor ik dacht dat ik op dat moment ongesteld was geworden, maar dat was niet het geval.

Maarja mocht ik dit weekend niet ongesteld worden, dan zegt dat nog niets. Ik ben nu 2 maanden gestopt met de pil dus m'n cyclus is waarschijnlijk nog niet heel regelmatig. Het blijft dan sowieso nog een week wachten voor ik ook maar zou durven hopen...

Reageren Quote

Spannend! Laat je het weten? Als dit de weg is die je wilt bewandelen dan moet je dat doen. Alleen jij kan beslissen wat het beste voor jou is en voelt

Reageren Quote

Ik ben nog steeds niet ongesteld geworden. Nu duurde mijn cyclus vorige maand 34 dagen, dat was m'n langste cyclus tot nu toe.
Nu begin ik toch een klein beetje te hopen.
Vooral doordat mijn cyclus de afgelopen 8 maanden gemiddeld 29 dagen duurde. Dus nu wijtte ik de duur van mijn cyclus afgelopen maand aan het feit dat ik 1 maand de pil had geslikt en ga ik uit dat het eigenlijk rond de 29 dagen zou moeten zijn.
Ik zit nu op dag 35, dus nog even wachten... het duurt alweer langer dan vorige maand, terwijl vorige maand al een uitschieter was.

Reageren Quote

Anders waag je er een test tegen aan. Weet je direct waar je aan toe bent

Reageren Quote

Ik ben alleen bang dat het daar misschien te vroeg voor is?

Reageren Quote

Dat denk ik niet. Je bent al een week overtijd als ik het zo lees. En als je van je langste cyclus uit gaat ben je nu 2 dagen over tijd. Als je kruidvat eigen merk test neemt die zijn best wel gevoelig. Je hebt 2 voor 5 euro maar je hebt ook 1 met een paarse dop. Die zijn makkelijker vind ik zelf. 
Het is altijd heel spannend en eng tegelijk als je gaat testen. Je wilt zo graag maar het zal wel niet zo zijn denk je dan. Maar je weet maar nooit

Reageren Quote

Ik ben vanochtend ongesteld geworden.  Wel weer een teleurstelling moet ik zeggen.
Zoveel mensen om me heen die pats boem ineens zwanger waren, terwijl ze er niet eens mee bezig waren (een had nog een spiraaltje, ander slikte de pil alleen niet heel erg trouw, weer een ander simpelweg door gescheurd condoom ), en dat ik dan nu twee maanden probeer en vrijwel dagelijks seks heb en het niet lukt is wel zuur. 
Ik weet dat het wel langer kan duren hoor, maar wordt er toch een beetje jaloers van. 
In eerste instantie was ik gestopt met de pil met de gedachte; ik ben er vanaf nu klaar voor, als het komt dan komt het. Maar ik merk aan mezelf dat ik deze maand bijvoorbeeld weer meer baal dan vorige maand. Dus ik gok dat dat elke maand sterker gaat worden.
Ik slik nu ook sinds een maand foliumzuur. 
Maarja... weer even een maandje wachten dan maar.

Reageren Quote

Ik sta nu overigens als gast, durf niet zo goed in te loggen op de pc van m'n werk

Reageren Quote

Ik kan voorstellen dat je nu baalt! 2 maanden bezig zijn is niet lang maar als je dit allemaal om je heen hoort klinkt het opeens wel lang. Probeer het wel iets van je af te zetten en laat de natuur zijn gang gaan Vaak hoor je alleen de verhalen hoe snel het is gegaan en niet dat het langer duurt maar bij de meeste mensen duurt het een half jaar tot een jaar.  De teleurstelling zal denk ik ook steeds groter worden. Je hebt de beslissing genomen maar nu heb je er geen controle meer over hoe lang het zal gaan duren etc etc etc

Reageren Quote

Hey K,

Het is inderdaad zo ,zoals trotsemama zegt, als je er niet aan denkt komt het zo!
bij mijn eerste dacht ik er constant aan en het heeft mij maanden gekost om zwanger te worden en bij de 2de dacht ik er helemaal niet aan, en het was vlug raak!

onstspan je, en laat de natuur gaan
Ook wanneer je gemeenschap heb, geniet er lekker van, en denk vooral niet aan de baby!!

Groetjes

Reageren Quote

Dag K,je hebt zo te horen alles al tegen elkaar afgewogen en weet hoe de maatschappij in elkaar zit. Een kinderwens is bijna een oerdrift en je hoeft niet nog 20 jaar na te denken want genoeg voorbeelden van moderne 40 tigers als je er naar zoekt. Je kunt zoveel terrechte redenen vinden om het niet te doen maar niets helpt je als je met lege handen zit op je 40ste en het is voorbij. Niets is ideaal in het leven en het beste ervan maken is misschien wel de beste advies. Met alles wat ik bereikt heb in het leven ben ik nog het meest blij en trots op het mama zijn. Gun het mijzelf, jou en andere ouders het van harte toe. En ouder zijn voor een kind met een fantastische partner is ook geweldig voor jullie allemaal. Dus dat hoop ik nog meer voor je, je bent nog zo jong. Hopelijk vind je eerst een geweldige partner die dezelfde wens heeft. En qua financiën valt het heel erg mee als je nuchter blijft. Zoveel 2dehands of gratis te krijgen qua meubeltjes en kleding. Voeding: borst en luiers 8€ bij de lidl. Als ze groter worden dan ligt het er ook maar aan hoe erg verwennerig je zelf bent. Maar je hebt het allemaal zelf in de hand.

Reageren Quote

Wat een lieve reacties!

Maar weer even een update. Weer een maand verder en ben vandaag weer ongesteld geworden. Wel was deze cyclus korter dan voorgaande, deze duurde 31 dagen. Wellicht betekent dat dat mijn lichaam z'n oude ritme/cyclus weer aan het hervinden is? 
De teleurstelling was deze maand iets minder groot doordat ik vorige week wel duidelijke symptomen had dat ik ongesteld moest worden. Ik zit nu te denken dat mijn lichaam wellicht nog aan het ontpillen was voorgaande maanden en mijn hormonen nu misschien weer wat meer in balans zijn.. ik hoop het.

Reageren Quote