Ik wil heel graag een kindje maar vriend wil nog niet

Hallo allemaal,

Ik heb al vaak gelezen op verschillende forums om mijn eigen verhaal te kunnen plaatsen.
Ik zit met het volgende. Ik ben 21 jaar oud inmiddels bijna 2 jaar aan het werk in de gehandicaptenzorg. Mijn vriend is 29 en werkt ook met mensen met een beperking. Hij is dol op zijn neefjes en nichtjes en een echte suikeroom! Zo mooi om hem te zien met kinderen. Alleen hij wil zelf nog geen kinderen, ik heb heel erg het gevoel dat dit zich uitstelt en dat er telkens 'iets' is waardoor het nog geen tijd is voor hem. Ik heb drie schoonzusjes die alledrie zwanger zijn, ook veel mensen rondom mij die zwanger zijn. Mijn gevoel wordt zo heftig, het verlangen naar een baby'tje is zo enorm groot! Ik zou het fijn vinden om met mensen te kletsen die in hetzelfde schuitje zitten en hoe jullie ermee omgaan. Ik weet dat ik het er niet teveel over moet hebben want dit duwt hem alleen maar verder weg. Daarom besloten zelf een berichtje op t forum te zetten! Ik hoop op wat fijne gesprekken om wat meer rust te kunnen krijgen. 
Ben trouwens wel gestopt met de pil maar we gebruiken nu een condoom tijdens het vrijen, daar is hij heel alert op haha.

groetjes

Reageren Quote

Oh dit komt mij bekend voor. Tot ongeveer 1 jaar geleden was mijn man net zo. Ik ben ook eerder gestopt met de pil.. wel in overleg.. maar hij was heel gefocust op het condoomgebruik.  Stel je voor...
Maar ineens van de een op andere dag heeft hij ze niet meer gebruikt. We zijn nu in ronde 9 en hij zegt wel.. hadden we maar eerder geprobeert. Nu duurt het hem ook wel weer lang, das achteraf. 
In al de maanden van condoomgebruik gebruik heb ik wel mijn cyclussen bijgehouden zodat ik het aantal dagen wel weet. 
Had het er ontzettend moeilijk mee omdat de wens zo groot is en om mij heen ook wel leek of iedereen zwanger werd. Begrijp dus precies je gevoel.
Mijn ervaring is geduld.. accepteren en dan is het er ineens. 
Veel succes. 
Liefs xx

Reageren Quote

Wat leuk dat je een berichtje stuurt!
Ik ben ook in overleg gestopt met de pil! Wat grappig dat het zo hetzelfde lijkt. Hoe heb jij dit dan gedaan? Er gewoon niet over gepraat? Dat vind ik wel lastig namelijk dus probeer er echt mijn mond over te houden.
Ik ben trouwens nog maar net gestopt met de pil dus moet mijn eerste menstruatie nog afwachten dat vind ik ook best spannend, hou dit ook netjes bij qua aantal dagen etc.

En wat jij zegt dat jullie nu al eventjes bezig zijn, daar denk ik ook over na. Het is en blijft een wonder het kan gewoon eventjes duren dus daarom wil ik het ook zograag al proberen en heb het idee dat hij denkt dat ik direct zwanger ben als we stoppen met het gebruik van een condoom.

Liefs!

Reageren Quote

Goedemorgen.
Ik heb er met mijn beste vertrouwden vriendin over gesproken. Zo kon ik het kwijt en pushte ik mijn man ook niet.
Ik heb wel 1x een gesprek gehad met mijn man nog erover. Heb gezegd dat ik ergens mee zit en het graag zou delen maar niet durfde omdat hij dan het gevoel zou krijgen te pushen. Toen wilde hij wel praten. Hebben allebei alles gezegd, angsten, wensen, verlangen. En toen afgesproken niet over te praten en dat hij zelf moest aangeven wanneer.
Ik wil tenslotte mijn man ook echt niet kwijt. Liever 5 jaar wachten dan hem kwijt raken was mijn mening.
En dat heeft dus gewerkt.
Het was voor mij duidelijk dat hij het ook echt wilde alleen dat moment nog niet. Gaf ook wel rust dat ik niet hoefde te wachten op misschien wil hij wel.. misschien wil hij niet.
Wie weet heb je er iets aan.
Succes
Liefs xx

Reageren Quote

Dankjewel voor je berichtje!
Ik heb het er wel een aantal keren over gehad met mijn vriend maar niet echt dat hier iets concreets uitkomt.
Kan er alleen van maken dat hij moet aangeven wanneer hij er klaar voor is.
En het kletsen op brabbels helpt me wel mijn gevoel erover kwijt te kunnen zodat ik dit niet meer tegen mijn vriend hoef te vertellen. Ik merk namelijk wel dat wanneer ik dat doe, het er veel over zou hebben hem dat wegduwt en wil hem inderdaad ook echt niet pushen. Ik wil er samen voor gaan en vind ook dat je die beslissing samen hoort te nemen!
Dus ik ga geduldig afwachten :-) 
Ik hoop voor jou dat het snel raak mag zijn en je wens kan uitkomen!
Liefs!

Reageren Quote

Wat lief van je.
Fijn dat brabbels je helpt. Ik merk dat het voor mij wisselend werkt hier. Na menstruatie en voor eisprong gaat het prima maar eenmaal die nod in het zicht word ik gek en zie je mij hier bijna niet. Dan heeft iedereen het over testen etcetera en dat maakt me onzeker. Haha stom eigenlijk. Ik lees wel alles maar word er soms chagrijnig van. Dan laat ik het maar even rusten.
Veel hebben hier ook een kortere cyclus dan ik heb, meest rond de 34. En daar baal ik ook van haha. Dat betekend dat ik minder kansen per jaar heb. Maar goed er hoeft d'r maar 1 raak te zijn. Ga het afwachten.
Hoop dat je vriend zich snel bedenkt en condoomgebruik stopt. 
Ga voor je duimen
Liefs xx

Reageren Quote

Ik heb het ook heel lang gehad.
Probeerde het er ook niet over te hebben met mijn man.
Toen in september voorzichtig gezegt dat ik toch wil stoppen met de pil om vanaf januari ervoor te gaan. Uiteindelijk was dat dan weel goed. Maar had altijd zoiets van Ja maar financieel. Tot hij is november een nieuwe playstation kocht toen was ik er ook echt klaar mee. En zijn we in november ervoor gegaan.
Mijn man zou nooit de keuze gemaakt hebben om voor een kindje te gaan..
Hij heeft ook last van een angststoornis en die werd steeds erger. 
In juli besloten om het voorlopig op een laag pitje te zetten zodat hij wat beter in zijn vel eer kon komen.
Maar toen ik dat besloten had was ik ondertussen net zwanger van ons zoontje.
Die inmiddels nu 3 weken is en mijn man vind het toch wel erg leuk nu hij er uiteindelijk is en hij is er zo leuk mee.
Ik ben weer helemaal verliefd.
Maar door zijn angststoornis zag hij wel heel erg tegen de bevalling op. En ben met 37 weken onverwachts ingeleid en dat is voor hem uiteindelijk wel goed geweest

Reageren Quote

Haha dat kan ik ook wel begrijpen ja, Koekoek. 
Ik moet mijn cyclus nog afwachten net van de pil af, mijn eerstvolgende kan komen vanaf begin april dus ben benieuwd.
Voordat ik de pil slikte had ik een regelmatige cyclus, maar volgensmij zegt dit niets over hoe het straks kan zijn. Dus dat vind ik al een feestje als ik straks voor het eerst weer natuurlijk ongesteld wordt. Toch een beetje een bevestiging dat alles het nog goed doet haha. 
Ben jij er zelf heel erg mee bezig dat het raak moet zijn zegmaar, of kan je nog wel lekker ontspannen en van het idee genieten dat het gewoon elk moment kan gebeuren. Het lijkt me inderdaad wel lastig dat wanneer je er eenmaal voor gaat en je op dit forum zit het je soms frustreert en wat verdrietig kan maken. Omdat je natuurlijk ook leest van vrouwen waarbij het raak is en helemaal happy zijn. Gewoon genieten denk ik en er niet teveel aan proberen te denken, dan is het vast plots raak! Zal ook voor jou duimen haha

MY1987 wat leuk dat je een berichtje doet!
Lijkt me erg lastig zeg ook voor je man.. maar wat fijn om te horen dat het nu goed gaat en je een kleintje in je armen hebt! Gefeliciteerd! 

Ik zit ook wat te twijfelen of mijn mond gewoon helemaal houden of er nog 1x over spreken, sja lastige keuze. Voor nu ga ik eerst maar eens kijken hoelang ik überhaupt mijn mond erover kan houden haha 

Liefs!

Reageren Quote

Oh wat herkenbaar. Het zijn toch vaak de mannen die dit soort gevoelens hebben hé. 

Hier een man met adhd en toen ik graag een kindje wilde moest ik dat voorzichtig aanpakken. ik had een spiraal en wilde deze er pas uithalen als hij dit ook wilde. ik was 24 en hij een jaar ouder. Wij hebben het er 1x heel uitgebreid over gehad en zij antwoord was direct nee, nu niet. Maar dat is met alles zijn standaard antwoord en dus zei ik dat ik niet direct een antwoord wilde. ik wilde mijn gevoelens kenbaar maken en hij kon erover nadenken. Een paar weken later terloops nog eens gevraagd wat hij ervan dacht maar hij was er nog niet klaar voor. Een half jaar later zei hij ineens haal de spiraal er maar uit. Dus ik direct een afspraak gemaakt en spiraal laten verwijderen. Ik was in de 4e ronde zwanger en dat was sneller dan verwacht, maar wat een goed papa is hij.

En met de 2e is het precies hetzelfde gegaan. Ondanks het feit dat we al een kindje hadden. Ook hier duurde het wederom een aantal maanden voordat ik kon stoppen met anticonceptie. Deze met duurde het 8 maanden voordat ik zwanger was. Wel ronde 5 maar had ineens hele onregelmatige cyclussen. En ook nu geniet hij intens. 

Mijn advies is idd afwachten tot hij er aan toe is. Als je zeker weet dat hij kinderen wil dan komt hij vanzelf. En heel soms kun je het best terloops noemen maar niet te vaak.

Reageren Quote

Hallo DeeDee012
Leuk dat je een berichtje doet!
Wel fijn om te horen dat jij dit gevoel herkent. Ik vind het zo'n naar gevoel omdat het als niet compleet voelt ofzo, door de grote kinderwens.
Ik laat het inderdaad rusten dat lijkt mij het allerbeste, hopelijk denkt hij er binnen jaar anders over.. Dat lijkt al zolang. Ik hou jullie sowieso op de hoogte:-) 


Liefs!

Reageren Quote

Hey! 
Hier hetzelfde meegemaakt. Ik ben 21 en mijn man is er 26. We zijn in september getrouwd hebben een huis gekocht en voor mij was het dus tijd voor de volgende stap, een kleintje. Hij vond mij te jong. Zo een domme uitvlucht, als ik erzelf klaar voor ben, wat is dan het probleem?  ik was erzelf constant met bezig.. Uiteindelijk heb ik echt eens gezegd dat ik geen jaar meer zou kunnen wachten en ik hoopte dat hij toch van gedacht zou veranderen. eerst wou hij nog 5jaar wachten. Dan was het 2jaar, toen 1jaar. En uiteindelijk ben ik nu gestopt met anticonceptie, ik heb hem dus kunnen overhalen. Eigenlijk gewoon door te vragen waarom hij het niet zag zitten. Denk dat hij daarover is beginnen nadenken endan uiteindelijk zo iets had van ja waarom eigenlijk? 

Groetjes

Reageren Quote

Hey Tessa! Leuk dat je een berichtje achterlaat.
Dat 'excuus' komt me ook wel bekend voor dat je te jong bent. Maar dat is het hem nu niet meer echt hier. Het is ook gewoon wachten totdat hij hetzelfde gevoel krijgt en het verlangen en daar kan je geen tijd aan vast knopen of een datum voor prikken. Dus dat wachten maakt het juist zo lastig omdat je niet weet waar je heen kan leven ofzo.. 
Het gaat de laatste tijd heel goed om het er niet over te hebben. Ik zal dus echt moeten wachten totdat hij aangeeft er voor te willen gaan. Soms maakt het me wel verdrietig maar ik kan er niets mee. Wil hem niet pushen en niet kwijt dus ik wacht het toch af.. Hoop alleen dat ik geen jaren meer hoef te wachten.. Als ik daaraan denk pff  

En jij? In de eerste ronde nu? Of probeer je al langer zwanger te raken. Ik hoop dat het snel raak mag zijn voor je! 

Groetjes

Reageren Quote

Ik snap helemaal hoe lastig het is. En inderdaad het niet weten wanneer hij er klaar voor is zal nog frustrerender zijn.. Het is goed dat je het even kan loslaten! 
Wij zitten momenteel in ronde 2  
Bedankt hoop ik ook ;D 
Groetjes!

Reageren Quote

Hii!

Ik herken dit heel goed.
Ik ben sinds maart 2018 samen met mijn huidige vriend en sinds een halfuur zoveel behoefte aan baby van ons zelf.
Alleen mijn vriend wilt eerst trouwen.
Ik heb altijd gezegd dat ik jong moeder wil worden, ik ben nu 26, 27 in oktober.
Wachten is soms zoooo moeilijk!

Reageren Quote