jaloers op zwangere vriendin

Hallo allemaal!

Ik moet even mijn hart kunnen luchten...
Een vriendin van mij is zwanger.
Ik ben zo jaloers dat ik niet eens blij kan zijn voor haar.
We hebben zelf een grote kinderwens en ik ben daarom gestopt met mijn pil in augustus 2015.
Ik kan er moeilijk over praten met iemand omdat ik het zo egoistisch vind van mezelf.
Maar ik kan er niet aan doen dat ik zo jaloers ben op haar. Ik zou juist blij moeten zijn voor haar, maar ik ben zo verdrietig dat ik nog steeds niet zwanger ben.

Hebben jullie je ook wel zo eens gevoeld?


Liefs sunny x

Ja hoor, herkenbaar, bij elke zwangerschap die erbij komt in mijn omgeving heb ik het moeilijk, maar je moet je daar proberen overzetten en het loslaten, anders word je er alleen maar depri en wanhopig van, ik spreek uit ervaring...
Veel moed!

Hey Sunny!
Wat rot voor je Ik kan me heel goed voorstellen dat je je zo voelt..
Ik ben ook jaloers.. Alleen zit ik wel een beetje in een andere situatie, maar ik wil het toch graag eventjes delen. Mijn schoonzus (vriendin van de broer van mijn vriend) is net zwanger en ik kan ook niet echt blij voor haar zijn. Ze is nog maar net anderhalf jaar samen met hem en ik ben 5,5 jaar samen met mijn vriend. 
Mijn vriend en ik willen heel graag een kindje en gaan daar volgend jaar aan beginnen. Ik ben nu nog bezig met mijn studie (dat zit me behoorlijk in de weg) dus moet nog eventjes wachten. Maar nu zijn zij dus ineens zwanger en ik vind het echt zó jammer dat zij als eerste zijn. Mijn schoonouders vinden het helemaal fantastisch maar ik had eigenlijk liever gehad dat wij eerst een kindje verwachtten, ook omdat we langer samen zijn. 
Het is wel een andere situatie natuurlijk omdat wij nog niet zijn begonnen met proberen, maar zelfs ik voel me al jaloers dus kan me heel goed voorstellen dat het nog tien keer rotter voor jou moet voelen. Ik hoop echt voor jullie dat het binnenkort raak is. Duim met jullie mee en wens jullie veel geluk! 

Heel erg herkenbaar dit!Toen mijn schoonzus vertelde dat ze zwanger was geraakt in de eerste ronde barste ik in huilen uit, het voelt zo oneerlijk!Het begint een klein beetje te wennen (ronde 13 hier inmiddels) maar ik blijf het moeilijk vinden om te zien of horen dat iedereen 'ineens' zwanger lijkt te zijn.
Maar ik probeer mezelf altijd voor te houden dat er ook mensen zijn die jaloers zijn op ons, er zijn mensen die doodziek zijn,of chronisch pijn hebben,of mensen die niet zo'n lieve vriend of man tegenkomen en alleen door het leven gaan!Het blijft moeilijk maar ik probeer geen zelfmedelijden te hebben,wie weet komt onze tijd nog!

Ooh wat fijn om te horen dat het herkenbaar is! Aan de andere kant ook niet fijn, want vind het natuurlijk niet leuk voor je.. Maar je hebt helemaal gelijk, er zijn ook mensen die het veel erger hebben en eigenlijk heb ik ook niets te klagen. Goed dat je dat zelf in kan zien, knap!! Hoop ook dat onze tijd nog komt! 
Ik was net een beetje aan het idee gewend trouwens, dat ze zwanger is. Ik was eerst ook heel emotioneel (niet in haar bijzijn maar wel toen ik thuiskwam). Ze hadden het ons al heel vroeg verteld, maar nu ze wat langer zwanger is maken ze het aan iedereen bekend en ik merk dat het dan toch weer een beetje pijn doet.. Maargoed, zoals je al zei, misschien komt onze tijd nog!