Na 8 mnd nog niet zwanger

Hi allemaal,
Ik ben 28 jaar en vanaf mei 2016 gestopt met de pil vanwege een kinderwens. Gisteren wederom een negatieve test na 2 dagen overtijd en vandaag ongesteld geworden. Het is steeds wel een domper; ookal weet ik dat het vrij normaal is dat het een jaar kan duren. Ik was nu toch wel benieuwd naar andere ervaringen; want mijn vriendinnen om me heen zijn wel vrij snel zwanger geworden (tussen 3 en 6 maanden). Misschien zijn er ook nog tips? Ik vind het ook moeilijk om er minder mee bezig te zijn...

Groetjes en alvast bedankt voor jullie reacties !

Charly, lastig he als het lijkt of het bij anderen wel vanzelf gaat. bij mij/ons duurde het ruim 1 jaar (en nu hopen dat het goed blijft gaan). Ik had het 2 maanden geleden nog met een vriendin over, waarvan ik wist dat die ook graag zwanger wilde worden (bij de eerste was het zo raak, nu was het langer wachten) ook zij vond het frusterend. 
Wat ik deels heb gedaan, en wat zeker niet hielp, is je leven on-hold zetten omdat je zwanger wilt worden. Dus bv. niet die verre vakantie boeken naar dat infectie gevaarlijkere land, want stel dat je over 3 maanden opeens zwanger blijkt (nu boekten wij die verre reis juist wel, omdat we dachten nu kan het nog). Zo heb ik een aantal sportwedstrijden laten lopen, want de training zou intensief zijn en een paar maanden duren en ik kon niet op halve kracht trainen met het idee dat ik 'elk moment' zwanger kon raken. Dat zou ik een volgende keer anders doen. Vanaf het moment dat ik plannen ging maken voor over een half jaar kon ik het zwanger worden iets meer los laten, en bleek ik 'plots' zwanger. Ik zeg niet dat dit DE tip is, maar misschien helpt het. Blijf je leven leven en geniet van alles wat je nu nog kan en straks met een klein hummeltje niet meer. En plannen kunnen altijd aangepast worden, als je eenmaal zwanger bent vind je overal wel een oplossing voor.
En lucht je hart af en toe. Bij mij wist 1 vriendin het dus, en 1 collega (want ik ik kan bepaalde dingen op het werk niet doen als ik zwanger ben, en ik maakte me daar zorgen over) en het scheelde als ik even met hen kon babbelen.
(en laatste tip: lees wat je niet mag eten als je zwanger bent en eet je een slag in de rondte, ik heb nu zo'n zin in sushi, gerookte zalm, tosti's met salami... en een wijntje met kerst zou ook lekker zijn )

Goedemorgen charly, ik snap je gevoel. Ik ben 6 maanden bezig. Ook niet lang maar wel telkens een domper als ik ongesteld wordt. Gebruik je ovulatietesten? 

Ik snap het helemaal wij beginnen nu aan ronde 7. In het begin dacht ik dat ik me er niet teveel van zou aantrekken en wat komt dat komt. Dit blijkt een stuk moeilijker te zijn dan ik dacht elke maand is dit een domper. En al helemaal als ik weet dat mijn ei de volgende maand in de week valt want dan weet ik van te voren al het wordt niets. Gelukt is er bij mij op het werk een collega die ook zwanger probeert te worden zodat we op mekaar wat kunnen steunen 

Hoi allemaal,

Ik ben eind Mei 2016 gestopt met de pil omdat we beide klaar zijn voor een (2e) kindje.
Mijn vorige zwangerschap kwam totaal onverwacht (slikte gewoon de pil) dus we hadden verwacht dat het de 2e keer ook wel eens snel zou kunnen gaan, maar nu (ruim 7 maanden later) nog niks helaas!

Heel herkenbaar wat ik hier teruglees. Zelf had ik in december 2015 mijn hormoonspiraaltje laten weghalen en bewust de eerste maanden "niet gepland" omdat we het op de vrije loop wilden laten gaan. 
Natuurlijk op een gegeven moment (4 maanden later) toch maar goed de cyclus in de gaten gehouden omdat we beiden nieuwsgierig waren. Mijn cyclussen verschilden tussen de 23 en 36 dagen, vrij lastig plannen dus. Ik was begonnen met tellen, vervolgens 1 maand getemperatuurd (wat soms vergeten werd omdat het temperaturen vóór het opstaan moest gebeuren). Hierbij kon ik wel duidelijk mijn ovulatie bepalen dus ook rond deze dagen geklust.. helaas meerdere keren een negatieve test als gevolg. Stiekem hoop je toch dat je een tweede streepje ziet verschijnen! Maar werd ontmoedigd door de menstruatie die een dagje (of meer) op zich liet wachten. 
Het zwanger worden ging steeds meer in mijn gedachten zitten, soms prettig (loop ik nu zwanger op mijn werk? Wegdromen over wat komen zal..) maar soms minder prettig omdat er onbewust een beetje plannen en klussen bij kwam kijken wat we liever spontaan zouden laten gebeuren. 
Op een gegeven moment slijmcontontrole gedaan (cervixslijm) en toevallig op die dag waren het hele duidelijke eiwitachtige dunne draden! Uiteraard geklust met plezier en warempel, na 36 dagen nog steeds niet ongesteld te zijn, toch maar (voor de zekerheid) een test uitgevoerd, positief!! Het duurde even tot het echt tot me doordrong aangezien ik me had ingesteld op een negatieve test... nu in week 10 en alles verloopt goed!
Ik hoorde ook veel van vrienden/kennissen over: het was gelijk raak maar juist ook weer tegenstrijdige berichten dat het na 2 jaar nog niet wilde lukken..
Mijn tip die ik je wil geven (wat uiteraard makkelijker gezegd dan gedaan is): probeer er niet teveel de focus op te leggen, geniet van de momenten samen met zn 2 en houd in je hoofd dat er vele andere stellen zijn waarbij precies hetzelfde speelt. Blijf genieten en probeer meerdere methoden uit om je vruchtbare dagen te bepalen. Droom lekker weg en zorg dat je je blijft ontspannen..

Hey allemaal, 
Hier ook herkenbaar  al 6 maanden bezig wel voor ons 3 de kindje van ons maar toch haat het als het zolang duurt en telkens die teleurstelling als je u nog terug krijgt maar de moed niet opgeven xp

Hey Charly bij ons heeft het 8 maand geduurd maar elk lichaam is anders tot een jaar is zeer normaal. Maak je er niet teveel zorgen om en probeer te genieten ook van elkaar. Er steeds mee bezig zijn in je gedachten is niet zo goed ookal is dit best moeilijk! Onze gynaecoloog gaf als tip een dag Wel en een dag niet. Na 7 maand zei de dokter misschien moeten jullie is een maandje niet elke dag tellen en rekenen en gewoon doen als jullie zin hebben en ja hoor! Ik ben nu reeds 28 weken zwanger! Nog veel succes!