Klaar mee?!

Hey Dames,

Waar ik moet beginnen weet ik niet zo goed, maar waar het allemaal op neer komt is het volgende: Ik ben helemaal klaar met zwanger worden!!!
 4 jaar lang zijn we al bezig. Alleen nog maar op de natuurlijke manier, want ik heb een aversie tegen de MM of in de volksmond "MMM". Ook al lijkt dit de enige mogelijke "oplossing" van dit probleem, ik wil dat ergens niet. Tussen mijn oren denk ik daar de vreemdste dingen van. 
We hebben allerlei onderzoeken in het AMC gehad en daar kwam uit dat er met mij niets mis is maar wel met mijn man. Hij heeft sperma  kwaliteit van lik m'n reet waardoor het wel mogelijk is, maar wel "wat langer" kan duren. Joh meneer de dokter, het duurt al 3 jaar langer... 

Dus nu al 4 hele lange jaren waarin ik veel bloed, zweet ;-) en tranen ben verloren! Gadverdamme! Zo klaar mee! Het het ergste is nog wel dat de vriendinnen die ik heb geen kinderwens hebben en er ook niets van hoeven te weten, waardoor ik bij niemand terecht kan met dit soort "gezeik". 


Oke, fijne jaarwisseling en een gelukkkig, vruchtbaar 2017 gewenst! Xxx Zoë

Wel of niet de mm in gaan is idd een heel persoonlijke keuze. Ik heb t voor mn eerste wel gedaan bij nummer 2 Was t direct raak en nu tijdens de derde duurde het ook alweer een flinke tijd omdat ik verminderdaad vruchtbaar ben. Was zover dat ik toch maar weer een afspraak Had staan bij de gun toen t tocheck natuurlijk gelukt bleek te zijn.
Ik snap je aversie tegen de mm. Het Is maar net wat sterker Is.  De kinderwens of de aversie

Ik snap je ook wel. Duurde bij mij ook heel lang. Zelfs zo lang dat we zelfs adoptie overwogen maar toen we ons daar in gingen verdiepen was dat zo gigantisch duur en langdurig dat we toch maar voor de mm zijn gegaan met succes. De 2de was vervolgens heel onverwacht rap er achteraan op de natuurlijke manier. 

Bah, na 4 jaar snap ik dat heel goed. En je aversie ook!
Ik mag niet klagen; op een natuurlijke manier een mooie dochter gekregen. Maar omdat nummer 2 zo lang op zich liet wachten toch maar onderzoeken laten doen. Die zijn niet positief: te hoog FSH, te laag AMH en weinig eicellen als reserve. Of terwijl: op mijn (net) 35e vervroegd in de overgang en de kans op een natuurlijke zwangerschap is nihil. De vraag of het met IVF gaat lukken is zelfs al lastig te beantwoorden. En mijn aversie tegen de mm is ook heel groot. 
Zo krijg ik op de een na laatste dag van dit jaar ineens slecht nieuws te horen waardoor ik totaal geen zin meer heb in vanavond. 
Toch wens ik jou (en iedereen hier) een heel mooi 2017 waarbij alle vrouwen die zwanger willen worden dit jaar achter zich kunnen laten. Nieuw jaar met nieuwe kansen!
Sterkte Zoe, 4 jaar is echt heftig. Ik snap dat je er helemaal klaar mee bent. Misschien even een rust-periode? 

Kan mij je frustratie helemaal begrijpen. Hier op de natuurlijke manier ruim twee jr lang bezig. Mijn vent heeft dezelfde als jou vent. Doodvermoeiend en ben het ook zat dat het van mij ook niet meer hoeft. De spanning er om heen. Want het is mijn partners wens, niet zo zeer mijn wens! Ik heb zelf een verhoogd risico voor hart en bloedvaten. Dus een zwangerschap is niet bevordelijk. 

Deze mnd met onze 1e behandeling beginnen. En geloof mij. Ik ben een type van " als het niet op een natuurlijke manier lukt dan zal het wel zo moeten zijn". Wat een ellende. Was makkeljjker geweest ala hij geen kinderwens had gehad. Voor wie doe ik het?